W trosce o fioletowy szczaw

Szczawik, czyli Oxalis, to roślina należąca do rodziny Oxalis.

Po łacinie „oxys” oznacza kwaśny. I rzeczywiście liście rośliny mają kwaśny smak, ponieważ są bogate w sole kwasu szczawiowego. Zawierają także karoteny i witaminę B. Dlatego liście szczawiu można zjeść.

Treść:

• Roślina o wielu nazwach
• Różnorodność gatunkowa
• Rozpościerający się
• Unikalna właściwość szczawika
• Pielęgnacja szczawika: temperatura i oświetlenie
• Pielęgnacja szczawika: podlewanie
• Najlepszy opatrunek
• Opieka nad rośliną w okresie spoczynku
• Lądowanie
• Reprodukcja
• Szkodniki i choroby

Roślina o wielu nazwach

Szczawik, szczawik, kapusta zająca, koniczyna szczęścia, koniczyna szczęścia, krzyż żelazny, kwiat motyla, Madame Butterfly - wszystkie te nazwy należą do tej samej rośliny.

W Europie nazywają się szczawem szczęśliwa koniczyna lub szczęśliwa koniczyna. Uważa się, że może przynieść domowi szczęście i szczęście, ale wymaga to, aby kwiat zmienił właściciela ostatniego dnia roku. Dlatego dla Europejczyków szczawik jest najlepszym prezentem na Nowy Rok.

Liść szczawiu składa się z trzech części. Uważa się, że uosabia Trójcę Świętą. Dlatego mieszkańcy Irlandii wybrali koniczynę szczawiową jako narodowy symbol kraju i umieścili ją na swoim herbie.

Różnorodność gatunkowa

Szczawik to kwitnąca wieloletnia roślina zielna. Jest całkiem wiele rodzajów szczawiu (około 800). Wśród przedstawicieli rodzaju znajdują się rośliny zielne, krzewy i półkrzewy.Jedną z pięknych i delikatnych odmian jest szczaw purpurowy, który od początku wiosny do końca jesieni może zachwycać bujnym kwitnieniem.

Szczawik kwitnie miesiąc po posadzeniu. Jej drobne, niepozorne kwiaty, pomalowane na fioletowo, różowo lub biało, tworzą kwiatostan parasolowy, który pięknie prezentuje się na tle fioletowych liści.

Rozpościerający się

Ojczyzną szczawiu leśnego są tropikalne i subtropikalne regiony wszystkich kontynentów. Występuje dziko w Ameryce Południowej, Afryce i Europie Południowej. W naszym kraju uprawiana jest jako roślina doniczkowa.

Unikalna właściwość szczawika

Szczawik fioletowy ma jedną charakterystyczną cechę: to trójkątne liście złożyć i opuścić przy pochmurnej pogodzie lub po zmroku. W tej chwili wydaje się, że na roślinie znajduje się stado motyli. Dlatego nazywają szczawiową Madame Butterfly lub kwiatem motyla. Gdy roślina wyczuje wystarczającą ilość światła, płatki powracają do pierwotnej pozycji.

Pielęgnacja szczawika: temperatura i oświetlenie

Pielęgnacja szczawiu fioletowego polega na zapewnieniu warunków świetlnych i temperaturowych. Szczawik uwielbia miejsca słoneczne, ale rośnie także w półcieniu. Aby zapewnić długotrwałe kwitnienie, najlepiej wybrać chłodne, oświetlone miejsce. Przy braku światła słonecznego liście mogą stracić swój efekt dekoracyjny i zmniejszyć się, a łodygi mogą się wydłużyć. W gorących warunkach jakość kwitnienia szczawiu fioletowego spada, a na liściach pojawiają się oparzenia. Dlatego należy go osłonić przed jasnymi promieniami.

W okresie wiosenno-letnim pożądane jest utrzymanie temperatury na poziomie 20-25 stopni C, w okresie jesienno-zimowym - 10-18 stopni C.

Pielęgnacja szczawika: podlewanie

W okresie kwitnienia roślina wymaga częstego podlewania, a także spryskiwania liści wodą. Najlepiej używać wody destylowanej.

Najlepszy opatrunek

Od kwietnia do września szczawik jest karmiony raz na 2-3 tygodnie. Aby to zrobić, użyj słabego roztworu złożonego nawozu mineralnego: jego stężenie powinno być 2 razy mniejsze niż podano w instrukcji.

Opieka nad rośliną w okresie spoczynku

Pielęgnacja szczawika aplikację fioletową należy przeprowadzać nie tylko w okresie kwitnienia, ale także zimą, kiedy roślina odpoczywa.

Zimą powinieneś wybrać chłodne miejsce na kwiat, ale temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinna być niższa niż dziesięć stopni. W tym czasie szczaw fioletowy należy podlewać tak rzadko, jak to możliwe, w miarę potrzeb. Należy całkowicie unikać spryskiwania liści wodą.

Gdy tylko roślina wypuści młode pędy, zaleca się przeniesienie jej w pierwotne miejsce spełniające warunki kwitnienia.

Lądowanie

Młode rośliny wymagają corocznego przesadzania w luźną glebę, starsze można przesadzać raz na 2-3 lata.

Do sadzenia weź liście, próchnicę, ziemię torfową i piasek w stosunku 1:1:3:1. W razie potrzeby możesz użyć gotowej gleby do kwiatów w pomieszczeniach. Na dnie garnka umieszcza się ekspandowaną glinę lub kamyki, aby zapobiec stagnacji wody.

Aby kwiat wyglądał bardziej dekoracyjnie, w jednej doniczce umieszcza się kilka roślin.

Po posadzeniu należy okresowo poluzować glebę w doniczce.

Reprodukcja

Szczawik purpurowy rozmnaża się przez małe guzki, które tworzą się na starym systemie korzeniowym rośliny. Guzki (5-10 sztuk) umieszcza się w doniczce i przykrywa centymetrową warstwą ziemi.

Szkodniki i choroby

Na szczawiu rzadko pojawiają się szkodniki i choroby.Czasami atakują go mszyce, roztocza, łuski, mączliki, kleszcze i łuski. Aby się ich pozbyć, należy zastosować odpowiednie preparaty owadobójcze.

Nadmierne podlewanie może spowodować gnicie podziemnej części rośliny, pojawienie się szarej zgnilizny lub fusarium.

Poświęć trochę uwagi temu bezpretensjonalnemu kwiatowi, a będzie on sprawiał ci radość przez długi czas.