Uprawa cebuli tradycyjnej

Ten łuk w Europie nazywa się „szalotka", na Ukrainie - "kuszczewka", w Mołdawii i Rosji - "rodzina", łacińska nazwa to Allium ascalonicum. Jest to wielogniazdowa odmiana cebuli. W jednym gnieździe zwykle rozwija się od 3 do 10, a czasem do 20 cebulki o masie od 15 do 40 g każda, pióra tej cebuli są cieńsze i mniej ostre w porównaniu do innych odmian, wyróżniają się także słabym nalotem woskowym.

Treść:

• Uprawa i pielęgnacja
• Odmiany
• Reprodukcja

Uprawa i pielęgnacja

Uprawa cebuli tradycyjnej ma swoją własną charakterystykę. Pęduje ciasno i nie boi się mrozu, dlatego sadzi się go do gruntu w połowie kwietnia. „Rodzinie” udaje się uzyskać wystarczającą ilość stopionej wody z gleby, a jej aktywny wzrost następuje podczas najdłuższych godzin dziennych w roku.

Jeśli planujesz używać tej cebuli do zieleni, to podczas sadzenia odległość między rzędami wynosi 20 cm, a w każdym rzędzie między cebulami - 10 cm, w tym przypadku co trzecia roślina jest używana do zieleni. Jeżeli nie interesuje Cię zieleń, to posadź ją rzadiej, według wzoru 20x15.

Pielęgnacja cebuli tradycyjnej nie jest uciążliwa, tak samo jak pielęgnacja innych odmian cebuli. Należy go podlewać, spulchniać i odchwaszczać.

Szalotki zbiera się, gdy opadnie 50–70% ich piór. Wybierz słoneczny dzień i wykop cebulę i pióra. Ułożyć w jednej warstwie i pozostawić do wyschnięcia na 10-12 dni. Następnie przytnij pióra, pozostawiając cienką szyję. Do przechowywania wybieraj wyłącznie zdrowe cebule. Przechowuj rodzinę w pudełkach lub pudełkach w temperaturze 0-3 stopni, bez dzielenia gniazd na osobne żarówki.

Bardziej szczegółowo czyszczenie i przygotowanie do przechowywania wyglądają tak. W drugiej dekadzie lipca podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane, nawet przy suchej pogodzie. Zbiór zbioru odbywa się po opadnięciu liści, około końca lipca. Główną oznaką dojrzewania cebul jest wyleganie liści, które wskazuje na śmierć korzeni na dole. Faza ta rozpoczyna się, gdy szalotka nie tworzy już liści i zaczyna tworzyć zamknięte, soczyste łuski wewnątrz cebul.

Opóźnienie zbioru szalotki może prowadzić do pogorszenia jakości, ponieważ po całkowitym wyschnięciu piór w obecności wilgoci w glebie rozwój korzeni rozpoczyna się od nowa. Za dobry czas na zbiór uważa się suchą i wietrzną pogodę, która umożliwia suszenie szalotki na świeżym powietrzu. Suszenie w nasłonecznionych miejscach pomaga zdezynfekować cebule.

Cebulę suszy się przez 2 tygodnie pod baldachimem lub w oborze. Cebule przechowywane do przechowywania powinny mieć cienkie, suche szyjki. Wierzchołki są kruszone lub obcinane.

Ma to wpływ na jakość żarówek nawożenie. Zatem po zastosowaniu świeżych nawozów organicznych szalotka tworzy masywne pióra i luźne cebule, które nie nadają się do przechowywania. Dlatego na nawozy bardziej nadaje się trzyletni obornik. W roku siewu należy nawozić ubogie gleby, tutaj lepiej jest użyć rozłożonego, przegniłego kompostu.

Za najlepsze gleby dla szalotki uważa się wilgotne gleby próchniczno-piaszczyste lub lekkie gliny próchniczne. Szalotka szczególnie dobrze sprawdza się na glebach mulistych aluwialnych w ciepłych dolinach rzecznych.

Jeśli cebula rodzinna jest uprawiana przez długi czas bez aktualizacji materiału do sadzenia, gromadzi się w niej infekcja, częściej występują cebule cierpiące na szarą zgniliznę, a zbiory są słabo zachowane.Po 3-4 latach powinieneś albo kupić materiał do sadzenia, albo wyhodować go z nasion.

Aby zapobiec gromadzeniu się infekcje i szkodniki W przypadku szalotki stosuje się płodozmian, a także łączenie upraw w jednym grządce. Aby więc uniknąć masowego rozprzestrzeniania się muszek cebulowych, zaleca się sadzenie marchewki w tym samym grządce z szalotką. Jednocześnie obie uprawy dobrze się chronią, ale marchew jest bardziej „odpowiedzialnym” obrońcą, ponieważ muchy cebulowe prawie nigdy nie występują w łączonych grządkach, podczas gdy muchy marchwiowe pojawiają się w małych ilościach.

Odmiany

• Alberta
• Atlas F1
• Arystarcha
• Gwiazda
• Kainarski
• Kuszczewka Charków
• Konik polny
• Kunak
• Poza sezonem
• Syberyjski żółty
• Sprint
• Czapajewski

Reprodukcja

Do rozmnażania szalotki użyj nasion i cebulowe (wegetatywne). W przypadku metody wegetatywnej gleba jest przygotowywana jesienią, a następnie wczesną wiosną rozpoczyna się sadzenie posortowanych cebul. Przed posadzeniem cebulki można przetrzymać w ciepłej (około 30 stopni) wodzie.

Nasiona wysiewa się na początku maja w bruzdach o głębokości 3 cm. Nasiona moczy się wstępnie przez dwa dni, a bruzdy po wysiewie posypuje się torfem lub zgniłym kompostem.

Nasiona namoczyć w torebce z gazy, ułożyć na talerzu i zalać 0,5 cm warstwą wody, przykryć górną część talerza, aby gaza nie wyschła. Temperatura: temperatura pokojowa, 22-25 stopni. Co 8 godzin gazę z nasionami myje się pod bieżącą wodą, wodę w talerzu wymienia się i ponownie przykrywa. Przed posadzeniem nasiona lekko suszy się do momentu wypłynięcia i wysiewa w grządce.

Dzięki wyśmienitemu smakowi, szybkiemu przygotowaniu i niemal całkowitemu brakowi zapachu po jedzeniu, szalotka stała się prawdziwym rarytasem dla smakoszy.I jak widać, opieka i wychowanie „rodziny” nie nastręcza żadnych trudności.