Uprawa i pielęgnacja rutabagi

Dlatego przed importem ziemniaków do Rosji przez Piotra I brukiew była jedną z głównych roślin warzywnych rosnąca brukiewa przeprowadzono niemal na terenie całego kraju.

Rutabaga jest warzywem dość cennym, plennym, bezpretensjonalnym, odpornym na zimno, dobrze owocującym na glebach zimnych, gliniastych, ciężkich i torfowiskach. Dlatego jego uprawy rozprzestrzeniły się daleko na północ. W zasadzie to ona kultura średnich i północnych szerokości geograficznych, ale na południu kraju sadzenie rutabagi również nie jest rzadkością.

Rutabagę uprawia się poprzez wysiew nasion bezpośrednio do gruntu lub przez rozsady. Nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze +2+3 stopni. Gleba jest przygotowana jak pod ziemniaki i rośliny okopowe, dobrze ją spulchniając. Dzień przed sadzeniem zaleca się namoczyć nasiona brukwi w ciepłej wodzie przez około pół godziny, przykryć ściereczką i pozostawić na 5-6 godzin w ciepłym pomieszczeniu, a następnie wysuszyć.

Do chronić sadzonki rutabaga z pcheł krzyżowych, 3-4 dni po wysianiu nasion, posypać ziemię drobnym wapnem lub popiołem drzewnym. Metodą beznasienną sadzonki brukwi należy przerzedzić po pojawieniu się 3-4 prawdziwych liści, pozostawiając odległość między roślinami 15-17 cm.

Późniejszy opieka polega na odchwaszczaniu, okresowym podlewaniu i nawożeniu, spulchnianiu gleby. Jako pierwsze karmienie najlepiej zastosować gnojowicę rozcieńczoną wodą w stosunku 1 do 6 lub złożony nawóz mineralny, drugie karmienie powinno zawierać fosfor i potas.

Uprawę brukwi kończy się zbiorem, który prowadzi się do stabilnych przymrozków. Wystawienie na działanie niższych temperatur znacznie skraca trwałość roślin okopowych.