Cechy budowy paproci, cykl życiowy, korzystne właściwości, zastosowanie w medycynie

Paprocie to bardzo piękne rośliny, jednak nie każdy zna cechy strukturalne paproci i ich fizjologię. Artykuł ten zawiera krótki opis i zdjęcia tej kultury.

Treść:

• Paproć to niesamowita roślina, opis i zdjęcie
• Cechy struktury paproci i jej kłączy
• Cykl życiowy, sporofity i gameofity
• Jakie cechy budowy i fizjologii paproci uniemożliwiają ich rozprzestrzenianie się?
• Wartość paproci w medycynie, korzystne właściwości

Paproć to niesamowita roślina, opis i zdjęcie

Paprocie należą do rodzaju Osmundov. To bardzo piękna roślina zielna, pochodząca z krajów azjatyckich. Obecnie roślina rośnie dziko na Filipinach, w Chinach, Ukrainie i Federacji Rosyjskiej.

Paprocie żyją głównie w lasach, zwłaszcza w wilgotnych tropikach. To dzięki wilgoci roślina dobrze się rozmnaża.

Paprocie mają:

• kłącze;
• trzon;
• liście (liście nazywane są również liśćmi).

Liście początkowo mają kształt muszli ślimaka, gdyż są lekko zwinięte, następnie rozwijają się i całkowicie rozwijają, tworząc płaski kształt.

Rozmiar liści zależy od kształtu i rodzaju paproć. Paproć tropikalna ma całe i rozcięte liście.Rozmiar liści może wynosić od czterech centymetrów do pięciu metrów. W niektórych przypadkach paprocie mogą przypominać winorośl z wysokimi łodygami i dużymi liśćmi, osiągającymi długość do trzydziestu metrów.

Istnieją również formy drzewiaste, przypominające drzewa, o przybliżonej wysokości 10 m i większej. W tym przypadku liście i łodyga wspinają się.

Obejrzyjmy ciekawy film o paprociach rosnących w naturze:

Cechy struktury paproci i jej kłączy

Struktura paproć wyjątkowe i bardzo różniące się od innych kultur. Oprócz liści i łodygi znajduje się kłącze, z którego wyrastają korzenie. Rozmiar systemu korzeniowego waha się od 20 centymetrów do 1 metra. Wszystko zależy od tego, gdzie znajduje się roślina.

Liście to nadziemna część rośliny, która rośnie w nieskończoność. Po wewnętrznej stronie liści znajdują się brązowe guzki.

Jeśli spojrzysz na tę część pod mikroskopem, zobaczysz kształt małych parasolek. Guzki te pokrywają worki zawierające zarodniki. Dzięki zarodnikom paprocie rozmnażają się. Kiełkowanie zarodników następuje tylko w wilgotnej glebie.

Cykl życiowy, sporofity i gameofity

Każda paproć naprzemiennie wytwarza płciowe i bezpłciowe pokolenia hematofitów i sporofitów. Fazą dominującą jest faza sporofitowa, najczęściej są to paprocie wieloletnie.

W dolnej części liści tworzą się zarodnie, w których pojawiają się zarodniki. Gdy rośliny znajdują się w sprzyjającym klimacie, zarodniki zaczynają kiełkować i powstają z nich małe płytki - pędy.

Są to hematofity, u paproci często są biseksualne, to znaczy mają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze, w których pojawiają się zarówno plemniki, jak i jaja. Proces nawożenia przeprowadza się w niewielkiej ilości wody.

Zygota jest potrzebna do rozwoju zarodka, który stopniowo się zakorzenia. Z zarodka powstaje sporofit. Niektóre rodzaje paproci mają zarodniki różnej wielkości, takie rośliny nazywane są heterosporami. Męskie zarodniki są bardzo małe, są to mikrospory, gdy kiełkują, powstaje męski gametofit, a z czasem pojawiają się na nim narządy wytwarzające męskie komórki.

Zarodniki żeńskie są duże, nazywane są megasporami, na nich tworzy się żeński gametofit, zarodniki te tworzą jaja. Gdy w zarodnikach gromadzą się przydatne substancje, tworzy to korzystne środowisko dla roślin heterosporycznych, w wyniku czego hematofity rozwijają się wewnątrzkomórkowo, próbując wchłonąć nagromadzone przydatne substancje.

Ze względu na szybki rozwój proces zapłodnienia następuje wcześniej niż zwykle, a cykl kończy się znacznie szybciej. Heterosporne pteridofity są odporne na zmiany środowiska.

Obejrzyjmy ciekawy film o cechach strukturalnych paproci i jej cyklu życia:

Jakie cechy budowy i fizjologii paproci uniemożliwiają ich rozprzestrzenianie się?

Paprocie nie mogą się rozprzestrzeniać z następujących powodów:

• W przeciwieństwie do roślin nasiennych paprocie mają słabo rozwinięty system korzeniowy i naczyniowy, przez co ich wzrost spowalnia i tym samym przegrywa z innymi roślinami uprawnymi.
• Zarodniki, w przeciwieństwie do nasion, są słabiej chronione i wiele z nich umiera, zanim zdążą przerodzić się w gametofit.
• Rozmnażanie wymaga wody, dlatego paprocie nie mogą rosnąć i zapładniać w suchych miejscach.

Wartość paproci w medycynie, korzystne właściwości

Paproć ma korzystne właściwości ze względu na swój skład, który obejmuje:

• skrobia
• karoten
• witamina B2 i E
• alkaloidy
• ryboflawina
• garbniki.

W medycynie jest aktywnie stosowany jako środek przeciw robakom.

W medycynie ludowej rośliny skutecznie leczą rany ropne, reumatyzm męski, likwidują skurcze i wrzody.

Nalewka jest wytwarzana wyłącznie z systemu korzeniowego i służy do użytku zewnętrznego. Paproć należy stosować ostrożnie, ponieważ w niektórych przypadkach jest przeciwwskazana i może powodować poważne uszkodzenia organizmu. Szczególnie należy zachować ostrożność u pacjentów z gruźlicą, niedokrwistością i chorobami nerek.

Paproć jest więc bardzo piękną zieloną rośliną. Jeśli roślina jest stosowana jako lekarstwo, koniecznie skonsultuj się z lekarzem!