Mączniak rzekomy cebuli: jak radzić sobie z tą chorobą

Najczęstsza choroba Łukasz – peronosporoza. Dla większości ogrodników jest to poważny problem, ponieważ plony są znacznie zmniejszone. W przypadku upraw cebuli choroba ta występuje nie tylko w sezonie wegetacyjnym, ale także podczas przechowywania.
Treść:
Opis choroby
Mączniak rzekomy lub mączniak rzekomy to choroba grzybicza, która może wpływać na cebulę we wszystkich fazach rozwoju. W większości przypadków choroba pojawia się w ciągu pierwszych trzech lat życia. Mączniak rzekomy stwarza szczególne zagrożenie dla roślin nasiennych, ponieważ nasiona mogą nie dać plonu. Konidia peronosporozy zachowują się i zimują w grzybni, a oospory w cebulach lub kłączach. Mączniak rzekomy może atakować większość wieloletnich cebul.
Przy wyborze odmian preferowane są odmiany o płaskich liściach - pachnąca cebula i cebula śluzowata. Na peronosporozę piórka cebuli słabo się rozwijają. Ich kolor staje się jasnozielony, a następnie zmienia się na żółty. Roślina jest skręcona.
Objawy te pojawiają się od momentu zejścia na ląd po 3 tygodniach. Możesz zauważyć opóźnienie w rozwoju. Oznaki mączniaka rzekomego wyraźnie wyróżniają się na tle zdrowych roślin. Przy wysokiej wilgotności część nadziemna pokrywa się fioletową powłoką. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań w celu wyeliminowania choroby grzybiczej, pióra pokryją się rdzawymi plamami i zgnilizną.
Infekcja mączniakiem rzekomym
Najkorzystniejsze warunki do rozwoju peronosporozy to wysoka wilgotność i temperatura powietrza powyżej 15 stopni. Rozwój choroby grzybiczej następuje podczas deszczowej lub chłodnej pogody. Jeśli łóżka są mocno zacienione i nie ma świeżego powietrza, może to również prowadzić do rozwoju mączniaka rzekomego. Konidia tworzą się i dojrzewają tylko w temperaturach od 3 do 27 stopni i wilgotności powyżej 90%.
Wrażliwość zarodników na słońce jest wysoka, dlatego do zakażenia dochodzi tylko rano. Przy suchej pogodzie może nie być powłoki grzybowej, ponieważ patogen umiera na słońcu. Zakażenie następuje przez chorą roślinę. Choroba rozprzestrzenia się na inne cebule poprzez zarodniki. Mogą być przenoszone przez wiatr lub krople deszczu na duże odległości.
Możliwości leczenia
Przy pierwszych oznakach peronosporozy należy zaprzestać karmienia rośliny azotem i nawozami organicznymi. nawozy. Zamiast nich zaleca się stosowanie nawozów fosforowo-potasowych. Konieczne jest również ograniczenie podlewania. W okresie wegetacyjnym, w przypadku wykrycia mączniaka rzekomego, roślinę należy spryskać środkiem grzybobójczym.
Film ozapobieganie peronosporozie:
W tym celu można zastosować mieszaninę Bordeaux (1%), zawiesinę polikarbacyny lub arbamidu. Dwie ostatnie substancje chemiczne rozcieńczyć w 10 litrach wody, dodając 30-40 g jednego z leków. W razie potrzeby zabieg powtarza się po 1-2 tygodniach. Stosowanie mieszanki Bordeaux należy przeprowadzić na 2 tygodnie przed zbiorem.
Należy pamiętać, że po obróbce środkami chemicznymi piór cebuli nie można jeść. Zasada ta nie dotyczy żarówki.Aby zwalczyć mączniaka prawdziwego, możesz zrobić sfermentowaną trawę z chwastów. Weź pół wiadra chwastów, drobno posiekaj i zalej gorącą wodą.
Pozostawić do zaparzenia na kilka dni, następnie odcedzić i wieczorem spryskać roślinę. Wielu ogrodników używa fermentowanych produktów mlecznych rozcieńczonych w wodzie do zwalczania mączniaka rzekomego.
Możesz wziąć zepsute mleko, kefir, serwatkę. Rozcieńczyć dowolny z tych produktów w zimnej wodzie w stosunku 1:10, wymieszać i spryskać rośliny. Pozbyć się peronosporoza Jest to możliwe dzięki zastosowaniu popiołu drzewnego, który służy do zapylania grządek. Będziesz potrzebował 50 g popiołu na metr kwadratowy. Łącząc kilka metod, można uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się infekcji.
Metody zapobiegania
Aby zapobiec mączniakowi rzekomemu, aby zapobiec zakażeniu chorobą grzybiczą, należy przestrzegać następujących zaleceń:
- Usuń resztki roślin
- Utrzymuj płodozmian
- Zdezynfekuj nasiona przed sadzeniem
Zbiór martwych piór powinien odbywać się przy suchej pogodzie. Trzeba je pokroić i spalić. Wybierz odmiany, które nie są podatne na choroby grzybowe. Zaleca się sadzenie cebuli w miejscach nasłonecznionych i dobrze wentylowanych. Gleby są preferowane jako piaszczysto-gliniaste lub gliniaste. Cebulę należy sadzić w tym samym miejscu co 3-4 lata.
W ten sposób można uniknąć ponownej infekcji podczas dalszego sadzenia. Będzie to ogromna zaleta uprawa ułożyć cebulę, dynię, kapustę lub ogórki. Wieloletnie odmiany cebuli należy sadzić w izolacji od innych odmian. Po zebraniu i wysuszeniu cebul należy zapewnić niezbędne warunki przechowywania. Przestrzegając tych zasad, możesz uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, nawet jeśli infekcja już wystąpiła.