Evergreeny do ogrodu: główne typy i ich opisy

Evergreeny są często wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu. Ożywiają teren ogrodu i podwórka, zwłaszcza zimą i poza sezonem, nie tracąc przy tym swojego dekoracyjnego i atrakcyjnego wyglądu. Na alpejskie wzgórza i skaliste ogrody wybierane są głównie drzewa iglaste. krasnolud rasy

Treść:

• Iglaki karłowate
• Tuja zachodnia: charakterystyka rośliny
• Jodła balsamiczna: opis rośliny i odmiany
• Świerk serbski: popularne odmiany
• Juniperus virginiana: odmiany i ich opisy

Iglaki karłowate

Zimozielone karłowate posiadają różne kształty koron, co pozwala na tworzenie oryginalnych kompozycji w ogrodzie. Odmiany roślin karłowatych osiągają wysokość nie większą niż 1-2 metry, w przeciwieństwie do wysokich drzew iglastych w lesie, których wysokość może sięgać 50 metrów. Karłowate rośliny iglaste są najlepszą opcją do małego ogrodu. Jeśli obszar jest duży, można sadzić świerk niebieski i sosny okrętowe. Wśród popularnych nisko rosnących roślin iglastych do ogrodu wybierane są następujące typy:

• Thuja zachodnia
• Jodła balsamiczna
• Świerk serbski
• Cisowa jagoda
• czerwony cedr
• Cyprys Lawsona
• Sosna Góra

Te wiecznie zielone rośliny można sadzić pojedynczo lub tworzyć kombinację różnych odmian i gatunków. Wśród niskich drzew iglastych szczególnie popularne są: tuja, świerk, jodła i jałowiec.

Tuja zachodnia: charakterystyka rośliny

Ta wiecznie zielona roślina należy do rodziny cyprysów. Tuja jest bezpretensjonalna dla gleby i jest odporna na mróz. Kształt korony jest owalny. Wyróżnia się następujące odmiany karłowate tui zachodniej:

1. Odmiana „Żółta wstążka”. Posiada stożkową koronę. Odmiana różni się od innych gatunków jasnożółtymi pędami, co czyni to niskie drzewo atrakcyjnym wśród innych roślin.
2. Odmiana „Globoza”. Rośnie powoli, dorastając do 5 cm rocznie.Pędy tui są płaskie i rozrastają się równomiernie na boki. Igły przypominające łuski wiosną zmieniają kolor na jasnozielony, a zimą przybierają barwę szarozieloną i brązowawą.
3. Odmiana „Miś”. Odmiana ta ma grube, cienkie pędy i igły przypominające igły. Średnica rośliny nie przekracza 0,3 metra. Igły są zielone z niebieskawym odcieniem latem i brązowawe zimą.
4. Odmiana „Złoty Glob”. Igły zmieniają kolor przez cały rok: jesienią są brązowe, a wiosną żółte. Co roku przyrasta o 5-10 cm.

Thuja occidentalis dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych. Można sadzić w lekko zacienionym miejscu. Zimozielone karłowate wymagają suplementacji minerałami nawozy, ściółkowanie i terminowe podlewanie.

Jodła balsamiczna: opis rośliny i odmiany

Jest to kochająca światło, tolerująca cień, zimozielona roślina z rodziny Pine. Odmiany jodły balsamicznej obejmują:

1. Odmiana „Nana”. Ma okrągły, lekko spłaszczony kształt, średnica do 20-30 cm, igły krótkie, intensywnie zielone, o długości od 4 do 10 mm.
2. Odmiana „Piccolo”. Miniaturowy krzew o ciemnozielonych igłach i powierzchownym systemie korzeniowym. Jego wysokość sięga zaledwie 30 cm, a średnica nie przekracza 50 cm Odmiana rośliny tolerująca cień i mrozoodporna.
3. Odmiana „Kiwi”. Niski krzew o zaokrąglonej koronie.Igły są błyszczące, krótkie, ciemnozielone.

Jodłę należy sadzić na wilgotnej i luźnej glebie. Nie zaleca się sadzenia na glebach piaszczystych. Aby zapobiec parowaniu wilgoci, ziemię należy ściółkować. Nawóz mineralny stosuje się 2 lata po posadzeniu. Roślinę należy podlewać około 2-3 razy w sezonie. W suche lata zaleca się opryskiwać co 2-3 tygodnie. Jodła balsamiczna oryginalnie prezentuje się w grupie i pojedynczo lądowania. Można go także ustawić na zjeżdżalniach alpejskich i ozdobić stoki.

Świerk serbski: popularne odmiany

Ten rodzaj wiecznie zielonej rośliny wytrzymuje mrozy do -28 stopni.

Świerk serbski wyróżnia się tolerancją cienia i odpornością na wiatr. Jest łatwa w pielęgnacji. Nie mają na nią wpływu różne rośliny i szkodniki.

Spośród karłowatych odmian świerka serbskiego znane są:

1. Odmiana „Aleksandra”. Coroczny wzrost wynosi 3-4 cm Roślina o okrągłej, gęstej koronie.
2. Odmiana „Freya”. Może dorastać do 3 metrów wysokości. Korona jest piramidalna i ma nieregularny kształt. Igły są rozstawione i twarde.
3. Odmiana „Gnom”. Świerk o rozłożystym i płasko zaokrąglonym kształcie korony. Może osiągnąć 1,5 metra wysokości. Igły świerku serbskiego są twarde. Odcień zmienia się z niebieskawego na niebiesko-zielony.
4. Odmiana „Karel”. Kształt korony jest półkulisty. Igły są najpierw zielone, a następnie stają się szaro-zielone. Po 10 latach od posadzenia wysokość osiąga 50-60 cm, a szerokość około 60-70 cm.

Rosnąć najlepiej na glebach gliniastych, ale świerk dobrze ukorzenia się na glebach piaszczystych i kwaśnych przy odpowiedniej pielęgnacji.

Juniperus virginiana: odmiany i ich opisy

Roślina należy do rodziny cyprysów. Jałowiec wirginijski jest rośliną odporną na suszę, zimotrwałą i tolerującą cień.Istnieje około 30 odmian jałowca. Typowe odmiany karłów obejmują:

1. Odmiana „Globosa”. Kształt korony jest okrągły, spłaszczony. Osiąga nie więcej niż metr szerokości. Pędy są krótkie i gęste. Igły są jasnozielone, łuskowate.
2. Odmiana „Złota wiosna”. Korona krzewu ma nieregularny kształt. Pędy są wzniesione na końcach i proste. Igły zmieniają kolor w zależności od pory roku: wiosną są zielone z żółtawym odcieniem, a zimą nabierają szarawego odcienia.
3. Odmiana „Szara Sowa”. Kształt korony jest kolumnowy. W wieku 10 lat roślina osiąga 1,5 m wysokości i około 3 m szerokości. Gałęzie są rozłożyste, łukowate i cienkie. Zimą igły zmieniają kolor na brązowy z niebieskawym odcieniem.
4. Odmiana „Niebieska chmura”. Niska roślina osiągająca około 0,5 metra wysokości. Korona jest rozłożysta i szeroka, do 1,5 metra szerokości. Młode gałęzie są intensywnie zielone.

Rosnąć jałowiec należy stosować na glebach gliniastych lub piaszczystych. Po przycięciu korona długo zachowuje swój kształt. Wskazane jest umieszczanie jałowca w miejscach nasłonecznionych. Dobrze, jeśli zacieniają go inne gatunki drzew iglastych. Zimozielone drzewa iglaste można wykorzystać jako żywopłoty lub posadzić przy ścieżce przy wejściu do domu.

Film o roślinach iglastych do ogrodu: