Ogólna technologia przechowywania ziemniaków

Ziemniaki to jeden z głównych produktów spożywczych, dania z których gościmy na naszym stole przez cały rok. Aby jednak to smaczne i zdrowe warzywo trafiło do naszej kuchni, należy je nie tylko wyhodować i zebrać, ale także przechowywać od momentu jesiennych zbiorów aż do kolejnych zbiorów. W tym celu należy przestrzegać technologii przechowywania ziemniaków.

Technologia przechowywania ziemniaków zależy od początkowej jakości bulw. Aby zwiększyć jakość ich przechowywania, należy bezwzględnie przestrzegać wszelkich środków ochronnych w okresie wegetacyjnym ziemniaków.

Zbiór bulw powinien nastąpić w optymalnym terminie. W pierwszej kolejności zbiera się odmiany wcześnie dojrzewające, następnie średnio dojrzewające, a na końcu późno dojrzewające. Na 10–12 dni przed zbiorem należy usunąć wierzchołki. Dla dobrej konserwacji ziemniaków ważne jest, aby podczas zbioru oraz załadunku i rozładunku bulwy były jak najmniej uszkodzone, ponieważ uszkodzenia czynią je bardziej podatnymi na choroby.

Najważniejszą techniką przygotowania ziemniaków do długotrwałego przechowywania jest ich suszenie. Jest to szczególnie ważne dla konserwacji bulw, które są przechowywane w prostych magazynach z naturalną wentylacją. Suszenie zapewnia odporność ziemniaków na choroby zakaźne (zaraza późna, mokra zgnilizna itp.). Z reguły bulwy suszy się w bruździe przez 1 do 2 godzin, natomiast dłuższe przebywanie w bruździe, zwłaszcza w nocy, wręcz przeciwnie, pogarsza jakość utrzymania bulw.

Jednym z najważniejszych etapów przechowywania ziemniaków jest przygotowanie obiektu magazynowego, które polega na remoncie, dokładnym oczyszczeniu gruzu i resztek ziemniaków zeszłorocznych oraz wybieleniu pomieszczenia (2-3 tygodnie przed umieszczeniem bulw). Do wybielacza dodaje się siarczan miedzi rozcieńczony w niewielkiej ilości ciepłej wody.