Sałata – historia rośliny i zalecenia uprawowe

Sałata lub sałata cebulowa to nazwa rośliny warzywnej należącej do rodziny astrów. Sałata to jedna z najstarszych roślin uprawianych w basenie Morza Śródziemnego. Sałatka pochodzi z dzikiej sałaty kompasowej, którą można spotkać w Afryce Północnej, Azji, Europie Południowej i Zachodniej. Starożytni Egipcjanie znali sałatę, królowie perscy uważali ją za cenne warzywo i czcili jako przysmak, starożytni Grecy używali sałaty nie tylko jako pożywienia, ale także jako rośliny leczniczej. Rzymianie uważali sałatkę za wykwintny deser, w późniejszych czasach używano jej do przygotowywania przystawek pobudzających apetyt. Sałatkę spożywano nie tylko świeżą, ale także marynowaną z miodem i octem. Sałatę zaczęto uprawiać w Europie za czasów Ludwika XIV.

Sałata pozostaje dziś jednym z ulubionych warzyw letnich, uznawanym za cenne źródło witamin i wielu korzystnych dla człowieka mikroelementów. Trudno jest znaleźć letniego mieszkańca, który nie uprawia sałaty.

Sałata nie jest rośliną bardzo kapryśną, ale aby uzyskać dobre zbiory, możesz skorzystać ze wskazówek doświadczonych agronomów.

• Sałatę należy wysiewać na gleby żyzne niezakwaszone.
• Nawozy mineralne do łóżek sałatkowych będą wymagały superfosfatu, mocznika i siarczanu potasu.
• Kwasowość gleby można skorygować, dodając mąkę wapienną lub dolomitową (do 200-250 gramów na metr kwadratowy).
• Sałata jest również wrażliwa na żerowanie korzeni w okresie wegetacyjnym.
• Zastosowanie kompostu znacznie zwiększa produktywność.

Od wczesnej wiosny nasiona sałaty można wysiewać bezpośrednio do gleby. Odmiany liściaste można uprawiać na otwartym terenie przez całe lato.

Sałatę wysiewamy w rzędach, których szerokość powinna wynosić co najmniej 15-20 cm, głębokość sadzenia nasion do 1,5 cm, na metr bieżący należy wysiać nie więcej niż 30 nasion.