Kwiat Eremurus - sadzenie i pielęgnacja, odmiany i odmiany, zimowanie

Miłośnicy kwiaciarstwa dekoracyjnego i letni mieszkańcy często chcą ozdobić swoje działki niezwykłymi, ale jednocześnie bezpretensjonalnymi roślinami.

Eremurus świetnie nadaje się do dekoracji każdego kwietnika, ta wysoka, jasna roślina zawsze może cieszyć oko swoim kwitnieniem, a fakt, że jest to roślina wieloletnia, znacznie zmniejsza ilość pracy i wysiłku potrzebnego do corocznego przesadzania.

Kwiat Eremusa, którego sadzenie i pielęgnacja nie jest tak trudna, stanie się oryginalną ozdobą ogrodu i powodem do dumy.

Treść:

1. Charakterystyka kultury
2. Odmiany Eremurus i jego odmiany
3. Uprawa z nasion
4. Przesadzanie roślin do gruntu
5. Zasady właściwej pielęgnacji bylin?
6. Choroby i szkodniki
7. Jak przygotować się na zimę

Charakterystyka kultury

Eremurus to niezwykła roślina, jej ojczyzną jest Azja Środkowa i Zachodnia. Wyhodowana jako roślina uprawna w XIX wieku, obecnie jest popularna w krajach europejskich, na rosyjskim Krymie, na Kaukazie, w Kazachstanie i zachodniej Syberii.

Znany pod innymi nazwami: „sziryasz”, „szrysz”, „kula cara”, „igła Kleopatry”, „brylant”.

Jest byliną z rodziny rodzaju Xanthorrhoeae. lilie. Eksperci liczą ponad 50 odmian. Nazwę można przetłumaczyć jako „ogon pustynny”, najprawdopodobniej ze względu na specyficzny kształt kwiatostanów. „Ogień bengalski” osiąga wysokość 130-140 cm, ma mocną, trwałą, prostą łodygę.

Liście u podstawy tworzą podstawową rozetę, a ich kształt różni się w zależności od odmiany i może mieć wydłużony, stożkowy, cylindryczny kształt. System korzeniowy składa się z głównego kłącza i licznych gałęzi, kłącze wygląda jak rozgwiazda.

Kwiaty w formie dzwonków ułożone są spiralnie na długiej szypułce o wysokości od 100 do 150 cm i występują w różnych kolorach: żółtym, pomarańczowym, brązowym, białym, różowym, brązowym. Nasiona po krótkim kwitnieniu dojrzewają w mięsistych kulistych torebkach.

Odmiany Eremurus i jego odmiany

Są uważane za najbardziej spektakularne odmiany dla hodowców roślin.

Achison

Gatunek pospolity w górzystych częściach i lasach mieszanych Afganistanu, Pamiru i zachodniego Tien Shan. Jest to odmiana wcześnie kwitnąca, pierwsze kwiaty otwierają się już w kwietniu, a okres wegetacyjny nie jest długi.

Rozeta zawiera średnio 25 wydłużonych zielonych liści. Szypułka osiąga 120 cm, tworzy się na niej kwiatostan w kształcie pędzla, którego średnica wynosi 15-16 cm, na takim krzaku w sezonie wegetacyjnym pojawia się 150-280 pąków. Kolor kwiatostanu jest zwykle biały, różowy i ciemnoczerwony.

Potężny

Rośnie na skalistych zboczach, ma rozwinięte kłącze i rzadkie liście. Kolor krzewu jest ciemnozielony, pokryty niebieskawym nalotem na wierzchu. Wysokość 100-120 cm, kwiatostan na prostej, mocnej łodydze, z 1000 różowymi, mlecznymi kwiatami, przypominającymi dzwonki.

Alberta

Odmiana górska bylina. Wysokość krzewu sięga 120 cm, liście są nagie, proste, ciemnozielone. Kwiatostan na gładkiej łodydze dorasta do 60 cm, ma ciekawą barwę: białe korony otoczone są ceglastymi okwiatami i pręcikami.

Olga

Gatunek ten wyróżnia się dużymi kwiatami i gęstym, bujnym kwiatostanem. Roślina dorasta do 150 cm i jest koloru białego z lekko mlecznoróżowym odcieniem.

Kleopatra

Bardzo jasny „ogon pustyni” z grubymi, gęstymi kwiatostanami o ognistym kolorze. Wysokość krzewu 110-120 cm.

Himalajski

Widok z białymi kwiatami. Rośnie głównie na terenach górskich, osiągając 130 cm wysokości.

Ałtaj

W Ałtaju rośnie krzew o jasnożółtych kwiatostanach i jest doskonałą rośliną miodową.

Bunga

Wysoki gatunek, dorastający do 170 cm, występujący w naturze w Iranie i Afganistanie. Wąskie, lancetowate liście pokryte są niebieskawym nalotem. Pędzel kwiatowy składa się z 400-600 złotożółtych kwiatów. Świetnie wygląda jako część bukiety w postaci ciętej i w suszonych kompozycjach.

Pinokio

Odmiana, która pojawiła się w 1989 roku, ma wysokość do 150 cm, kolor jest zakurzony żółty, z jaskrawoczerwonymi pręcikami.

Obelisk

Pojawiła się dość dawno temu, bo w 1956 roku, gatunek dorasta do 150 cm, ma ciekawą barwę: białe liście i jasnozielone środki.

krymski

Często spotykany na Półwyspie Krymskim, w Jałcie. Są to wysokie kwiaty o wąskich zielonych liściach i delikatnych białych kwiatach.

Uprawa z nasion

Aby rozmnożyć „igłę Kleopatry” przez nasiona, należy odczekać od 4 do 7 lat po posadzeniu rośliny, ponieważ ma ona kwiat pojawia się natychmiast. W sierpniu wycina się łodygi kwiatowe, układa je w dobrze wentylowanym, zacienionym miejscu do dojrzewania, a następnie zbiera z nich nasiona.

Najlepszy materiał siewny uzyskuje się z dolnej części kwiatostanu. Dlatego często są odcinane o jedną trzecią u góry.

Szirasz najlepiej wysiewać w pierwszych miesiącach jesieni na dwa sposoby: bezpośrednio do ogrodu kwiatowego lub w małych pojemnikach o głębokości 20 cm:

• w pierwszej metodzie kwietniki wykonać płytkie bruzdy o wielkości około 15 mm i wysiać w nich nasiona, lekko posypać ziemią i obficie podlać;
• w drugiej metodzie materiał do sadzenia rozprowadza się na powierzchni mieszanki gleby w doniczce, lekko pogłębiając. Posyp warstwę ziemi na wierzchu i podlej wodą. Pierwsze pędy pojawiają się bardzo długo: od 30 do 360 dni.

Idealna temperatura do kiełkowania wynosi 15 stopni. Sadzonki należy podlewać znacznie częściej niż rośliny dorosłe. Młode pędy można zbierać do przesadzania mniej więcej na etapie tworzenia 3-4 liści przeszczepiony w osobnych doniczkach do następnej zimy.

Podczas zimnej pogody często przesadza się je do pojemników i przykrywa warstwą liści o grubości 25-30 cm, a na stałe sadzi się jesienią, kiedy młode sadzonki wreszcie urosną i nabiorą siły. Uprawa i pielęgnacja kwiatów Eremurus uzyskanych z nasion nie jest trudna, ale wymaga jasnych działań ze strony ogrodnika.

Przesadzanie roślin do gruntu

Zobacz, jak sadzi się kwiat Eremuros, a sposób dalszej organizacji jego opieki można zobaczyć na licznych zdjęciach w Internecie. Młode rośliny sadzi się na otwartym terenie w stałym miejscu, zgodnie z cechami odmianowymi.

Przede wszystkim Himalayan, Yellow, Alberta, Achison i Powerful wymagają sadzenia. Potem – Revel, Red, Red.

Najlepszym terminem na przenoszenie sadzonek jest wrzesień, kiedy to będą miały czas na ukorzenienie się, wzmocnienie i dobre przygotowanie do wiosennego rozpoczęcia sezonu wegetacyjnego.

Początkowo musisz przygotować miejsce do sadzenia. „Shrysh” lubi oddychający, dobrze przepuszczalny gleba, a jeśli twoje klomby nie mają takich cech, warto dodać do gleby kamyki lub tłuczeń kamienny.

Miejsce powinno być przestronne, dobrze oświetlone, kwiaty w słońcu są znacznie jaśniejsze i większe niż ich odpowiedniki uprawiane w zacienionym miejscu.Jeśli w okolicy często wieją silne wiatry, w pobliżu krzaków wykonaj podpory. Wysokie „ognie” sadzi się z tyłu kwietników lub wewnątrz kwietników.

Na warstwę z dużymi cząstkami (drenaż) układa się warstwę mieszanki gleby odżywczej o grubości około 45-50 cm. gleba dla wzrostu i rozwoju krzewów będzie lekko zasadowy i neutralny. W jego składzie znajdują się ziemia darniowa, próchnica, gruby piasek rzeczny, popiół drzewny i kamyki.

Mieszanka gleby jest dobrze nawożona zgniłym kompostem.

Dla każdej kiełki wykonaj dołek o głębokości 30 cm, usuń go bardzo ostrożnie sadzonki nie uszkadzając systemu korzeniowego wraz z bryłą ziemi. Włóż „igłę Kleopatry” do dołka, ostrożnie wyprostuj korzenie i wypełnij wolną przestrzeń ziemią, aby nie pozostały puste przestrzenie.

Należy starać się zachować odległość 45 cm pomiędzy otworami do sadzenia, a rozstaw rzędów nie przekraczać 60 cm, aby w przyszłości krzewy nie zacieniały się nawzajem i nie zakłócały wzrostu. Następnie obficie podlej przesadzoną roślinę.

Jak prawidłowo dbać o byliny?

Sadzenie i pielęgnacja kwiatu Eremurus wymaga przestrzegania niektórych technik agrotechnicznych podczas pielęgnacji:

Podlewanie jest konieczne często, ale nie za dużo. Jest to szczególnie ważne w okresie suszy i kwitnienia. Ale podczas długotrwałych deszczy lub po kwitnieniu należy zmniejszyć podlewanie.

Bylina z wdzięcznością reaguje na systematyczność karmienie. Jesienią najlepszą opcją byłoby wybranie superfosfatów. Na 1 m2 gleby stosuje się 35 g mieszanki. Wiosną przed przebudzeniem wymagane jest nawożenie standardowymi złożonymi nawozami do kwitnienia „pustynnych ogonów” w ilości 60 g na 1 m2.

Aby zapewnić obfite kwitnienie w fazie zawiązywania pąków, hodowcy roślin stosują nawozy azotowe u korzenia.

Przez cały sezon wegetacyjny gleba wokół krzaka jest poluzowana i usuwane są chwasty. Należy to robić ostrożnie, aby nie uszkodzić kłącza.

Wysuszone gałęzie są odcinane, usuwane są żółte liście i wyblakłe pąki.

Odmiany, które nie są odporne na niskie temperatury, są przed nimi starannie chronione mróz. Może to być torf, gałęzie świerkowe, liście lub obornik w szerokiej warstwie 15 cm, a w pierwszych miesiącach wiosny „izolacja” jest usuwana. Ściółkowanie pomaga chronić korzenie przed mrozem. Aby chronić przed gryzoniami, wokół krzaków układa się gałęzie piołunu i zabezpiecza kamieniami przed silnym wiatrem.

Choroby i szkodniki

„Shrysh” jest odporny zarówno na choroby, jak i szkodniki, ale czasami cierpi na mszyce, wciornastki, myszy i krety. Do najczęstszych chorób zalicza się rdzę, choroby wirusowe i grzybicze oraz chlorozę.

Walczyć z ślimaki najprostszy: wokół kłączy ułożone są wióry, igły świerkowe, pokrzywy, silnie pachnące zioła i specjalne pułapki.

Pozbywają się mszyc za pomocą oprysków wodnych z dodatkiem specjalnych preparatów.

Na myszy i inne gryzonie dobrze sprawdzają się różne metody ludowe, wykorzystujące silnie pachnące zioła, naftę i bliskość roślin lubiących myszy oraz stosujące zatrute przynęty.

Z mole Zwalcza się wiele leków, które można kupić w specjalistycznym sklepie lub przygotować samodzielnie, a takie mieszanki wpływają na silnie rozwinięty węch zwierząt i uniemożliwiają im przedostanie się na teren. Zamiast leków powszechnie stosuje się metody odstraszania akustycznego.

Rdza pojawia się w postaci brązowych plam na łodygach i liściach.Choroba rozwija się szczególnie silnie w wilgotną i ciepłą pogodę, a jeśli „pustynny ogon” nie zostanie wyleczony na czas, może umrzeć. Aby pozbyć się rdzy, stosuje się środki grzybobójcze: Bariera, Fitospiryna.

Szkodniki często powodują nie tylko szkody bezpośrednie, ale także szkody pośrednie w postaci przenoszenia chorób wirusowych. Obecność takiej choroby można określić na podstawie wyglądu liści: blaknie, staje się nierówny, nierówny, a czasem nawet zmienia kształt.

Nie ma jeszcze środków kontroli, najważniejsze jest prowadzenie profilaktyki i radzenie sobie z nią w odpowiednim czasie. owady - szkodniki.

Chloroza powoduje żółknięcie i bladość liści. Ale choroba ma większy wpływ na system korzeniowy, a przede wszystkim zostaje zapisana. Aby to zrobić, krzak jest wykopywany, sprawdzany, a uszkodzone części są zaskoczone. Zdrowe kłącza suszy się, posypuje popiołem i ponownie sadzi w ziemi.

Pielęgnacja bylin po kwitnieniu i przygotowanie do zimy

Pod koniec lipca lub sierpnia strąki nasienne krzewu dojrzewają, a wszystkie liście wysychają. Oznacza to początek spoczynku letniego. Ten czas jest najtrudniejszy w pielęgnacji byliny, ponieważ staje się wrażliwy na podlewanie gleby.

Aby zachować krzewy, mieszkańcy lata tworzą wysokie klomby z dobrym drenażem, a to często wystarczy. Jednak w przypadku niektórych odmian najlepszym sposobem ich konserwacji jest wykopanie i wysuszenie w suchym, ciemnym pomieszczeniu.

Należy to robić ostrożnie, starając się nie uszkodzić kłączy. Lub budują nad nim schronienia przed deszczem w ogrodzie kwiatowym i przykrywają ziemię folią. To dobre rozwiązanie, ale takie „altanki” często wyglądają niestosownie i psują wygląd ogrodu kwiatowego.

Eremurusy dobrze zimują bez schronienia i ochrony przed mrozem, ale stwarzają korzystniejsze warunki dla gatunków ciepłolubnych. Aby to zrobić, przykryj glebę grubą warstwą torfu lub obornika na zimę. Kłącza wykopane latem nie należy przechowywać do wiosny, ponieważ posadzone natychmiast zaczynają rosnąć i mogą umrzeć od najmniejszych przymrozków.

Jeśli zimy w regionie są mroźne i bezśnieżne, lepiej przykryć materiałem wierzchnim lub położyć na torfie gałązki świerkowe.

Eremuros – efektowne rośliny, które komponują się z wieloma kolorami i nadają się do dekoracji letniego domku lub ogrodu, harmonijnie prezentują się na alpejskich wzgórzach i trawnikach z jednorocznymi i wieloletnimi. Pielęgnacja pustynnych kwiatów nie jest taka trudna, a wynik twoich wysiłków zaowocuje jasnymi kwiatami, które dodadzą radości każdemu ogrodowi.

Obejrzyj film, jak sadzić kwiat Eremurus i jak zorganizować jego pielęgnację: