Zastosowanie korzenia dzikiej róży w medycynie

Owoce i korzenie dzikiej róży są szeroko stosowane w medycynie ze względu na swoje korzystne właściwości. Dzika róża może być wykorzystywana nie tylko do różnych celów leczniczych, ale także w żywieniu. Korzeń dzikiej róży stosowany jest profilaktycznie i leczniczo w celu ochrony organizmu człowieka przed różnego rodzaju wirusami i bakteriami.

Korzeń dzikiej róży służy do rozpuszczania kamieni tworzących się w nerkach, pęcherzyku żółciowym i pęcherzu, ponieważ działa jako środek żółciopędny, ściągający i przeciwdrobnoustrojowy.

Korzeń dzikiej róży zawiera ogromną ilość witamin, mikroelementów, garbników i substancji biologicznie czynnych, które zwiększają odporność organizmu i poprawiają zdrowie. Jednak wykorzystanie korzenia dzikiej róży do celów leczniczych nie powinno być chaotyczne. Wymagane dawkowanie należy uzgodnić z zielarzem.

Przygotowanie wywaru z korzenia dzikiej róży

Odwar z korzenia dzikiej róży stosuje się przy nadciśnieniu, tworzeniu się kamieni w nerkach, żółci i pęcherzu, chorobach wątroby i innych dolegliwościach. Można go przygotować w domu. Aby to zrobić, wsyp 60 g suszonego korzenia dzikiej róży do dwóch szklanek wrzącej wody i gotuj przez 15 minut na małym ogniu. Następnie wywar z korzenia dzikiej róży należy podawać w infuzji przez 5-7 godzin, przecedzić i przyjmować 60 ml dwa razy dziennie na 20 minut przed posiłkiem. Odwar można stosować zewnętrznie w postaci kąpieli w leczeniu niedowładów i porażenia kończyn dolnych.