Proso proso rózgowe – piękno w prostocie

Ktoś uważa, że ​​jest przystojny ogród Można to zrobić tylko przy dobrych dochodach materialnych, ale ktoś temu zaprzecza, tworząc arcydzieła w swoim ogrodzie z pozornie znanych, bezpretensjonalnych roślin i kwiatów.

Treść:

1. Proso
2. Przełączgrass
3. Uprawa rózgowca

Umiejętność tworzenia piękna z niczego to dar, ale jeśli podejdziesz do tego mądrze, przejrzysz informacje, filmy, doprecyzujesz możliwości swojego regionu zamieszkania, włożysz maksimum wysiłku i miłości, to każdy z nas może stworzyć piękny ogród.

Proso

Kiedy słyszymy słowo „proso”, od razu przychodzą nam na myśl kurczaki i to, co jedzą, potem nasuwają się skojarzenia z ogromnymi polami z kłosami, aż w końcu myślimy o zbożu, z którego robimy owsiankę.

Proso ma około sześciuset odmian, niektóre z nich to chwasty, które niepokoją naszych letnich mieszkańców i ogrodników, inne są paszą, a inne są pożywieniem. A są nawet rośliny energetyczne, czyli takie, które rosną szybko i szybko uzyskują optymalną ilość biomasy do wytworzenia taniego biopaliwa (biogazu, który może zastąpić produkty ropopochodne i alkohol).

Ale hodowcy pracowali i stworzyli rodzaje prosa, które wyróżniają się dekoracyjnością dzięki ażurowej barwie, wiechom i liściom, które mogą być zielone, niebieskie i ciemnofioletowe.

Dla letnich mieszkańców najlepszą opcją jest wieloletnie proso ozdobne, ponieważ jest trwałe, piękne, łatwe w uprawie i rozmnażaniu.

Przełączgrass

O rózgówce poznaliśmy nie tak dawno, dopiero pod koniec ubiegłego wieku usłyszeliśmy o ciekawych odmianach tej trawy ozdobnej, która była już szeroko rozpowszechniona na rynku zachodnioeuropejskim.

Panicumvigatum lub proso rózgowate to wieloletnie proso pochodzące z Ameryki Północnej; w naturalnych warunkach występuje wszędzie na rozległych obszarach od Meksyku po Kanadę. W zasadzie to śmieci trawa, który potrafi tworzyć ogromne kolonie, zasiedlając w ten sposób nieużytki, obrzeża lasów i nasypy powstałe w pobliżu torów kolejowych. Jednak pojawienie się prosa przyciągnęło hodowców, którzy postanowili rozpocząć sekcje ozdobnych gatunków tego prosa.

Switchgrass to zboże o potężnym systemie korzeniowym, który może zejść na głębokość ponad trzech metrów, co pomaga krzakowi przetrwać przez długi czas bez sztucznego podlewania. Jest to mocny krzew, którego wysokość może wahać się od dziewięćdziesięciu centymetrów do trzech metrów, bardzo bezpretensjonalny i łatwy w utrzymaniu. Nadaje się do tego każda gleba, każda struktura, wilgotność i kwasowość. Aby jednak uzyskać krzak o przedstawionym kolorze, nadal warto posadzić go w umiarkowanie suchym miejscu ze słabą glebą, ponieważ na glebach bogatych proso będzie bulgotać, rozmnażać się, dobrze rosnąć, ale nie zostanie pomalowane bogate kolory.

Najlepsze odmiany

• Rotbraun lub Rebraun to jeden z najbardziej efektownych gatunków, krzew jest półrozłożysty, ma czerwono-brązową barwę, osiąga półtora metra wysokości.
• Wojownik to krzew o wysokości półtora metra, rozłożysty, ma zielone liście z czerwonawym odcieniem.
• Strictum to stabilny, gęsty krzew o wysokości do dwóch metrów i niebiesko-zielonym kolorze liście przebarwiające się jesienią na żółto-złoto.
• Rothstralbus to krzew o brązowo-czerwonych liściach do półtora metra.
• Heavy Metal to krzew o długości do półtora metra z niebieskawo-niebieskimi liśćmi, który charakteryzuje się sztywnością, dzięki czemu nie opada, czasami końcówki liści mogą zmienić kolor na ciemnoczerwony.

Uprawa rózgowca

Musisz sadzić proso w słonecznym miejscu, gdzie gleba nie jest bogata, wtedy będą takie odmiany, które powinny mieć bogaty czerwony odcień. Jeśli posadzisz go w cieniu, liście będą miały normalny zielony odcień. Jednocześnie odmiany, które powinny mieć niebieskie liście, należy sadzić w półcieniu, tam uzyskają najbardziej optymalny wygląd dekoracyjny.

Należy wziąć pod uwagę, że proso budzi się późno, a nie w gorących krajach, dzieje się to gdzieś w maju. Zaczynając rosnąć, liście mają zielony kolor i dopiero od momentu pojawienia się wiech, liście oraz same łodygi i wiechy zaczynają stopniowo nabierać odcienia charakterystycznego dla odmiany zbóż. I dopiero pod koniec sezonu proso nabiera ostatecznego bujnego, pięknego, jasnego wyglądu. Dlatego rózgówka jest tak piękna jesienią, gdy pokryje ją lekka warstwa szronu, gdy wszystko w pobliżu już przekwitnie, staje się królową ogrodu. Nie trzeba go wycinać na zimę, pozostanie ozdobą ogrodu na całej długości.

Nie zaleca się częstego dokarmiania prosa, zwłaszcza że dokarmianie nie powinno być zbyt intensywne; wystarczą jedynie dwa dokarmiania w sezonie, jedno nawozami mineralnymi, przeprowadzane w momencie rozpoczęcia wzrostu liści, a drugie nawozami organicznymi, po trzech tygodniach od pierwszy.

Proso można rozmnażać tylko wegetatywnie, to znaczy trzeba to zrobić krzaki można to zrobić przynajmniej raz na trzy lata. Należy to zrobić w momencie, gdy liście zaczynają rosnąć, czyli wiosną, zbyt długie korzenie należy skrócić, a sam krzew podzielić na wymaganą ilość za pomocą łopaty lub noża.