Douglas spirea: opis botaniczny, warunki uprawy i pielęgnacja
Spirea to wieloletnie krzewy liściaste z rodziny różowatych. W kwiaciarni najbardziej cenionymi gatunkami są te, które kwitną na pędach bieżącego roku. Ich główną zaletą jest obfite i dość długie kwitnienie oraz mało wymagające warunki. rozwój. Jednym z takich gatunków jest Douglas spirea.
Treść:
Botaniczny opis Douglasa spirei
Spirea Douglas lub Meadowsweet to wyprostowany krzew liściasty o wysokości do 1,5 metra. W swojej naturalnej postaci gatunek ten występuje na podmokłych obszarach zachodniej części Ameryki Północnej. Charakteryzuje się lekko owłosionymi pędami z czerwonobrązową korą. Liście są podłużne, lancetowate.
Ich długość waha się od 5 do 10 cm, spód blaszek liściowych pokryty jest białym filcowym pokwitaniem. Kwiatostany są wiechowate, w kolorze głębokiego różu, umieszczone na końcach pędów.
Okres kwitnienia Douglasa spirei trwa około 1,5 miesiąca. Przypada na połowę lipca i września. Roślina nabywa zdolność do kwitnienia w wieku 3-4 lat. W projektowaniu krajobrazu ten rodzaj spirei jest ceniony za długi okres kwitnienia i spektakularne kwiatostany. Szczególnie pięknie prezentuje się na tle trawników, obrzeży lasów i wzdłuż ogrodowych ścieżek.
Warunki uprawy i podstawowe środki pielęgnacyjne
Do sadzenia Douglas spirea najlepiej nadają się otwarte, słoneczne obszary z glebami darniowymi. Kultura ta dobrze radzi sobie również w lekkim półcieniu. Im bardziej żyzna gleba, tym krzew ten jest bujniejszy i lepiej się rozwija. W takim przypadku poziom kwasowości gleby powinien mieścić się w zakresie od 6,1 do 7,8 jednostki.
Lądowanie
Lądowanie Błękitnicę najlepiej przesadzić na miejsce stałe wczesną wiosną przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu lub we wrześniu. W takim przypadku prace sadzenia najlepiej zaplanować na deszczową, pochmurną pogodę.
Jeżeli planuje się wykorzystanie rośliny do tworzenia żywopłotów, odległość między krzewami powinna wynosić około 40-50 cm w rzędach i 30-40 cm w rzędach. Tworząc oddzielnie rosnące grupy, krzewy umieszcza się w odległości 70-100 cm od siebie.
Średni rozmiar dołka do sadzenia powinien być o około jedną trzecią większy niż rozmiar systemu korzeniowego. Jego głębokość powinna wynosić od 40 do 50 cm, umieszczając sadzonkę w dołku, szyja korzeniowa powinna znajdować się na poziomie powierzchni gleby. Na dnie wskazane jest również ułożenie warstwy drenażowej z łamanej cegły, piasku lub podobnych materiałów.
Opieka
Podstawowa pielęgnacja wiązówki leśnej polega na okresowym karmieniu i podlewaniu w okresach suchych. Krzewy są karmione po raz pierwszy wczesną wiosną. W tym celu można użyć dowolnego złożonego nawozu mineralnego. Należy go rozcieńczyć zgodnie z załączoną instrukcją.
Spirea dość dobrze reaguje także na dodatek materii organicznej i monofosforanu potasu. Dla wiązówki korzystne jest również ściółkowanie powierzchni gleby zgniłymi trocinami lub kompostem z liści.
Woda Spireę należy stosować z umiarem. Nie dopuść do zalania lub wyschnięcia gleby.Po nawadnianiu powierzchnia gleby zostaje poluzowana, a chwasty są również usuwane. Podczas pielęgnacji spirei zaleca się przycinanie. Realizowane jest w następujących ramach czasowych:
- Wiosną aż do otwarcia pąków. W jego trakcie usuwa się stare pędy, a młodsze skraca.
- Po zakończeniu okresu kwitnienia. W tym momencie wierzchołki z wyblakłymi kwiatostanami są usuwane.
- Jesienią. Wykonywany w przypadku konieczności odmłodzenia krzewów. W tym przypadku stare pędy są po prostu odcinane do pnia.
Schronienie zimowe
Douglas spirea to roślina dość odporna na zimę. Bez problemu wytrzymuje temperatury do -28°C. Dlatego w większości przypadków nie ma potrzeby budowania dodatkowego schronienia na zimę.
Ale w niektóre szczególnie mroźne i bezśnieżne zimy nadal można zaobserwować lekkie zamarznięcie krzaków. Aby pomóc takim uszkodzonym roślinom w regeneracji, wiosną nawozi się je nawozami zawierającymi azot.
Metody reprodukcji
Douglas spirea można łatwo rozmnażać na następujące sposoby:
- sadzonki
- dzieląc krzak
- nakładanie warstw
- za pomocą nasion
Sadzonki. Do rozmnażania można używać zarówno sadzonek zielonych, jak i częściowo zdrewniałych. Najlepszy czas na zbiór materiału do sadzenia to środek lata.
Do ukorzeniania sadzonek należy używać podłoża luźnego i dostatecznie wilgotnego. Przygotowuje się go z torfu i piasku rzecznego zmieszanych w stosunku 1:1. Warunkiem ukorzeniania sadzonek jest dość wysoka wilgotność powietrza. Osiąga się to poprzez częste opryskiwanie i podlewanie.
Przez nakładanie warstw. Aby rozmnażać wiązówkę przez nakładanie warstw na wiosnę, jej dolne gałęzie są zgięte i przytwierdzone do ziemi. Ukorzenienie takiego pędu następuje zwykle do wiosny przyszłego roku.Następnie możesz rozpocząć sadzenie młodych roślin.
Dzielenie krzaka. Najszybszy sposób na zdobycie dość dużej liczby krzaków. Najlepiej dzielić wiosną, zanim pąki zaczną się otwierać. Mocno zarośnięte krzaki są starannie wykopywane i za pomocą ostrej łopaty lub noża dzielone na sekcje. Powstałe rośliny sadzi się. Na początku należy je obficie podlewać.
Reprodukcja jest rzadziej stosowana spirea metoda nasion. Wynika to z długiego okresu uprawy materiału nasadzeniowego. Uprawa Douglasa spirei w ogrodzie wcale nie jest trudna. Krzew ten nie wymaga specjalnych zabiegów agrotechnicznych ani schronienia na zimę.
Film o pięknym krzewie - spirei:
