Czym są róże parkowe, czym różnią się od róż krzewiastych, sadzeniem i pielęgnacją

Wraz z końcem zimy przyroda budzi się do życia, pierwsza zieleń cieszy ludzkie oko, chcę, żeby jak najszybciej nastąpiło dzikie kwitnienie roślin. Różne rośliny służą do dodawania jasnych kolorów ogrodom, miejskim rabatom kwiatowym i parkom.

Jedną z najlepszych opcji jest sadzenie róż parkowych. Wyróżniają się delikatnością, aromatem i nie wymagają szczególnej uwagi i pielęgnacji. Różnorodność kolorów i wielokolorowość nie może pozostawić nikogo obojętnym!

Treść:

• Róże parkowe – czym są?
• Jaka jest różnica między różami parkowymi a różami krzewiastymi?
• Cechy kanadyjskich róż parkowych
• Jak prawidłowo sadzić i pielęgnować
• Najlepszy opatrunek
• Przycinanie róż parkowych i formowanie krzewów
• Reprodukcja
• Organizacja zimowania

Róże parkowe – czym są?

Róża parkowa pochodzi z dzikiej róży. Hodowcy włożyli wiele wysiłku w uprawę tego gatunku, udało im się stworzyć nową odmianę, bardziej odporną i reprezentacyjną.

Krzew róż parkowych osiąga wysokość 1,5 metra, przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjającym środowisku. Kwiatostany mają postać pąków o różnych odcieniach: białym, różowym, jasnym szkarłacie, żółtym, fioletowym i pomarańczowym.

Cechą gatunku jest odporność na mróz.

Dorosłe rośliny nie wymagają specjalnej opieki i schronienia przed zimnem, jeśli:

• rosnąć na obszarze chronionym przed przeciągami;
• wody gruntowe nie znajdują się zbyt blisko powierzchni i systemu korzeniowego roślin;
• na krzak pada wystarczająca ilość światła i ciepła słonecznego;
• Przez cały rok zapewniana jest właściwa pielęgnacja i karmienie.

Róże parkowe kwitną wspaniale na przełomie maja i czerwca. To kilka tygodni wcześniej niż w przypadku innych rodzajów róż. Kwitnienie trwa dłużej niż trzydzieści dni.

Róże parkowe dzielą się na dwie klasy:

• pierwsza klasa kwitnie raz w sezonie;
• klasa druga – w sezonie obserwuje się kilka zakwitnięć.

Pierwszy typ musi chronić pędy przed zimnem, w przeciwnym razie roślina całkowicie przestanie kwitnąć.

Po wcześniejszym zapoznaniu się z cechami gatunku technologia rolnicza nie sprawi żadnych szczególnych trudności!

Obejrzyjmy film o najlepszych odmianach róż parkowych:

Jaka jest różnica między różami parkowymi a różami krzewiastymi?

Jest kilka różnic, oto niektóre z nich:

• Uważa się, że róża parkowa jest łatwiejsza w pielęgnacji niż róża krzewiasta, przycinanie i kształtowanie wykonuje się rzadziej.
• Wysoka odporność na niskie temperatury.
• Rozmnażają się szybko, a kwiaty przyciągają owady zapylające roślinę.
• Odporność na choroby, róże krzewiaste są podatne na wiele chorób i ataki szkodników: gąsienic, chrząszczy, piłeczek.
• Dojrzałe krzewy mają długie pędy, a korona jest bardzo elastyczna.

Hodowcy kwiatów i ogrodnicy wolą uprawiać róże parkowe nie tylko ze względu na ich piękny wygląd, ale także dlatego, że ich korzenie nie wymagają zakrywania przed mrozem, a odmiany krzewiaste wymagają okrycia na zimę i pagórkowatości.

Cechy kanadyjskich róż parkowych

Istnieją różne odmiany róż parkowych, z których najpopularniejszą jest odmiana kanadyjska.

Wynika to z łatwości konserwacjihodować ten gatunek może nie tylko specjalista, ale także amator.

Ich główne cechy:

• Róże kanadyjskie z łatwością tolerują ekstremalne zimno i upał.
• Nie wymagają częstego przycinania ani specjalnego podlewania.
• Rośliny nie są podatne na choroby charakterystyczne dla zwykłych róż, są bezpretensjonalne w stosunku do warunków klimatycznych i są odporne.
• Kwiaty są bardzo duże, jaskrawo wybarwione, jednak nie mają aromatu i wyrafinowania, w przeciwieństwie do innych odmian tego gatunku.

Odmiana kanadyjska została pierwotnie wyhodowana dla zimnego klimatu i surowych zim. Roślina nie zostanie uszkodzona nawet w temperaturach od -35 do -45 stopni Celsjusza.

Odmianę kanadyjską można sadzić w dowolnej glebie, można sadzić każdy krzew osobno lub stworzyć designerską kompozycję.

Kwitnienie odbywa się w dwóch etapach. Za pierwszym razem krzew kwitnie obficie, pąki są duże, a za drugim razem kwiaty są już małe i rzadkie. Jeśli nie usuniesz wyblakłych pędów po pierwszym kwitnieniu, krzak będzie usiany małymi pąkami.

Tym, co odróżnia tę odmianę od innych, jest to, że róże dobrze rozmnażają się przez sadzonki.

System korzeniowy sadzonek tworzy się szybko i pojawiają się nowe krzewy. Nie ma potrzeby wykonywania żadnego przycinania.

Ta opcja jest idealna do dekoracji i dekoracji parków i ogrodów!

Jak prawidłowo sadzić i pielęgnować

Ważne jest, aby przestrzegać tego schematu:

• Początkowo musisz zdecydować o miejscu i glebie do sadzenia rośliny.
• Najlepszą opcją jest słoneczne miejsce, lekko wentylowane z każdej strony. Róże parkowe również rosną w cieniu, ale kwiaty będą mniejsze i jaśniejsze.
• Gleba powinna być luźna, idealna jest gleba o wysokim wskaźniku próchnicy. Jeśli w glebie jest dużo gliny, przed sadzeniem należy wypełnić dół piaskiem, próchnicą i zgniłym kompostem. Do piaszczystej gleby należy również dodać nawozy i trochę gliny, od tego zależy dalszy rozwój rośliny.

Przygotowanie sadzonek: Przed sadzeniem sadzonki pozostawia się na jeden dzień w zwykłej wodzie, a następnie poddaje się ich dezynfekcji.

Roślinę sadzi się wiosną, najlepiej przed majem, lub wczesną jesienią, od 30 sierpnia do 15-20 września. Sadzenie w tym okresie pozwoli sadzonkom dobrze zakorzenić się w ziemi i nie zostać uszkodzonym przez mróz.

Jeśli sadzonki mają zamknięty system korzeniowy, sadzenie można wykonać latem. Do każdego dołka warto dodać hydrożel, dzięki temu gleba zatrzyma wymaganą ilość wilgoci.

Należy odpowiednio dbać o glebę i korzenie rośliny. Gleba w pobliżu krzaków jest regularnie poluzowana, eliminowane są pęknięcia i chwasty.

Podlewanie odbywa się rzadko, raz na dwanaście dni. Pod każdy krzak wlewa się 10-15 litrów wody.

Taka ilość wilgoci pozwala wodzie wniknąć głęboko w system korzeniowy. Przy właściwym podlewaniu korzenie wnikają wystarczająco głęboko w ziemię, co zapewnia roślinie zimotrwalosc.

Zasady pielęgnacji są proste, przestrzeganie ich jest kluczem do dalszego wzrostu i kwitnienia róży parkowej, obejrzyj wideo:

Najlepszy opatrunek

Warto zwrócić należytą uwagę na karmienie krzewu. Początkowo nawozy i minerały dodaje się pod koniec sierpnia, wcześniej należy wykonać całe nawożenie podczas sadzenia.

Jesienią pod korzeń aplikuje się produkty zawierające sól potasową (skutecznie pomaga popiół drzewny, z którego początkowo sporządza się napar).

Dorosłe róże wymagają karmienia tylko w sezonie wegetacyjnym; dokarmiania należy unikać wyłącznie w okresie kwitnienia. Do nawozów wykorzystuje się substancje organiczne: popiół drzewny i obornik krowi. Na 10 litrów wody weź litr śmieci i 200 miligramów popiołu. W razie potrzeby obornik można zastąpić obornikiem kurzym.

Nawozy sprawiają, że korzenie i korona są mocne, elastyczne, a kwitnienie urozmaicone i obfite.

Przycinanie róż parkowych i formowanie krzewów

Przycinanie jest obowiązkową procedurą w przypadku każdej rośliny uprawnej. Nie należy go przeprowadzać jedynie w pierwszych latach po posadzeniu.

Po kilku latach krzew przycina się w kształcie miseczki. Złe i słabe pędy są usuwane, dzięki czemu zdrowe gałęzie stają się mocniejsze i bardziej stabilne.

Nie można rozpocząć dorosłego kwiatu, krzew szybko rośnie, w wyniku czego traci swoją prezencję. Warto zrobić przycinanie w celu odmłodzenia krzewu. Jesienią usuwane są stare gałęzie wraz z pąkami i pędami. Miejsca nacięcia na koronie są leczone środkami dezynfekującymi.

Uwaga! Konieczne jest przycinanie tylko odmian drugiej klasy, które kwitną kilka razy w jednym sezonie, pierwsza odmiana nie potrzebuje tej procedury.

Reprodukcja

Istnieje kilka możliwości rozmnażania róż parkowych, najlepszym sposobem jest ukorzenienie sadzonek.

Ta metoda jest najprostsza. Procedurę przeprowadza się w następujący sposób: roczne pędy umieszcza się w dołkach, przypina, obficie podlewa i posypuje ziemią na wierzchu. Tę procedurę można wykonać tylko w połowie wiosny. Kora na guzkach jest przycięta o kilka milimetrów. Pędy podlewa się przez całe lato i wykopuje wiosną lub jesienią następnego roku.

System korzeniowy jest dzielony i sadzony osobno w nawożonej glebie w celu dalszego wzrostu i wzmocnienia.

Po roku nowy krzew można posadzić na stałym terenie. Skład gleby jest przygotowywany z wyprzedzeniem, pożądane jest, aby gleba, temperatura i nasłonecznienie nie różniły się od poprzedniego miejsca, aby gleba miała dobre odżywianie.

Jeśli konieczne jest potraktowanie go środkami dezynfekcyjnymi, obszar należy wcześniej oczyścić z chwastów i zanieczyszczeń.Przed sadzeniem dziura musi się osadzić, zajmie to kilka dni.

Aby wyciągnąć krzak do przesadzenia, należy podlać dużą ilością wody, gałęzie z cierniami są związane w jedną wiązkę. Ostrożnymi ruchami roślinę usuwa się z ziemi wraz z bryłą ziemi.

Jeśli po podlaniu nie możesz dosięgnąć krzaka, nie ciągnij go na siłę, lepiej go wykop. Roślinę sadzi się w nowym dołku, który następnie do połowy przykrywa się ziemią i obficie podlewa.

Po wchłonięciu wody korzeń jest całkowicie pokryty ziemią. Aby uniknąć pustek powietrznych, gleba jest zagęszczana wewnątrz i wokół otworu.

Jeśli będziesz ściśle przestrzegać tych prostych zasad, wzrost krzewu będzie szybki i owocny.

Organizacja zimowania

Dojrzałych krzewów nie należy zakopywać na zimę. Gatunek ten jest mrozoodporny i wytrzymuje niskie temperatury.

Młoda roślina potrzebuje ochrony przed mrozem. Przed zimowaniem lepiej przykryć sadzonki, przykryć korzenie ziemią na wierzchu, a sam krzew owinąć w kilku warstwach specjalnym papierem lub papą.

Nawet jeśli roślina zamarznie, nie ma się czym martwić. Uszkodzone gałęzie są usuwane podczas przycinania, młode pędy szybko odrosną.

W tym sezonie nie będzie kwiatostanów, ponieważ pąki zostaną uszkodzone przez mróz. W przyszłym roku roślina znów będzie kwitła i była zdrowa.

Róża parkowa jest więc piękną rośliną, która nie wymaga specjalnej pielęgnacji i nie wymaga umiejętności zawodowych. Najważniejsze jest, aby przed sadzeniem pędów wybrać odpowiedni obszar, odpowiednio przygotować glebę i utrzymać jej kształt przez cały okres.