Uprawa papryki w szklarni

Kiełkujące nasiona pieprzu

Papryka słodka jest spokrewniona z ziemniakami i pomidorami, ponieważ wszystkie te rośliny należą do rodziny Solanaceae. Papryka to roślina uprawna, która potrzebuje wilgoci i ciepła. A najwygodniej jest stworzyć i utrzymać takie parametry środowiskowe w szklarni.

Uprawę papryki w szklarni można rozpocząć od pierwszych dni marca, wysiewając nasiona papryki na wilgotną glebę. Dla lepszego kiełkowania, które nastąpi nie wcześniej niż za pół miesiąca, zaleca się przykryć nasiona folią lub szkłem.

Gdy sadzonki papryki trochę podrosną i wzmocnią się, należy je sadzić w pojedynczych doniczkach torfowych (po 2 kiełki w doniczce). W tej chwili ważne jest, aby nie zapomnieć o nawozie. W przypadku papryki najlepiej stosować nawóz płynny, może to być kompost, dziewanna i superfosfat.

Aby uprawa papryki w szklarni była skuteczna, należy unikać nagłych zmian temperatury. Jest to szkodliwe dla produktywności roślin.

Ponadto słodka papryka szklarniowa jest bardziej podatna na choroby i inwazję szkodników niż inne. Papryka jest ulubionym przysmakiem mszyc i przędziorków. Aby zwalczyć tę plagę, możesz użyć szybko rozkładającego się środka owadobójczego, takiego jak keltan. W razie potrzeby Keltan można zastąpić karbofosem.

Jeśli na owocach papryki pojawią się szarobrązowe plamy, może to wskazywać na brak wilgoci. Przedwczesne podlewanie pieprzu może później spowodować uszkodzenie owoców przez szarą zgniliznę.

Jeśli świerk rozwija się powoli, a jego liście są zbyt blade, przyczyną tego może być brak składników odżywczych.