Seler łodygowy, sadzenie, pielęgnacja, zbiór, korzyści, przepisy kulinarne

Korzyści z selera zostały od dawna bezwarunkowo udowodnione. Seler łodygowy jest używany jako składnik niektórych potraw lub ich główny składnik, a jego uprawa nawet na parapecie nie jest wcale trudna.

Treść:

• Seler łodygowy, jak wygląda, opis i zdjęcie
• Sadzenie i pielęgnacja
• Szkodniki i choroby, metody ich zwalczania
• Seler ogonkowy: zasady zbioru i przechowywania
• Jakie są zalety selera ogonkowego, korzystne właściwości
• Wybielanie ogonków
• Jak jeść seler ogonkowy
• Jak uprawiać seler ogonkowy w domu

Seler łodygowy, jak wygląda, opis i zdjęcie

Jak sama nazwa wskazuje, główną częścią tego gatunku jest łodyga. Zewnętrznie różni się od innych gatunków długimi, soczystymi ogonkami i brakiem wyraźnej bulwy.

Zjada się ogonki powstałe w pierwszym roku uprawy. Jeśli zbiory są opóźnione, w łodygach tworzą się twarde włókna, przez co nie nadają się do spożycia.

Pozostawione na drugi rok rośliny wytwarzają łodygi kwiatowe. W tym przypadku zapylenie krzyżowe odmian następuje z utratą cech odmianowych przez potomków. Aby temu zapobiec, w drugim roku zaleca się oddzielenie łóżek na odpowiednio dużą odległość.

Łodygi wykorzystuje się nie tylko w kuchni, ale także w kosmetologii, a nawet medycynie. To ostatnie wynika z bogatego składu chemicznego i różnorodności przydatnych pierwiastków.

Sadzenie i pielęgnacja

Zaleca się sadzenie sadzonek na otwartym terenie. Wynika to z faktu, że wiele nasion wymaga wysokich temperatur do kiełkowania. W tym przypadku ważne jest, aby sadzonki do czasu sadzenia wytworzyły od czterech do pięciu liści, a całkowita wysokość łodyg wynosiła co najmniej 15 cm.

Najlepsza rzecz uprawa selera na luźnym, żyznym podłożu o umiarkowanej wilgotności i odczynie lekko kwaśnym.

Aby sadzonki zapuściły korzenie i dały dobre zbiory, ważne jest dokładne przygotowanie miejsca przed sadzeniem:

• Wybrany obszar powinien być dobrze oświetlony, ale chroniony przed przeciągami;
• W pobliżu działek umieść odpowiednich sąsiadów - sałatę, pomidory, fasolę, białą kapustę;
• Jesienią wykop teren, nawożąc glebę humusem;
• Przygotuj bruzdy o głębokości 30 cm w odległości 40 cm między nimi.

Sadzone rośliny również wymagają pielęgnacji, od której zależy jakość zbiorów.

Do głównych punktów, na które należy zwrócić uwagę, należą:

• Przed bezpośrednim sadzeniem nawozy mineralne należy rozrzucić w okopach;
• Miesiąc po posadzeniu potraktuj glebę mocznikiem w proporcji 1 łyżka stołowa mocznika na 1 metr kwadratowy. M;
• Ważne jest, aby nie dopuścić do przesuszenia gleby poprzez systematyczne podlewanie sadzonek;
• Po podlaniu ważne jest, aby nie zapomnieć o poluzowaniu;
• Gdy wysokość ogonków osiągnie 30 cm, należy je ostrożnie związać w pęczki i owinąć grubym ciemnym papierem. Jest to konieczne do wybielania.

Jeśli będziesz przestrzegać prostych zasad, możesz otrzymać produkt przyjazny dla środowiska i zdrowy. Wystarczy trochę czasu i wysiłku.

Obejrzyjmy przydatny film na temat uprawy selera łodygowego:

Szkodniki i choroby, metody ich zwalczania

Podobnie jak inne rośliny uprawne, seler również cierpi z powodu ataków szkodników.

Do najbardziej niebezpiecznych i powszechnych należą:

• Mszyca fasolowa jest największym ze wszystkich owadów tego gatunku, niebezpieczna, ponieważ każde nowe pokolenie rośnie w ciągu zaledwie dwóch tygodni;
• Mucha barszczowa - wykluwa się pod koniec maja, często wylatuje z barszczu, składa jaja pod skórą liści. Dotkniętą roślinę można rozpoznać po tworzeniu się małych grudek. Wyklute larwy stopniowo zjadają liście, tworząc długie brązowe linie. W rezultacie plon spada, a ogonki, które przetrwają, stają się gorzkie;
• Psyllida marchewkowa - pospolita w północno-zachodniej części kraju. Zimę spędza na drzewach iglastych, po czym leci na inne uprawy. Gdy psyllid wysysa sok z liści, zaczynają się one deformować, a wzrost zostaje zahamowany;
• Mucha marchewkowa - po zimowaniu w glebie wylatuje wiosną i składa pod rośliną białe jaja, gdy tworzy się pierwszy prawdziwy liść. Wyklute larwy wnikają w korzeń i uszkadzają go, przemieszczając się w kierunku łodygi. Sadzonki można chronić poprzez terminowe odchwaszczanie, spulchnianie gleby i stosowanie nawozów.

Oprócz owadów wiele szkód mogą wyrządzić także choroby.

Najbardziej niebezpieczne są:

• Mączniak prawdziwy - może atakować sadzonki zarówno na otwartym, jak i zamkniętym terenie. Najbardziej dotknięte są liście, pokrywając je białym nalotem, który stopniowo przybiera postać proszku z czarnymi kropkami. W przypadku uszkodzeń na dużą skalę rosa wpływa na obie części blaszki liściowej, rozprzestrzenia się na łodygę i powoduje gnicie rośliny;
• Septoria - wpływa na wszystkie części nadziemne, zaczyna się od tworzenia chlorotycznych okrągłych plam. Z biegiem czasu plamy zaczynają się rozjaśniać w środku i tworzą ciemną obwódkę wzdłuż krawędzi.W rezultacie dotknięte liście zwijają się i wysychają, ogonki stają się cienkie i łamliwe;
• Fomoz to infekcja grzybicza, która atakuje zarówno podziemne, jak i nadziemne części rośliny. Pierwszą oznaką Phoma jest uszkodzenie wierzchołka sadzonki. W rezultacie roślina zwalnia, liście zaczynają żółknąć, nabierają brązowego lub niebieskiego odcienia, a łodygi stają się kruche;
• Zaraza Cercospora - często atakuje rośliny szklarniowe, atakuje wszystkie nadziemne części rośliny, począwszy od sadzonek. Zaczyna się od powstania okrągłych plam na liściach, które z czasem nabierają fioletowego odcienia.

Jeśli nie zwrócisz uwagi na szkody na czas, istnieje niebezpieczeństwo całkowitej utraty zbiorów. Aby temu zapobiec, należy monitorować stan sadzonek, aby zauważyć problem na początkowym etapie, gdy nie jest to takie trudne.

Seler ogonkowy: zasady zbioru i przechowywania

Aby zbiory były jak najbardziej soczyste, aromatyczne i słodkie, ważne jest przestrzeganie nie tylko zasad sadzenia i pielęgnacji, ale także montażu. Ponieważ seler ogonkowy jest dość wrażliwy na zmiany temperatury, zaleca się zbiór go we wrześniu, przed pierwszymi przymrozkami.

Nie zaleca się trzymania rośliny w grządkach dłużej niż 11-16 tygodni od momentu sadzenia. W tym czasie straci swój smak, a włókna łodygi staną się twarde i pozbawione smaku. Zbiór selera należy przeprowadzić poprzez przecięcie go u nasady. Można go przechowywać w piwnicy do kilku miesięcy, w lodówce od dwóch do trzech tygodni z odciętymi liśćmi lub w zamrażarce, gdzie może pozostać przez rok.

Jakie są zalety selera ogonkowego, korzystne właściwości

Duża liczba przydatnych elementów tworzących roślinę ma korzystny wpływ na organizm ludzki.

Korzyści z selera są V:

• Przywrócenie równowagi wodno-solnej, sprzyjające odpływowi nadmiaru płynów z organizmu;
• Ogólne oczyszczenie organizmu ze względu na działanie przeciwstarzeniowe i przeciwutleniające;
• Zwiększenie zdolności obronnych układu odpornościowego;
• Utrzymanie ogólnego napięcia organizmu, poprawa nastroju, zmniejszenie nerwowości i napięcia;
• Zapobieganie odkładaniu się komórek tłuszczowych;
• Zapobieganie odkładaniu się kamieni nerkowych;
• Hamowanie rozwoju nowotworów złośliwych;
• Poprawa funkcjonowania układu trawiennego, oczyszczanie z toksyn i stabilizacja pracy jelit.

Roślina uznawana jest za afrodyzjak i jest niskokaloryczna. Zatem seler jest prawdziwym magazynem składników odżywczych dla tych, którzy chcą schudnąć.

Wybielanie ogonków

Sztuczne wybielanie łodyg nie tylko nadaje im jaśniejszy odcień, ale także poprawia smak, czyniąc go delikatniejszym. Najłatwiejszym sposobem przeprowadzenia tej procedury jest zasypanie mokrą ziemią. Aby to zrobić, w miarę wzrostu rośliny należy wlać glebę wyżej, pozostawiając nad nią jedynie punkt wzrostu i liście.

Jedyną wadą Hillingu jest ziemisty smak. Aby tego uniknąć, można zastosować inną metodę wybielania. Dwadzieścia dni przed zbiorem łodygi należy owinąć miękką tkaniną i przykryć grubym papierem, pozostawiając na zewnątrz jedynie liście.

Ważne jest, aby podczas wybielania cały ogonek był pokryty ziemią lub papierem. Pomiędzy gruntem a materiałem wiążącym nie powinno być żadnych szczelin.

Obejrzyjmy przydatny film o wybielaniu ogonków selera:

Jak jeść seler ogonkowy

Ten produkt jest dość powszechny w kuchni. Do najpopularniejszych dań z tym warzywem zaliczają się marynaty. Aby przygotować, dokładnie umyj 12 łodyg i pęczek pietruszki, usuń włókna i pokrój na małe kawałki. Weź 10 ząbków czosnku, obierz i pokrój w plasterki.

Do wcześniej przygotowanego emaliowanego pojemnika włóż 20 groszków ziela angielskiego, posiekaną natkę pietruszki i czosnek. Do tego samego pojemnika włóż seler i posyp mieloną czerwoną papryką. Do drugiej patelni wlać 3 litry wody, zagotować, dodać 4 łyżki cukru kryształu, taką samą ilość soli i świeżo wyciśnięty sok z dwóch cytryn. Powstałą mieszaniną polej łodygi i umieść je pod prasą, a następnie włóż do lodówki na trzy dni, po czym można je zjeść.

Zupa-krem, aby przygotować 6 łodyg należy umyć, obrać, drobno posiekać i podsmażyć na maśle, aż zmięknie. W czasie smażenia warzyw ugotuj 3 średniej wielkości ziemniaki w osolonej wodzie, najpierw przekrój każdy na cztery części. Gdy warzywa będą gotowe, zmiel je na gładką masę za pomocą blendera. Do powstałej mieszanki dodać 300 ml śmietany, sól i pieprz do smaku, doprowadzić do wrzenia.

Sałatka, do przygotowania potrzebne będzie 300 g łodyg, 500 g pomidorków koktajlowych, mała zielona ostra papryka, połowa czerwonej papryki, dwie łyżki oliwy z oliwek, trzy ząbki czosnku i sok z połowy cytryny. Warzywa należy umyć i posiekać, a następnie doprawić mieszanką oliwy z oliwek i soku z cytryny. Zaleca się dodanie soli przed podaniem.

Warzywo równie dobrze komponuje się z warzywami i dobrze prezentuje się w potrawach, w których stanowi główny składnik.Należy jednak pamiętać o specyficznym smaku, który po ugotowaniu nie powinien przyćmiewać innych warzyw.

Jak uprawiać seler ogonkowy w domu

Podobnie jak inne warzywa korzeniowe, seler dobrze rośnie zarówno w rabatach, jak i na parapecie. Aby wyrosnąć z sadzonek, musisz kupić je w sklepie, odciąć warzywa i pozostawić łodygę.

Ten ostatni należy trochę wykiełkować, a następnie posadzić zgodnie z zasadami:

• Kup ziemię wcześniej lub przygotuj ją, mieszając w równych ilościach ziemię darniową, próchnicę i torf;
• Wybierz pojemnik - plastikowy lub gliniany, szeroki i płytki;
• Po posadzeniu ważne jest zapewnienie warzywu dobrego oświetlenia, najlepiej jest wydłużyć dzień za pomocą świetlówek;
• Zapewniają stabilną temperaturę od +18C do +20C, zapewniając umiarkowaną wilgotność.

Do nawadniania zaleca się stosowanie osiadłej wody o temperaturze pokojowej. Ważne jest również, aby unikać niebezpiecznych wahań temperatury.

Seler to smaczna i zdrowa roślina, która od dawna zadomowiła się nie tylko na półkach sklepów spożywczych, ale także w łóżkach ogrodników. Odpowiednio wyhodowane i przygotowane warzywa pomogą wzbogacić nie tylko stół, ale także organizm w przydatne substancje.