Wierzba to drzewo lub krzew, jak wygląda, czym różni się od wierzby, co symbolizuje

Wierzba ostrokrzewu, zwana także wierzbą kiczowatą, to drzewo lub krzew o owalnej koronie i czerwonej korze. Nazwę nadali roślinie ludzie, podobnie jak inne jej nazwy: krasnotal, shelyuga, verboloz.

Wierzba uważana jest za roślinę magiczną i leczniczą, ludzie używali jej do ochrony przed złymi duchami i leczenia chorób.

Wierzba jest dziś symbolem budzącej się przyrody, początku wiosny i dobrego chrześcijańskiego święta – Niedzieli Palmowej.

Treść:

• Opis rośliny
• Cechy, wierzba jest drzewem lub krzewem
• Jak na zdjęciu wygląda wierzba latem i wiosną, foki
• Jak odróżnić wierzbę od wierzby
• Gdzie występuje roślina?
• Jak stworzyć warunki do uprawy drzewa
• Wierzba w projektowaniu krajobrazu
• Właściwości lecznicze rośliny
• Oznaki

Opis rośliny

Wierzba należy do rodziny wierzbowatych. Jego oficjalna nazwa to wierzba ostrokrzewu.

Może wyglądać jak krzew lub drzewo o wysokości do 12 metrów, z cienkimi i długimi gałęziami przypominającymi gałązki, pokrytymi lekkim puchem lub woskowym nalotem.

Kolor gałęzi może być brązowo-czerwony, jasny bordowy lub żółtawy.

Gałęzie są skierowane do góry, splecione ze sobą i tworzą owalną koronę.

Wczesną wiosną, pod koniec marca i na początku kwietnia, na gałęziach pojawiają się szarobiałe puszyste pąki. Są to męskie kwiaty tej rośliny.W miarę dojrzewania otwierają się, a na końcach wydłużonych pręcików pojawia się żółty pyłek.

Otwarty kwiat wygląda jak puszysty żółty kurczak. Włosy kwiatu, które nadają mu puszysty wygląd, są niezbędne do ochrony przed mrozem, który jest nadal powszechny wczesną wiosną.

Na niektórych gałęziach puszyste pąki nigdy się nie pojawiają. Zamiast tego widzimy długie szaro-zielone kolczyki. To są kwiaty żeńskie. Czekają na zapylenie przez pyłek męski, aby rozpocząć proces dojrzewania nasion. Nasiona w pełni dojrzewają pod koniec maja - na początku czerwca.

Wierzba ma wszystkie cechy rośliny wiatropylnej, jest jednak krzewem miododajnym, niezbędnym pszczołom wczesnym i trzmielom w okresie, gdy wszystko w przyrodzie jest jeszcze w stanie uśpienia.

Wyrywając wszystkie kwitnące gałęzie na święto kościelne, ludzie pozbawiają owady jedynego źródła pożywienia, a wierzba zostaje pozbawiona możliwości zasiewu dojrzałych nasion. Dlatego po wakacjach gałęzie można sadzić w wilgotnej glebie.

Na pewno się zakorzenią, a w przyrodzie pojawi się nowe drzewko z puszystymi jagniętami na gałęziach.

Cechy, wierzba jest drzewem lub krzewem

Według botaników jest to krzew lub bardzo małe drzewo. W przeciwieństwie do innych gatunków wierzby, które mają potężny pień o obwodzie dochodzącym do kilku metrów, gałęzie wierzby wyrastają bezpośrednio z ziemi lub tworzą warunkowo pogrubiony pień, z którego następnie wyrastają pędy.

To, czy roślina stanie się drzewem, czy pozostanie w formie krzewu, zależy od warunków panujących w miejscu, w którym rośnie oraz od wieku rośliny.

W odpowiednich dla niej warunkach wyrasta w gęste zarośla. Cechę tę można wykorzystać do wzmocnienia gleby wzdłuż brzegów rzek, wąwozów, kanałów i rowów.

Jak na zdjęciu wygląda wierzba latem i wiosną, foki

Jest to drzewo liściaste lub wysoki krzew o ciemnej korze i rozłożystej koronie.

Wierzba zimowa ma nagie, splecione gałęzie o czerwonym odcieniu, kontrastującym na tle śniegu i bladego nieba.

Wiosna budzi wierzbę pospolitą jako pierwszą spośród wszystkich roślin Strefy Środkowej.

Na długo przed pojawieniem się liści pęcznieją pąki, które mają postać podłużnych grudek o puszystej biało-żółtej powierzchni.

Ten okres kwitnienia jest popularny wśród fotografów, na których fotografiach dotykanie kwitnących gałęzi symbolizuje długo oczekiwaną wiosnę i ciepło.

W biologii nie ma osobnej nazwy puszystych pąków.

Ludzie są przyzwyczajeni nazywać je „kurczakami” lub „fokami”.

Wczesne kwitnienie wierzby ostrokrzewu pobudza wyobraźnię fotografów, którzy tworzą kolaże, w których zamiast prawdziwego kwitnącego pąka, kotek siedzi na czerwonej gałęzi, wzruszająco ściskając ją łapami.

W miarę więdnięcia pąki zamieniają się w kolczyki w kwiaty, z których następnie powstają nasiona. Latem gałęzie są całkowicie wolne od kolczyków i pokryte okrągłymi liśćmi.

Wierzba letnia to drzewiasty krzew z owalną zieloną koroną.

Jak odróżnić wierzbę od wierzby

Jeśli nazwiesz wierzbę drzewiastą, nie będzie w tym żadnego zasadniczego błędu, ponieważ jest to jeden z rodzajów wierzby, a nawet ma oficjalną nazwę - Ostra wierzba. Ale nazwy „wierzba” nie można zastosować do żadnego drzewa z gatunku wierzby.

Cztery główne różnice między wierzbą a innymi rodzajami wierzb:

• Ciemnoczerwony kolor kory pnia i gałęzi. Gałązki wierzby są szare, żółtawe.
• Pędy łatwo łamać, słabo się wyginają, rosną przeważnie ku górze, a w krzaku tworzą ściśle splecioną koronę. Pędy wierzby są malowniczo pochylone ku dołowi, sprężyste i giętkie.
• Puszyste pąki pojawiają się jeszcze przed rozwinięciem się liści, pąki wierzby pojawiają się jednocześnie z liśćmi.
• Dobrze zakorzenia się w każdych warunkach, a wierzba może żyć tylko na brzegu zbiornika.

Nazwa święta chrześcijańskiego - „Niedziela Palmowa” - oznacza poświęcenie gałęzi świętej wierzby.

W wigilię święta wokół świątyń sprzedawane są pęczki gałęzi wierzb. Znajomość czterech różnic opisanych powyżej pomoże Ci w zakupie odpowiedniej rośliny.

Obejrzyjmy wideo i dowiedzmy się więcej o różnicach między wierzbą a wierzbą:

Gdzie występuje roślina?

W przeciwieństwie do wierzby, która osiada w pobliżu wody, wierzba może rosnąć wszędzie. Uwielbia też wodę, ale jest na tyle bezpretensjonalna, że ​​może mieszkać w środowisku miejskim.

W warunkach dużej wilgotności rośnie szybko, tworząc gęste zarośla.

W Rosji wierzbę ostrokrzewną można znaleźć prawie wszędzie: na Uralu, w części europejskiej, na Syberii, w regionie czarnoziemowym w kierunku południowym.

Roślina jest szeroko rozpowszechniona na Ukrainie. Mieszkańcy kraju czczą wierzbę jako symbol swojej Ojczyzny.

Jak stworzyć warunki do uprawy drzewa

Bezpretensjonalna roślina, która może rosnąć w niemal każdych warunkach. Aby samodzielnie zasadzić nowe drzewo, należy wziąć gałąź dorosłej rośliny i posadzić ją w wilgotnej glebie.

Pomimo tego, że wierzba może przetrwać w piaskowcach, na bagnach, na polu i w ogrodzie warzywnym, ma swoje własne preferencje.

Jeśli zapewnisz nowo posadzonemu krzewowi glebę o dużej wilgotności i kwasowości, proces ukorzeniania będzie szybszy i za kilka lat utworzą się zarośla.

Wierzba jest w stanie przetrwać zimę przy silnych mrozach, budząc się pierwsza i powiadamiając o nadchodzącej wiośnie swoimi puszystymi pąkami.

Warunki miejskie ze szkodliwymi spalinami samochodowymi, emisjami przemysłowymi i innymi zanieczyszczeniami atmosferycznymi również nie stanowią przeszkody dla aktywnego wzrostu.

Wierzba w projektowaniu krajobrazu

Stosunkowo niedawno zaczęto go stosować w projektowaniu krajobrazu. Niezasłużenie zapomniana ze względu na swoją „narodowość” powróciła do parków, ogrodów prywatnych i botanicznych jako szybko rosnąca roślina, która dobrze nadaje się do dekoracji.

Specjalna elastyczność pni rodziny wierzb, do której należy, umożliwia tworzenie z nich warkoczy, skręconych pni - słupków, żywopłotów w kształcie rombów.

W swojej pierwotnej formie wskazuje na „rosyjski” kierunek w projektowaniu krajobrazu. Świetnie komponuje się z brzozami i świerkami, nawiązując do „rosyjskiego stylu”.

Obejrzyjmy ciekawy film na temat wykorzystania drewna w projektowaniu krajobrazu:

Właściwości lecznicze rośliny

Wierzba była ceniona przez ludzi z kilku powodów: uważana była za magiczną roślinę, która potrafiła wywabić choroby, odpędzić nieszczęścia, a także służyła jako lekarstwo na wiele dolegliwości.

Tradycyjna medycyna wykorzystuje ją dziś w leczeniu:

• ból gardła, przeziębienie, choroby zapalne, stany gorączkowe;
• patologie ginekologiczne, krwawienie wewnętrzne;
• żylaki i choroby dermatologiczne;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego wpływające na błonę śluzową.

Odwar z kory rozrzedza krew, dezynfekuje rany, zatrzymuje biegunkę i krwawienie.

Oznaki

To drzewo o silnej energii. Ludzie wierzyli, że jest w stanie usunąć choroby. Aby wyeliminować ból głowy, wystarczy trzymać gałązkę rośliny w dłoni.

A poważne choroby zostaną przeniesione na drzewo, jeśli zawiążesz na nim słomiany pas, który wcześniej nosił chory.

W Święto Palmy opukiwali domowników, bliskich i zwierzęta gospodarskie bukietami gałązek, wypędzając z nich choroby.

Uznano, że dla powodzenia podróży konieczne jest zjedzenie trzech pąków błogosławionej gałęzi przed wyjściem z domu.

Niepłodne pary leczono poprzez ciągłe noszenie ze sobą gałęzi drzew.

Gałęzie zawieszone nad progiem domu miały chronić go przed złymi życzeniami i złodziejami.

Nie zaleca się długotrwałego przebywania w pobliżu drzewa. Po wybraniu całej negatywności z pola energetycznego danej osoby może ona zacząć pobierać energię, co może skutkować utratą sił i depresją.

W starożytności za pomocą kwitnienia drzewa przepowiadano płodność w nadchodzącym roku rolniczym. Wierzchołek usiany pąkami obiecuje obfite pierwsze zbiory.

Jeśli dolna część korony będzie obficie usiana pąkami, wówczas ostatni siew będzie najbardziej płodny.