Wrzos - co to za roślina, jak wygląda na zdjęciu, właściwości lecznicze i magiczne

Wiele osób myli wrzos z wrzosem, co nie jest do końca poprawne.

Veres to jedno z imion jałowiec pospolity, dość pospolita i znana roślina.

Treść:

• Veres - co to jest?
• Jałowiec lub wrzos, opis i zdjęcie
• Czy Veres jest trujący?
• Właściwości lecznicze rośliny
• Magiczne właściwości, które starożytni Słowianie przypisywali jałowcowi środkowoazjatyckiemu

Veres - co to jest?

Jest to roślina wieloletnia należąca do rodziny cyprysów. Inna nazwa tej rośliny to mgiełka mózgowa, eliksir Sabinek, mały cedr. Jest to wiecznie zielona bylina.

Wysokość krzewu może osiągnąć półtora metra. Wyróżnia się mocnym systemem korzeniowym i cienką łodygą pokrytą brązową korą. Liście są małe.

Można go spotkać w naturze na całej półkuli północnej. Veres, lub jałowiec pospolity - najbardziej rozpowszechniony gatunek jałowca o szerokim obszarze występowania.

Często spotykany na suchych zboczach gór, w zaroślach lasów mieszanych. Pomimo tego, że należy do drzew iglastych, rzadko spotykany jest w runie cienkich zbiorowisk boru iglastego. Tworzy całe grupy na polanach i obrzeżach lasów.

Różni się mrozoodpornością. Pomimo tego, że toleruje zacienienie, lepiej rośnie w miejscach otwartych i dobrze oświetlonych.

Preferuje gleby ubogie, piaszczyste i bielicowe o umiarkowanej wilgotności. Ale może rozwijać się na obszarach nadmiernie wilgotnych, a nawet podmokłych.

Jałowiec lub wrzos, opis i zdjęcie

Inna nazwa wrzosu to jałowiec pospolity. Wiele osób błędnie uważa, że ​​wrzos i wrzos to ta sama roślina, co jest poważnym błędem. Rośliny te nie są krewnymi, istnieje między nimi dość znacząca różnica i nie należy ich mylić.

Wrzos to krzew lub drzewo, zwykle do trzech metrów wysokości, niektóre gatunki mogą osiągnąć wysokość dwunastu metrów.

Inne funkcje obejmują:

• Korona w kształcie jajka lub stożka. Krzewy żeńskie mają koronę bardziej wznoszącą się, czasem nawet z gałęziami pochylonymi do ziemi, natomiast krzewy męskie mają koronę węższą;
• Kora jest szarobrązowa lub ciemnoszara z podłużnym łuszczeniem. Tylko pędy wyróżniają się fioletowo-brązowymi odcieniami;
• Liście mogą osiągnąć półtora centymetra długości i siedem milimetrów szerokości. Liście są sztywne i siedzące, szypułkowate lub liniowo szypułkowe. Krawędzie są kłujące, igły mają trójkątny krój, gęstą strukturę z płytko rowkowaną powierzchnią.
• Liście na gałęzi ułożone są w kształcie pierścienia, po trzy na każdy obrót pierścienia i mogą pozostać na gałęzi bez opadania przez cztery lata;
• Są to rośliny dwupienne z żółtawymi, prawie siedzącymi szyszkami męskimi i żeńskimi szyszkami jagodowymi. Średnica tych ostatnich może wahać się od pięciu do dziewięciu milimetrów, ich kształt przypomina kulę o jasnozielonym kolorze, gdy są niedojrzałe, i czarno-niebieskie z niebieskawym nalotem, gdy są dojrzałe;
• Pierwsze jagody dojrzewają jesienią w drugim lub trzecim roku. W szyszce rozwijają się trzy trójkątne nasiona o żółtawobrązowym odcieniu;
• Rozmnażanie odbywa się głównie przez nasiona;
• niektóre okazy roślin mogą żyć nawet do sześciuset lat.

W Internecie można znaleźć wiele zdjęć tej rośliny, aby porównać wrzos i wrzos. To wystarczy, aby zrozumieć, jak różne są te rośliny i nie mylić ich już więcej.

Zapraszamy do obejrzenia ciekawego filmu o Veresie:

Czy Veres jest trujący?

Ze wszystkich rodzajów jałowca wrzos można nazwać warunkowo jadalnym. Należy jednak pamiętać, że nie można go również uznać za jadalny. Piękno gałęzi i jagód nie powinno zwodzić, należy podchodzić do jego spożycia z najwyższą ostrożnością. Zaleca się stosowanie Veres wyłącznie w celach leczniczych.

Mielone suszone jagody są stosowane w medycynie alternatywnej. Na terenach Syberii niektórzy używają niewielkich ilości zmielonych jagód jako przyprawy, które dodaje się do mięsa dzikiego ptactwa lub zwierząt. Jednocześnie na kilogram mięsa używa się nie więcej niż pięciu jagód.

Jeśli zdecydujesz się na użycie wrzosu, ważne jest, aby upewnić się, że jest to jałowiec pospolity, a nie inna odmiana jałowca.

Jest to bardzo ważne, ponieważ błąd może prowadzić do najbardziej nieprzyjemnych konsekwencji, a nawet śmierci.

Właściwości lecznicze rośliny

Oprócz ogólnego piękna krzewu wrzos znany jest z wielu korzystnych właściwości, co doprowadziło do jego szerokiego zastosowania w medycynie alternatywnej.

Zatem jałowiec pospolity zapewnia:

• Aktywacja aktywności wydzielniczej;
• Działanie bakteriobójcze
• Dezynfekcja;
• Działanie oczyszczające krew;
• Działanie moczopędne;
• Znieczulenie;
• Zwiększony apetyt;
• Działanie przeciwzapalne;
• Rozcieńczanie plwociny i przyspieszanie jej wydzielania;
• Efekt gojenia się ran;
• Odprężające.

Tak szerokie wykorzystanie wrzosu wynika z dużej liczby przydatnych substancji zawartych w roślinie. Zatem tylko jego jagody zawierają dużą ilość cennego olejku eterycznego, w skład którego wchodzą takie substancje jak uneol, sabinen, pinen, terpineol, caben i kamfora.

Ponadto owoce zawierają duże ilości oleju tłuszczowego, pektyny, barwników, cukrów, wosku, glikozydów i żywic.

Te same substancje zawarte są w szyszkach jałowca.

Kora i korzenie są nie mniej niezwykłe w swoim składzie. Zawierają substancje o działaniu bakteriobójczym, przeciwzapalnym i rozrzedzającym. Istnieją również garbniki i alkohole diterpenowe.

Nie należy ignorować igieł sosnowych, które zawierają dużą ilość fitoncydów działających depresyjnie na patogenne mikroorganizmy. Dlatego skuteczne będzie nie tylko warzenie igieł sosnowych, ale także inhalacja olejku sosnowego w naturalnych warunkach.

W ten sposób w ciągu jednego dnia z hektara jałowca wyparowuje trzydzieści kilogramów fitoncydów.

Ponadto igły sosny zawierają garbniki, olejki eteryczne i duże ilości witaminy C.

Wrzos to jałowiec pospolity, pamiętajmy o jego właściwościach leczniczych:

Magiczne właściwości, które starożytni Słowianie przypisywali jałowcowi środkowoazjatyckiemu

Podobnie jak wiele innych roślin, jałowiec nie jest wolny od popularnych wierzeń. Dlatego w niektórych krajach wykorzystuje się go jako zakład pogrzebowy. Palą go i wyścielają gałęziami ścieżkę zmarłego. Jednak Słowianie używali do tych celów gałęzi sosnowych lub świerkowych.

Nasi przodkowie używali jałowca środkowoazjatyckiego jako amuletów przeciwko złym duchom i złemu oku.W tym celu na ścianach domu, pod łóżkiem i za obrazami, zawieszono pachnące gałęzie, wcześniej oświetlone w kościele.

Wierzyli także, że roślina ta może uratować przed chorobami nie tylko ludzi, ale także zwierzęta gospodarskie.

Często w stodołach i stajniach wieszano gałęzie, które miały chronić bydło przed złym okiem, różnymi chorobami, wężami, szkodami i innym złem.

Nawet teraz jałowiec jest używany w rytuałach do usuwania obrażeń, zaklęć miłosnych i złego oka. Dzięki temu roślina nie traci popularności nie tylko z medycznego, ale także duchowego punktu widzenia.

Wrzos, czyli jałowiec pospolity, to wiecznie zielona roślina aromatyczna o szerokim obszarze występowania. Znany z dużej liczby przydatnych substancji, jest stosowany w medycynie alternatywnej w leczeniu wielu chorób.