Najlepsze odmiany samozapylających ogórków na otwartym terenie

Miłośnicy ogrodnictwa wiedzą, że dziś istnieją dwa rodzaje ogórki – samozapylone i zapylane przez pszczoły. Te pierwsze sadzi się najczęściej na terenach zamkniętych, gdyż nie wymagają obecności bezkręgowców do procesu zapylania. Najważniejszą zaletą samozapylających się ogórków są wczesne i dość znaczące zbiory.

Treść:

Wybór samozapylających ogórków jest dziś nie tylko świetny, ale i ogromny. Wybierając odmianę ogórka do sadzenia w otwartym terenie, należy wziąć pod uwagę wiele różnych czynników, w tym:

Czym różnią się samopylne odmiany ogórków od zapylanych przez pszczoły? Po pierwsze, proces zapylania nie wymaga obecności owadów bezkręgowych. Po drugie, samopylne odmiany ogórków zawierają słupek i pręcik, wystarczy kilka kropli wody (rosy) i nastąpi samozapylenie. I wreszcie, po trzecie, takie odmiany roślin są idealne zarówno do sadzenia w otwartym terenie, jak i do sadzenia w szklarni. Samozapylające odmiany ogórków są własnością selekcji. Eksperci zrobili wszystko, aby zmaksymalizować plon tego rodzaju ogórka. Rzeczywiście, czasami z jednego metra kwadratowego można zebrać ponad 20 kilogramów plonów.Ale to przy odpowiedniej pielęgnacji i obróbce gleby.

Wybierając różne ogórki, ogrodnik musi zdecydować, w jakim celu warzywo zostanie wykorzystane. W przypadku konserw lepiej zwrócić uwagę na „miniaturowe” odmiany ogórków, takie jak „Nezhen”, a do sałatek nadają się „roślinne giganty”, na przykład „Stella” lub „Korolek”. Tak więc samozapylające są prawdziwym darem niebios dla ogrodnika. Dziś ten rodzaj ogórka uprawia się nie tylko w pomieszczeniach zamkniętych, ale także w otwarta przestrzeń. Główną zaletą takich roślin jest proces samozapylenia, ale w żaden sposób nie wpłynie to na doskonały smak, jaki uzyskujesz.

Ale co uzasadnia zwiększone zapotrzebowanie na ogórki samozapylające? Przede wszystkim takie rośliny dobrze znoszą niekorzystne warunki atmosferyczne. Charakteryzują się zwiększoną odpornością na nagłe zmiany temperatury. Ponadto mają silną „odporność”, dzięki czemu nie boją się pospolitych chorób roślin.

Pierożek. To nowość na rynku nasion. Zbiory są zawsze bardzo obfite i bogate, a wszystko dzięki obecności żeńskiego typu kwitnienia. Owoce są małe, pokryte pryszczami. Jest to doskonała opcja do konserwowania i marynowania. Patti jest odporna na „stres” i niekorzystne warunki.

Królewiątko. Jest to wczesna odmiana ogórka, charakteryzująca się bardzo przyjemnym smakiem. Przy odpowiedniej pielęgnacji ogrodnik zbierze do 20 kilogramów zbiorów. Owoce są długie i duże. Idealna odmiana ogórka sałatkowego. Smak jest świeży, bez goryczy. Strzyżyk nie jest podatny na różne choroby.

Film o uprawie ogórków samozapylających:

Kwiecień. Sałatka różnorodność ogórkiPierwsze zbiory można zbierać już na początku czerwca. Wykazuje dobrą odporność na nagłe zmiany temperatury. „Nie boi się” suszy i doskonale jest odporny na choroby roślin.

Stella. Hybryda o żeńskim typie kwitnienia. Charakteryzuje się zwiększoną produktywnością. Owoce doskonale nadają się do marynowania i konserwowania. Wyglądem ogórek przypomina odmianę „Nezhen”, ale jego główną różnicą są drobne pryszcze, które zapewniają dodatkową chrupkość.

Prestiż. Prawdziwy „król” ogórków. Z jednego metra kwadratowego można zebrać do 20 kilogramów plonu. Owoce są przyjemne w smaku, nie mają gorzkiego posmaku i długo zachowują swój elegancki wygląd. Różni się długoterminowym potencjałem owocowania. Przy odpowiedniej pielęgnacji ogrodnik będzie mógł zebrać plony przed początkiem jesieni.

Porady ekspertów: dokładnie przestudiuj rodzaj gleby i warunki klimatyczne. Ogórki samozapylające mają oczywiście trwałą „odporność”, ale jeśli zignorujesz opiekę, możesz całkowicie zapomnieć o dobrych plonach.

Jak każdy inny rodzaj roślin ogrodowych, ogórki wymagają szczególnej pielęgnacji. Najważniejsze to nie zapomnieć o terminowości podlewanie, pielenie i zbiór. Wiadomo, że owoce ogórka składają się w 99% z wody. Oznacza to, że roślina będzie wymagała terminowego podlewania. Pamiętaj, że po zachodzie słońca musisz wykonać „zabiegi kąpielowe”. Dzięki temu będziesz mieć pewność, że liście nie żółkną, a ogórek nie zawiera charakterystycznej goryczy.

Odchwaszczanie zapewni prawidłowy rozwój systemu korzeniowego rośliny. Gdy roślina zacznie wyłaniać się spod gleby, należy zaprawić ziemię w celu usunięcia wszelkiego rodzaju chwastów.Jest to prawdziwy ból głowy w pierwszych miesiącach „życia” rośliny, ponieważ chwastów może być naprawdę dużo.

Nie należy ignorować terminowych zbiorów. Im szybciej zaczniesz zbierać dojrzałe owoce, tym lepiej. Faktem jest, że dojrzałe ogórki będą zakłócać dojrzewanie młodych. Grozi to znacznym zmniejszeniem wielkości zbiorów. Podczas zbierania ogórków należy uważać, aby nie uszkodzić korzenia rośliny, nie unosić zbyt mocno liści, gdyż grozi to śmiercią młodych. Jak widzisz opieka dla samozapylających ogórków nie jest takie trudne, ale ile radości będziesz miał ze zebranych kilogramów. Przed zakupem nasion dokładnie przestudiuj cechy odmiany, a wtedy na pewno uzyskasz naprawdę bogate zbiory! Miłego eksperymentowania.