Uprawa rabarbaru nie jest trudna

Uprawa rabarbaru nie wymaga dużego wysiłku i wiedzy. Rabarbar rośnie w jednym miejscu około 12 lat i przez cały ten czas nadaje się do spożycia. Rabarbar nie boi się chłodu, a nawet mrozu.Roślina jest bardzo wymagająca pod względem światła, gleby i wilgoci.

Rabarbar jest lubiany również dlatego, że jest jedną z najwcześniejszych roślin wiosennych. Już od początku maja można jeść jej ogonki. Okres owocowania rabarbaru zależy od stopnia jego rozjaśnienia. Jeśli roślina rośnie w zacienionym ogrodzie, należy spodziewać się, że dojrzeje później niż po słonecznej stronie.
Rabarbar zawiera kwasy cytrynowy i jabłkowy, które nadają mu kwaśny smak. Ale roślina ta jest również bardzo zdrowa, bogata w witaminy C, B i sole mineralne (potas, fosfor, magnez).

Rabarbar daje dość wysoki plon (zwłaszcza, że ​​nie wymaga praktycznie żadnej pielęgnacji) - około 2,5 kg na roślinę. Jeśli chcesz osiągnąć tak wysoki wynik, spróbuj uprawiać rabarbar na glebie obojętnej kwaśnie, bogatej w próchnicę. Wskazane jest okresowe usuwanie chwastów z terenu i spulchnianie gleby.

Uprawa rabarbaru nie sprawi Ci większych kłopotów, a przygotowywanie z nim różnorodnych potraw sprawi przyjemność. Najczęściej kompot i galaretkę gotuje się z łodygi, a nadzienie przygotowuje się do ciast.Rabarbar łączy się z jagodami, jabłkami i owocami cytrusowymi. Proponuję prosty przepis na galaretkę z rabarbarem: umyj łodygi, pokrój na małe kawałki i zagotuj. Przecedzić przez durszlak i posiekać łodygi na pastę. Rozcieńczyć skrobię w szklance powstałego kompotu.Wszystkie składniki postawić na małym ogniu i doprowadzić do wrzenia.