Krewną topoli jest osika
Najbliższy krewny topoli - osika. Nazwa osika po łacinie oznacza „drżącą topolę”. Osika i topola mają ze sobą wiele wspólnego.
Rośliny o podobnej budowie uważa się za spokrewnione kwiaty i owoce. Krewna topoli - osika - ma te same małe, niepozorne kwiaty, zebrane w gęste kolczyki i zwisające z gałęzi drzewa podczas kwitnienia.
Owoc topola i osika też bardzo podobna - długie owalne pudełka, małe, wielkości ziarnka pszenicy. Po dojrzeniu kapsułka rozpada się, uwalniając znajdujące się w środku nasiona. Wysypujące się z kapsułki ziarno z wieloma drobnymi włoskami przez długi czas unosi się w powietrzu niczym biały puch. Puch topoli występuje w dużych ilościach w naszych miastach.
Osika jest drzewem o niskiej wartości, nie nadaje się nawet na drewno opałowe. Pień zgnił wewnątrz już w młodym wieku, dorosłe drzewa są prawie wszystkie zgniłe w środku. Drewno osikowe wykorzystywane jest głównie do produkcji zapałek i zrębków, które w niektórych rejonach wykorzystywane są do pokrycia dachów.
W regionach południowych pędy osiki powodują pewne szkody w leśnictwie. Po wycięciu cennego lasu dębowego osika szybko zajmuje obszar wolny od nasadzeń i nie pozwala już na występowanie tam dębów. Dlatego osika w leśnictwie jest czasami uważana za prawdziwy chwast, który jest bardzo trudny do zwalczenia. Przecież wycięcie dorosłego drzewa daje impuls do wypuszczenia masy nowych pędów korzeniowych, stopniowo zajmujących coraz większy obszar.
To prawda, że \u200b\u200bjest sposób na walkę, ale jest on bardzo pracochłonny.Z dorosłej osiki należy odciąć szeroki pierścień kory na całym obwodzie pnia, aż do samego drewna. W rezultacie ścieżki, którymi składniki odżywcze przemieszczają się z liści do korzeni, są zablokowane. Bez otrzymania substancji niezbędnych do życia korzenie słabną, stopniowo obumierając. Wszystkie pędy korzeni obumierają wraz z drzewem.
