Kwiat spathiphyllum lub „kobiece szczęście”: jak dbać o niego w pomieszczeniu?

Bezpretensjonalny spathiphyllum jest szczególnie popularny wśród ogrodników. Wyjaśnia to absolutny brak wymagań dotyczących poziomu oświetlenia. Roślina podobna spathiphyllum może z powodzeniem rosnąć w niemal każdym pomieszczeniu.
Treść:
- Botaniczny opis spathiphyllum
- Warunki uprawy i pielęgnacja
- Podstawowe metody reprodukcji
- Szkodniki i choroby
Botaniczny opis spathiphyllum
Spathiphyllum jest typowym przedstawicielem dużej rodziny Araceae. Jest to wiecznie zielona roślina lądowa, tropikalna. Naturalnie rozmieszczony w Ameryce Środkowej i Południowej, a także na wielu wyspach tropikalnych. Można go tam spotkać w miejscach o dużej wilgotności, a także wzdłuż brzegów rzek i strumieni.
Spathiphyllum charakteryzuje się bardzo krótkim kłączem i całymi liśćmi owalnymi lub lancetowatymi. Nie ma łodygi. Liście znajdują się na wydłużonych ogonkach.
Kwiatostan spathiphyllum - To jest kolba z białą osłoną. Po kwitnieniu zaczyna stopniowo zmieniać kolor na zielony. Nazwa spathiphyllum pochodzi od dwóch greckich słów spathe – narzuta i phyllon – liść. Popularne wierzenia nadają tej roślinie magiczną moc. Według nich, jeśli w domu jest spathiphyllum, samotna kobieta z pewnością znajdzie partnera życiowego.
Warunki uprawy i pielęgnacja
Spathiphyllum pochodzi z obszarów tropikalnych, dlatego do pomyślnego wzrostu i rozwoju wymaga temperatury powyżej +18°C. Ponadto roślina ta w ogóle nie toleruje przeciągów.
Oświetlenie i podlewanie
Wybierając miejsce do umieszczenia rośliny, należy preferować okna skierowane na północ. Bezpośrednie światło słoneczne jest dla niego szkodliwe. Ponadto kultura ta może rosnąć z powodzeniem, a nawet kwitnąć nawet na tyłach pokoju lub przy sztucznym świetle.
Jak wszystkie rośliny tropikalne, spathiphyllum wymaga obfitego podlewania w lecie. Korzyści przynosi także okresowe zraszanie ciepłą, osiadłą wodą. Gleba Doniczka powinna zawsze znajdować się w stanie lekko wilgotnym, ale bardzo ważne jest, aby unikać zalania. Nadmiar wilgoci jest szkodliwy dla spathiphyllum.
Gleba, nawożenie i przesadzanie
Do uprawy tej rośliny odpowiednia mieszanka gleby składa się z 2 części darni, 1 części próchnicy, 1 części torfu i 1 części piasku rzecznego. Jeśli nie ma możliwości samodzielnego przygotowania podłoża, można użyć specjalnej gleby do uprawy roślin aroidowych.
Aby spathiphyllum obficie kwitło, należy je systematycznie karmić. Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego uniwersalnego nawozu do kwitnienia roślin domowych. Należy go rozcieńczyć zgodnie z załączoną instrukcją. Wiosną i latem nawozy stosuje się raz na dwa tygodnie. Jesienią karmienie zostaje zatrzymane i wznowione dopiero wraz z nadejściem wiosny.
Spathiphyllum charakteryzuje się dość intensywnym wzrostem, dlatego wymaga corocznego przesadzania. Najlepiej zrobić to przekładając je do większej doniczki.Prace przesadzania najlepiej zaplanować na wiosnę. Nowa doniczka powinna być nieco większa niż stara.
Podstawowe metody reprodukcji
Rozmnażać się Spathiphyllum można uprawiać wegetatywnie lub z nasion. Metoda rozmnażania przez nasiona jest dość pracochłonna, a uzyskanie nasion tej rośliny jest trudne, dlatego praktycznie nie jest stosowana. Spośród wegetatywnych metod rozmnażania najbardziej rozpowszechnione jest dzielenie krzewu.
Najlepiej przeprowadzić go wiosną podczas planowanego corocznego przeszczepu. Aby to zrobić, zarośniętą roślinę ostrożnie dzieli się na kilka części. Za pierwszym razem po posadzeniu zaleca się opryskiwanie ich tak często, jak to możliwe. Dalsza opieka nad nimi nie różni się od opieki nad dorosłymi roślinami.
Film o właściwej pielęgnacji spathiphyllum:
Spathifullum rozmnaża się również z powodzeniem z sadzonek wierzchołkowych. Ta metoda pozwala rozmnażać roślinę bez uszkadzania systemu korzeniowego. W tym celu ostrym nożem wycina się u podstawy rośliny sadzonki z małymi korzeniami. Następnie sadzi się je w luźnym podłożu odżywczym i przykrywa słoikiem lub plastikową torbą. Tworzenie efektu cieplarnianego przyczynia się do ich przyspieszonego ukorzenienia.
Szkodniki i choroby
Jak każda inna roślina, spathiphyllum może zostać zaatakowany przez szkodliwe owady. Najczęściej można go znaleźć szkodniki, co zostanie omówione w dalszej części artykułu.
Wciornastki. Małe owady ssące, które mogą wyrządzić znaczną szkodę roślinie, a nieleczone nawet doprowadzić do jej śmierci. Główną oznaką ich pojawienia się są suche, przebarwione obszary na liściach. Ponadto po bliższym przyjrzeniu się można zobaczyć same owady.
Aby zniszczyć te szkodniki, stosuje się różne preparaty owadobójcze. Na przykład możesz użyć „Aktara”, „Dowódca” lub „Mospilan”. Po dwóch tygodniach kurację należy powtórzyć.
Wełnowca. Należy również do grupy szkodników ssących. Jego charakterystyczną cechą jest biały, pudrowy nalot, stąd nazwa tego szkodnika. Aby temu zaradzić, stosuje się kontaktowe środki owadobójcze. Dobre wyniki osiągają „Aktara”, „Tanrek”, „Konfidor”.
Jeśli populacja szkodników jest niewielka, można zastosować niechemiczne metody zwalczania. Bardzo skuteczne jest na przykład opryskiwanie rośliny naparem tytoniowym lub roztworem zielonego mydła.
Pająk. Niebezpieczny i trudny do zniszczenia szkodnik ssący. Jej cechą charakterystyczną jest lepki, pajęczynowy nalot na liściach. Przędziorożce pojawiają się najczęściej przy zbyt niskim poziomie wilgotności powietrza.
Aby z nim walczyć, należy stosować wyłącznie specjalne preparaty owadobójcze. Proste środki owadobójcze nie nadają się do jego zniszczenia. Z najskuteczniejszych środków zniszczenia przędziorek Warto zwrócić uwagę na „Aktellik” i „Fitoverm”.
Uprawa kwitnącego okazu spathiphyllum w domu jest dość prosta. Roślina ta nie ma podwyższonych wymagań co do warunków uprawy. Roślina ta idealnie nadaje się do dekoracji niemal każdego pomieszczenia, a nawet zupełnie niedoświadczony ogrodnik z łatwością poradzi sobie z jej uprawą.