Kolumna Ratibida, czyli jak wyhodować meksykański kapelusz w ogrodzie
Artykuł informacyjny o roślinie kolumnowej ratibida. Opis rośliny, technologia rolnicza sadzenia, uprawy. Używanie ratibida w ogrodzie, odmiany. Wieloletnie rośliny kwitnące zawsze przyciągały właścicieli gruntów i specjalistów ogrodnictwa.
Szczególnie popularne są rośliny z tej kategorii skromny, o których zwykło się mówić, że byli więzieni i zapomniani. Kolumna Ratibida należy do tej kategorii. Rośnie bez konieczności pielęgnacji, a co roku cieszy oko swoim kwitnieniem. Spróbujmy dowiedzieć się, jaka roślina kryje się za tą nazwą.
Treść:
Kapelusz kolumnowy Ratibida lub meksykański
Ojczyzną rośliny o niezwykłej nazwie jest Ameryka Północna. W naturze występuje od prerii Meksyku po Kanadę. Kolumnowy Ratibida należy do rodzaju Ratibida z rodziny Asteraceae. Forma życia - bylina zielna.
Rośnie dziko, woli osiedlać się w suchych miejscach, wzdłuż dróg i linii kolejowych, z powodzeniem rośnie na preriach. W pobliżu siedzib ludzi może zamieszkiwać opuszczone tereny i nieużytki.
Korzenie rośliny są mocne, ukorzenione pędami, pędy mielone osiągają wysokość od 0,6 m do 1,2 m. Łodygi i liście pokryte są włoskami gruczołowymi. Liście są zielone z szarawym odcieniem.
Kształt liści jest wydłużony, blaszki liściowe są pierzaste lub podzielone. Kwiaty dwóch rodzajów. Kwiaty trzciny brzeżnej ułożone są w jednym rzędzie. Najczęściej jest ich aż siedem.
Kwiaty trzciny na otwartym kwiatostanie są wygięte do tyłu i do dołu. Ich kolor jest najczęściej żółty, brązowy, brązowo-fioletowy lub czerwono-brązowy. Średnie kwiaty rurkowe tworzą wypukły dysk lub stożek. Kwiaty środkowe kwitną stopniowo, od dołu do góry. Po 7-14 dniach długość szyszki może wynosić 4-5 cm.
Na początku kwitnienia kwiatostan jest podobny do kwiatów pokrewnych echinacea i rudbekia. Różnica polega na wypukłym środku kwiatu. Kształt kwiatu nawiązuje do meksykańskich nakryć głowy. W swojej ojczyźnie w Meksyku roślina nazywa się meksykańskim kapeluszem. Istnieją inne nazwy:
- naparstek kwiatowy
- jeżówka
- ratibida wydłużona
- ratibida kolumnowa
Czas kwitnienia to druga połowa lata, jesień. W kwiaciarstwie kulturowym jest szeroko rozpowszechniony od początku XIX wieku. Ostatnio zaczęto go stosować w projektowaniu krajobrazu przy dekorowaniu terenu w naturalnym stylu. Uprawia się ją na rabatach kwiatowych i wzdłuż ścieżek ogrodowych.
Typowe odmiany:
- Sombrero - kwiaty trzciny są bordowo-żółte, długości 3 cm, kwiaty środkowe brązowo-czarne, tworzą stożek o średnicy 1 cm i wysokości 3 cm.
- Kwiat preriowy - kwiaty trzciny są żółte, środkowe brązowe, średnica kwiatostanu wynosi 8 cm.
Spróbujmy dowiedzieć się, jak to zrobić mnoży się ten kwiat i gdzie najlepiej go posadzić/
Jak sadzić ratibidę w ogrodzie
Wybór lokalizacji
Roślina wcale nie jest kapryśna. Dobrze rośnie na otwartych, słonecznych miejscach. Dostosowuje się do każdego rodzaju gleby, jednak dla ratibida najlepiej wybierać obszary o glebach gliniastych, lekko zasadowych.Jeśli gleba jest ciężka i gliniasta, należy dodać piasek. Zimotrwalosc jest dobra, nawet po przemarznięciu sadzenie wznawia się poprzez samosiew.
Reprodukcja
Główną metodą rozmnażania jest wysiew nasion w otwartym terenie. Można także wykorzystać młode rośliny wyhodowane metodą samosiewu. Podział krzewu jest możliwy, ale korzeń palowy jest dość trudny.
Możliwe są trzy opcje siew:
- przed zimą
- wiosną na zamarzniętej ziemi
- przez sadzonki do kwitnienia w roku sadzenia
Do siewu wiosennego łóżko ratibida przygotowuje się jesienią. Przy uprawie przez sadzonki i do siewu wiosennego należy przechowywać nasiona przez 5 tygodni na dolnej półce lodówki. Nasiona wysiane jesienią ulegają naturalnej stratyfikacji.
Film o nasionach kwiatów ratibida:
Grządkę do siewu wykopuje się jesienią za pomocą łopaty. Podczas kopania można dodać popiół drzewny, wystarczy szklanka na metr kwadratowy. m., możesz dodać wiadro kompostu. Po kopaniu przechodzą przez złoże grabiami, aby rozdrobnić grudki ziemi. Przed zimą nasiona wysiewa się powierzchownie. Można to zrobić w rzędach, umieszczając je w odległości 20-25 cm od siebie. Następnie nasiona pokrywa się warstwą piasku o grubości 1,0 cm - 1,5 cm, a piasek można docisnąć gałęziami.
Wiosną siew odbywa się natychmiast po stopieniu się śniegu na zmarzniętej ziemi, bez wtapiania się w ziemię. W ciepłych regionach termin siewu wiosennego przypada na koniec lutego - początek marca. W klimacie umiarkowanym czas siew - koniec marca lub pierwsze dziesięć dni kwietnia.
Siew sadzonek odbywa się w połowie lutego. Ponieważ roślina źle toleruje przesadzanie, lepiej zrobić to od razu do pojedynczych doniczek, które przykryć folią i przechowywać w dobrym świetle. Pędy pojawiają się po około dwóch tygodniach.
Cechy rosnącego ratibida
Podczas uprawy ratibida hodowca nie powinien mieć problemów z nasionami. Po jednokrotnym posadzeniu nasiona można zbierać jesienią. W połowie września zbiera się w tym celu suszone skrzynki. Rozgniatając je na kartce papieru, otrzymasz nasiona.
Można sadzić także młode sadzonki, które wyrosły w wyniku samosiewu.Ważne! Trzeba je ostrożnie wykopać razem z kawałkiem ziemi. Roślinę należy podlewać tylko w bardzo suche lata. Dobrze znosi umiarkowaną suszę.
Roślina nie wymaga częstego nawożenia, jeżeli zastosuje się go w nadmiarze nawozy jego zielona masa zaczyna rosnąć, a kwitnienie jest albo rzadkie, albo w ogóle nie występuje. Wysokie odmiany ratibida służą do krojenia w bukiety. Kosztują bardzo dobrze, zachowując świeży wygląd aż do 10 dni.
