Kalanchoe: jak dbać i rozmnażać się w domu

Kalanchoe to szeroko rozpowszechniona roślina domowa z rodziny Crassulaceae. Naturalnym siedliskiem jest Ameryka Południowa i Azja Południowo-Wschodnia. W przyrodzie występuje ponad 200 gatunków roślin.

Treść

• Opis botaniczny i główne gatunki
• Warunki uprawy
• Opieka domowa
• Przycinanie formacyjne i rozmnażanie
• Najczęstsze szkodniki

Opis botaniczny i główne gatunki

Wszystkie typy Kalanchoe to sukulenty o mięsistych liściach. Ich wysokość waha się od 20 do 50 cm, a następujące typy są najczęściej używane jako rośliny uprawne w pomieszczeniach:

1. Blossfelda. Pięknie kwitnąca odmiana pochodząca z Madagaskaru, jej wysokość zwykle nie przekracza 30 cm, charakteryzuje się okrągłymi liśćmi o lekko falistym brzegu. W zależności od odmiany kwiaty mogą być białe, czerwone, różowe lub żółte.
2. Degremona. Gatunek żyworodny o wysokości około 50 cm, wyróżnia się wydłużonymi liśćmi, na krawędziach których znajdują się dzieci.
3. Rozcięty. Roślina wieloletnia o silnie rozciętych liściach. Bardziej znany jest pod popularną nazwą „Poroże Jelenia”.
4. Cirrus. Dość wysoki wygląd. Wysokość pędów może z łatwością przekraczać 80 cm.
5. Filc. Wyróżnia się mocno owłosionymi liśćmi o srebrno-zielonym odcieniu.

Warunki uprawy

Wszystkie rodzaje Kalanchoe są roślinami absolutnie mało wymagającymi. Bez problemu poradzi sobie z nimi nawet początkujący ogrodnik.

Do pomyślnego rozwoju, nie mówiąc już o kwitnieniu, Kalanchoe wymaga dużej ilości jasnego światła słonecznego. Dlatego do uprawy tej rośliny najlepiej nadają się okna wychodzące na południe i południowy wschód.

Latem Kalanchoe bardzo łatwo znosi upały. Ale zimą najlepiej przechowywać go w chłodnych warunkach. Pomoże to w utworzeniu pąków kwiatowych. Wilgotność powietrza praktycznie nie ma wpływu na Kalanchoe. Kwiat ten rośnie równie dobrze zarówno w suchym powietrzu, jak iw warunkach dużej wilgotności. Ale lekki spray lub ciepły prysznic dobrze mu zrobi.

Podkładowy

Kalanchoe nie ma żadnych specjalnych wymagań dotyczących składu gleby. Dla jego rozwój Możesz użyć gotowej gleby dla sukulentów. Jeśli nie ma możliwości zakupu, glebę można wykonać niezależnie od równych części gleby darniowej, torfu i piasku. Aby uzyskać większą luźność, do tej mieszaniny można dodać perlit.

Opieka domowa

Choć roślina Kalanchoe nie jest wymagająca, to jednak bez odpowiedniej pielęgnacji nie może długo żyć. Jak wszystkie sukulenty, aloes wymaga umiarkowanego podlewania w okresach intensywnego wzrostu i skąpego podlewania w okresie zimowym. Łatwiej tej roślinie przetrwać długotrwałą suszę niż pojedynczą powódź. Woda do nawadniania musi być miękka i osiadła. Jeśli do nawadniania użyjesz wody z kranu, gleba bardzo szybko się zasoli, co negatywnie wpływa na rozwój rośliny.

Karmienie i przesadzanie

Przy odpowiednio skomponowanej glebie niekwitnące gatunki aloesu nie wymagają nawożenia. Ale gatunki pięknie kwitnące wymagają dokarmiania w okresie intensywnego wzrostu. W nich przyczynia się to do obfitszego tworzenia pąków kwiatowych.Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego złożonego nawozu mineralnego dla roślin domowych. Należy go rozcieńczyć zgodnie z załączoną instrukcją.

Przeszczep intensywnie rosnące okazy Kalanchoe należy sadzić co roku. Najlepiej zrobić to wiosną. W takim przypadku nowa doniczka musi być nieco większa niż poprzednia. Musi mieć także drenaż.

Przycinanie formacyjne i rozmnażanie

Z wiekiem wszystkie rodzaje Kalanchoe zaczynają być nagie. Może się to również zdarzyć, jeśli zima jest zbyt ciepła. Aby zachować dekoracyjny wygląd roślin, można przeprowadzić przycinanie formujące. W tym czasie usuwane są wszystkie stare i nagie pędy. W miarę wzrostu młodych pędów można je dodatkowo uszczypnąć. Ta technika zapewni lepsze krzewienie

Wszystkie rodzaje Kalanchoe można rozmnażać wegetatywnie w domu. Aby to zrobić, z dorosłych okazów wycina się mocne sadzonki z kilkoma parami liści. Następnie, w zależności od preferencji hodowcy, można je ukorzenić w wodzie lub glebie.

Film opisujący oryginalną metodę rozmnażania Kalanchoe:

Aby ukorzenić się w ziemi, sadzonki sadzi się na luźnym i pochłaniającym wilgoć podłożu na głębokość nie większą niż 1 cm, aby uzyskać efekt cieplarniany, można je dodatkowo przykryć plastikową torbą na górze. W sprzyjających warunkach już po 10 dniach na sadzonkach pojawiają się pierwsze korzenie. Podczas ukorzeniania w wodzie sadzonki umieszcza się w pojemniku z przegotowaną wodą.

Wskazane jest umieszczenie na dnie tabletki z węglem aktywnym. Zapobiegnie to procesom gnilnym. Po pojawieniu się podstaw ich korzeni na sadzonkach posadzone w glebę. Gatunki żyworodne można rozmnażać przy pomocy dzieci.W tym celu zbiera się je od krawędzi blaszki liściowej, a następnie umieszcza na powierzchni wilgotnego i luźnego podłoża.

Zwykle wystarczy 1 tydzień, aby się zapuściły korzenie. Niektóre rodzaje Kalanchoe, na przykład Blossfeld, można rozmnażać za pomocą nasion.

Aby to zrobić, należy przygotować pojemniki na nasiona z luźną, pożywną i wystarczająco wchłaniającą wilgoć glebą. Nasiona przed siewem należy poddać stratyfikacji przez miesiąc. Aby to zrobić, miesza się je z mokrym piaskiem i umieszcza w lodówce.

Siew odbywa się powierzchownie, po czym pojemnik do wysiewu przykrywa się folią celofanową. Optymalna temperatura kiełkowania wynosi od 20 do 22°C. Gdy rośliny wyrosną z pięciu lub sześciu prawdziwych liści, przesadza się je do oddzielnych pojemników. Jeśli nie zostanie to zrobione, rozwój roślin zostanie znacznie opóźniony.

Najczęstsze szkodniki

Kalanchoe choć rzadko, nadal jest przedmiotem ataków szkodników. Najczęściej można na nim spotkać następujące typy.

Mszyca. Dość mały szkodnik żywiący się sokami roślinnymi. Bardzo łatwo go zniszczyć. W większości przypadków wystarczy jednokrotne umycie liści rośliny roztworem mydła do prania. Jeśli szkodników jest zbyt dużo, możesz użyć dowolnego środka owadobójczego.

Mączlik. Dość niebezpieczny szkodnik upraw kwiatowych i warzywnych. Aby go zniszczyć, należy zastosować preparaty owadobójcze o działaniu ogólnoustrojowym. Mają zdolność kumulowania się we wszystkich częściach rośliny, dzięki czemu mają długi okres działania ochronnego.