Uprawa kalafiora w strefie środkowej

Kalafior przewyższa inne rodzaje kapusty pod względem zawartości białka i kwasu askorbinowego, jest także bogaty w witaminy A, B1, B2, B6, PP, H, K, sód, magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor i skrobię . Ojczyzną tego cennego produktu spożywczego jest Morze Śródziemne i przez długi czas uważano, że uprawa kalafiora w środkowej strefie jest niemożliwa. Obecnie opracowano odmiany i hybrydy wczesnego dojrzewania, które można z powodzeniem uprawiać nawet na Syberii, na przykład Skorospelka, Gribovskaya rannyaya 1355, Otechestvennaya, Moskvichka i inne.

Kalafior można sadzić zarówno z sadzonek, jak i bez sadzonek. Aby uzyskać plon we wczesnej fazie (początek lipca), sadzonki w wieku 45-55 dni należy sadzić do gruntu natychmiast po tym, jak w nocy termometr przestanie spadać poniżej zera. Pod koniec kwietnia lub na początku maja nasiona można wysiewać do gruntu pod folią, a pod koniec maja lub na początku czerwca – bez folii. Ten rodzaj kapusty wymaga bardziej żyznej gleby niż inne. Wymaga nie tylko nawozów organicznych (gnojowica, próchnica, kompost), ale także mineralnych (nitrofoska, mocznik, superfosfat, chlorek potasu). Przez cały sezon wegetacyjny roślinę należy karmić 3-4 razy.

Uprawa kalafiora zakończy się sukcesem tylko przy dobrym oświetleniu i codziennym obfitym podlewaniu. W letnie upały, przy temperaturach powyżej 25 stopni, roślinę tę również trzeba podlewać.Główki kalafiora składają się z pędów łodygowych, ściśle ze sobą powiązanych. Aby nie żółkły, nie zmieniały swojej struktury i smaku, należy je zacieniać, np. przykrywając złamanym liściem.