Fusarium, czyli sucha zgnilizna ziemniaków, źródła infekcji, objawy, leczenie i środki zapobiegawcze

Fusarium jest chorobą grzybową, która wywiera szkodliwy wpływ na krzewy ziemniaka w okresie wegetacyjnym oraz na bulwy w okresie przechowywania. Ponieważ rzeczywiste straty w plonach mogą sięgać nawet 40%, dla plantatorów warzyw ważne jest poznanie przyczyn suchej zgnilizny i zapoznanie się z nowoczesnymi metodami zwalczania groźnej choroby.

Treść:

• Czynniki wywołujące rozwój choroby
• Czynnik wywołujący chorobę, drogi zakażenia
• Ukryte i oczywiste oznaki fusarium na łodygach i bulwach ziemniaka, opis i zdjęcie
• Konsekwencje
• Leczenie i zapobieganie fusarium

Czynnik wywołujący chorobę, drogi zakażenia

Fusarium więdnie lub sucha zgnilizna ziemniaków, jest chorobą grzybiczą. Jej czynnikiem sprawczym jest Fusarium oxysporum.

Choroba jest szeroko rozpowszechniona na Dalekim Wschodzie, w południowo-wschodnich regionach Federacji Rosyjskiej.

Źródłami zakażenia Fusarium mogą być:

• Zarodniki Fusarium oxysporum na pozostałościach innych roślin w glebie;
• zainfekowane nawozy organiczne zastosowane do gleby;
• materiał do sadzenia dotknięty grzybem.

Głównym źródłem infekcji jest zakażona gleba, w której grzybnia grzyba ma tendencję do utrzymywania się przez kilka (około 5-6) lat.Grzyb przenika przez układ koński rośliny, następnie w układzie przewodzącym rozwija się grzybnia, co prowadzi do zablokowania naczyń krwionośnych. Przejście choroby do fazy aktywnej następuje w okresie kwitnienia, kiedy układ odpornościowy ziemniaka jest najbardziej narażony.

Zakażenie podczas przechowywania następuje:

• ze względu na obecność na terenach składowania resztek organicznych z ubiegłorocznych zbiorów lub skażonej gleby;
• przy wyborze do przechowywania bulw porażonych grzybem lub posiadających uszkodzenia mechaniczne.

Przed posadzeniem nowej uprawy zaleca się dokładne oczyszczenie, osuszenie i przewietrzenie miejsca przeznaczonego do przechowywania ziemniaków oraz potraktowanie roztworem środka grzybobójczego.

Podczas przechowywania zaleca się okresowe sortowanie ziemniaków, bardzo ważne jest wykluczenie możliwości zakażenia zdrowych bulw od już chorych.

Czynniki wywołujące rozwój choroby

Uszkodzenia roślin powstają w wyniku połączenia kilku czynników:

• obecność nacięć na bulwach, dziur zjedzonych przez krety świerszcze lub wirewormy, uszkodzenie przez nicienie;
• brak odpowiedniej pielęgnacji łóżek: nie są rozluźnione, nie odchwaszczone i zarośnięte chwastami;
• nadmierna wilgotność gleby w wysokich temperaturach otoczenia;
• stosowanie nadmiernych ilości nawozów azotowych;
• zanieczyszczenie gleby mikroorganizmami chorobotwórczymi;
• sadzenie ziemniaków w tym samym miejscu częściej niż po 4 latach.

Podczas przechowywania bulw aktywny rozwój grzybów jest spowodowany:

• temperatura powietrza w magazynie przekracza +12 C (optymalny wskaźnik wynosi poniżej + 12 C);
• wilgotność powietrza przekraczająca 90%;
• wahania temperatury powodujące kondensację.

W przypadku nieprawidłowego przechowywania straty mogą sięgać 15%.

Ukryte i oczywiste oznaki fusarium na łodygach i bulwach ziemniaka, opis i zdjęcie

Fusarium może zostać dotknięte fusarium na każdym etapie rozwoju. Zmiana ma charakter ogniskowy, jest to szczególnie widoczne w południowym upale.

Najczęściej pierwsze objawy pojawiają się w okresie kwitnienia: odcień liści zmienia się na jaśniejszy, następnie zaczyna rozwijać się antocyjanoza brzeżna. Następnie liście więdną i opadają. Kolor dolnej części łodygi staje się brązowy, przy dużej wilgotności powietrza na jej powierzchni może pojawić się lekki nalot i zaczynają rozwijać się procesy gnilne.

Całkowite uschnięcie chorej rośliny zajmuje tylko kilka dni, a wysuszone łodygi można łatwo wyciągnąć z gleby. Wykonując przekrój łodygi, łatwo zauważyć brązowienie poszczególnych naczyń lub całego pierścienia naczyniowego.

Rozwój zgnilizny fusarium na bulwach może również wystąpić podczas przechowywania. Kilka miesięcy po złożeniu w piwnicy, ale może wcześniej na powierzchni ziemniaków pojawiają się matowe, szarobrązowe plamy-wgniecenia.

Miazga ziemniaczana pod plamami wysycha i tworzą się puste przestrzenie wypełnione białawą grzybnią patogennego grzyba.

Rozwój zarodników patogenu na powierzchni ziemniaków objawia się żółtymi, różowawymi lub białymi wybrzuszeniami.

Kiełkowanie dotkniętych ziemniaków następuje wolniej niż zdrowych, kiełki są nitkowate i słabe.

Niebezpieczeństwo polega na bardzo szybkim rozprzestrzenianiu się infekcji na pobliskie bulwy.

Fusarium, jak wygląda, jakie objawy można wykorzystać do określenia początku choroby, obejrzyj ciekawy film:

Konsekwencje

Nieterminowo zdiagnozowane i nieleczone fusarium może mieć katastrofalne skutki. Przy sprzyjających warunkach pogodowych może to doprowadzić do utraty nawet 40% plonów.

Przebieg choroby jest dość szybki, jej objawy można zaobserwować we wczesnym okresie w postaci:

• przerzedzanie sadzonek,
• poważne spowolnienie rozwoju i wzrostu roślin.

Zainfekowane bulwy częściej dotknięte są szarą zgnilizną.

Leczenie i zapobieganie fusarium

Środki stosowane do zwalczania fusarium można podzielić na dwie grupy:

• Biologiczny.
• Agrotechniczne.

Do agrotechnicznych zaliczają się:

• utrzymywanie umiarkowanej wilgotności w grządkach ziemniaczanych;
• dokładne odchwaszczanie i usuwanie chwastów;
• śledzenie i usuwanie chorych krzewów, a następnie ich palenie;
• obowiązkowe przestrzeganie płodozmianu;
• terminowe leczenie zapobiegawcze krzewów w sezonie wegetacyjnym;
• unikanie uszkodzeń bulw podczas zbioru, transportu i przechowywania;
• do sadzenia używaj wyłącznie zdrowych bulw;
• umieszczanie łóżek na obszarach niepodmokłych o glebach lekkich;
• wprowadzenie do gleby złożonych nawozów mineralnych, zwłaszcza zawierających potas, co zwiększa odporność roślin na infekcje grzybicze;
• zwalczanie zarazy późnej, traktowanie roślin środkami grzybobójczymi w okresie wegetacyjnym zmniejsza ryzyko uszkodzenia bulw przez suchą zgniliznę podczas przechowywania;
• sadzenie odmian o zwiększonej odporności na chorobę (Detskoselsky, Priekulsky, Berlichingen)

Oddziaływanie biologiczne polega na zastosowaniu środków chemicznych i biologicznych, które mogą zniszczyć patogeny Fusarium.

Fungicydy stosowane w leczeniu roślin działają na uszkodzenia od wewnątrz. Takie leki zawierają pożyteczne mikroorganizmy, które mogą powodować śmierć komórek chorobotwórczych. Uważane są za bezpieczne dla człowieka.

Najpopularniejsze leki biologiczne:

• Baktofit;
• Fitosporyna-M;
• Całka.

Zaprawianie sadzeniaków środkiem kontaktowym MAXIM.KS daje dobry efekt:
przed przechowywaniem;
przed sadzeniem w łóżkach.

Przed przechowywaniem bulwy suszy się w ciemnych, chłodnych pomieszczeniach przez co najmniej dwa tygodnie i dokładnie sortuje.

Obejrzyjmy ciekawy film na temat zapobiegania i leczenia chorób ziemniaków:

Fusarium, czyli sucha zgnilizna, jest częstą chorobą, która może prowadzić do śmierci znacznej części plonów. Przestrzeganie praktyk rolniczych i zasad przechowywania plonów pomoże zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia.