Właściwości zdrowotne karczocha jerozolimskiego

słonecznik bulwiasty

Topinambur często nazywany jest gruszką ziemną, topinamburem, korzeniem słonecznym. W rzeczywistości jest bliskim krewnym słonecznika i można go jeść na surowo, gotować, piec i smażyć. Z niego wytwarza się również kwas chlebowy, do którego nie potrzeba cukru, drożdży, a nawet napoju kawowego. Roślina pochodzi z Ameryki Północnej, ale od dawna jest rozpowszechniona na całym świecie. Gruszka ziemna daje wysoki plon bulw bez konieczności starannej pielęgnacji, a jej górna część doskonale nadaje się do karmienia zwierząt gospodarskich i drobiu. Ta niesamowita roślina dobrze znosi ostre zimy i nie jest dotknięta chorobami i szkodnikami. Dla wielu ogrodników rośnie przez 20 lat w jednym miejscu, zachowując wysoką produktywność.

Topinambur to smaczne źródło witamin i mikroelementów. Korzyści płynące ze spożywania topinamburu są dobrze znane osobom cierpiącym na cukrzycę i inne choroby trzustki. Zawarta w nim inulina pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, wspomaga tworzenie żółci, poprawia perystaltykę jelit, usuwa toksyny, radionuklidy i sole metali ciężkich. Dzięki inulinie zmniejsza się także poziom cholesterolu i ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. Sok z topinamburu zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego i jest stosowany w leczeniu zgagi. Obecność dużej ilości żelaza w jego składzie decyduje o zaletach topinamburu w leczeniu anemii.

Zawarte w roślinie kwasy organiczne działają antybakteryjnie i przeciwutleniająco, poprawiają trawienie i aktywizują pracę motoryczną jelit. Kąpiele z wywaru z liści i łodyg topinamburu są przydatne w leczeniu zapalenia korzeni, dny moczanowej, osteochondrozy, egzemy, trądziku i czyraczności. Maski wykonane z surowych, startych bulw pomagają wygładzić zmarszczki.

Uwagi

Z topinamburem zapoznałam się jeszcze w szkole podstawowej. Moja koleżanka z pracy przyniosła kawałki marynowanego topinamburu, które zrobiła jej mama, i delektowaliśmy się nimi po szkole. To było pyszne!