Barszcz trujący. Trochę historii

Co wiemy o roślinie barszczu? Tak trochę. Tyle, że gdy jego sok dostanie się na skórę, pojawiają się oparzenia. Tymczasem, trująca roślina barszcz Wcześniej była to cenna roślina pastewna, a jej uprawą zajmowały się wszystkie kołchozy Związku Radzieckiego.

Wszystko zaczęło się, gdy Stalin dowiedział się pewnego razu, że barszcz z powodzeniem wykorzystuje się w Ameryce Północnej jako cenną roślinę pastewną. Rolnictwo po wojnie uległo całkowitemu załamaniu, dlatego „chwycili się barszczu jak słomy”, który miał zapewnić zaopatrzenie w żywność. Barszcz uprawianyi nadal rosła za Chruszczowa i Breżniewa.

Jednak w latach 90., w okresie ogólnego spustoszenia, zarzucono uprawę barszczu. A trująca roślina barszczu tego nie wybaczyła. Teraz w niekontrolowany sposób zaczął się rozmnażać i zajmować coraz więcej ziemi. A znający się na rzeczy ludzie ostrzegali przed tym Stalina. Teraz wszystko to ożyło, a barszcz z rośliny uprawnej zamienił się w słabo zniszczony chwast.

Oprócz, barszcz jest trujący! Co więcej, jest tak trujący, że „komunikacja” z tą rośliną może być śmiertelna.

Faktem jest, że gromadzą się we wszystkich częściach rośliny w sezonie wegetacyjnym kumaryny i furokomaryny – substancje fotodynamiczne zwiększające światłoczułość skóry poddanej działaniu soku z barszczu. Zwykle objawia się to pojawieniem się na skórze pęcherzy, które z czasem stają się brązowe i stopniowo zanikają.

Najczęściej małe dzieci cierpią na barszcz. Ale zdarza się, że dorośli również ulegają poparzeniom, gdy próbują zniszczyć roślinę gołymi rękami. W związku z tym opracowano pewne zasady „komunikacji” z tą rośliną.

• Lepiej w ogóle nie dotykać rośliny.
• Jeśli zajdzie potrzeba jego zniszczenia, należy działać w ciemności, nosząc wodoodporną odzież ochronną i okulary ochronne.
• W przypadku kontaktu z sokiem z barszczu miejsca kontaktu należy umyć mydłem do prania. Jeśli pojawią się pęcherze, podejmuje się środki, które są zawsze przepisywane po oparzeniach.