Jak wygląda wierzba wiosną, latem, zimą, jak sadzić i uprawiać wierzbę

W naturze występuje nieco ponad sto gatunków wierzb, które różnią się od siebie nie tylko kształtem koron, liści i kwiatów, ale także kolorem kory. Ten rodzaj drzewa jest często używany do ozdabiania działek ogrodowych.

Biorąc pod uwagę fakt, że każdy gatunek ma swoje charakterystyczne cechy, zapoznanie się z informacjami o tym, jak określić, który gatunek ma przed oczami, nie będzie zbędne.

Treść

1. Wierzba i jej odmiany
2. Czym różni się wierzba?
3. Wskazówki dotyczące uprawy wierzby
4. Przesadzanie dorosłej wierzby

Wierzba i jej odmiany

Jeśli pień rośliny jest dość mocny, kora jest szara, a liście pomalowane są na srebrno-zielone odcienie, możesz być pewien, że gatunek ten nazywa się wierzbą białą lub wierzbą.

Vetla

Jest to jeden z najbardziej znanych i najmniej kapryśnych gatunków. Jedyną jego wadą jest nietolerancja zbyt niskich temperatur. Dlatego sadzenie wierzby w regionach Dalekiej Północy jest niepożądane.

wierzba pełzająca

Należy do pełzania krzaki, którego wysokość nie przekracza jednego metra. Jego liście są średniej wielkości. Długość każdego z liści nie sięga dwóch centymetrów. Aby osiągnąć określone cele dekoracyjne, gatunek ten można zaszczepić standard.

Krucha wierzba

Rośliną, która wizualnie przypomina wierzbę, ale jest nieco mniejsza, jest wierzba krucha.Gatunek ten charakteryzuje się wzrostem kilku pni z jednego systemu korzeniowego. Istnieją również różnice w odcieniu liści: jest bardziej zielony, kolor jest bogatszy niż wierzba.

Lepiej nie sadzić wierzby kruchej w miejscach, gdzie szaleją zbyt silne wiatry. System korzeniowy drzewa jest prawie w połowie umiejscowiony na powierzchni ziemi, plus dość obszerna korona - główne czynniki klasyfikujące drzewo jako gatunek niestabilny.

fioletowa wierzba

Kolor liści przypomina kruchy. Istnieją jednak między nimi znaczne różnice: fioletowy to wysoki krzew z czerwonawym odcieniem pędów i kwiatów. Jednocześnie kwiaty po pewnym czasie od kwitnienia nabierają żółtawego koloru.

Jeśli chodzi o wierzbę kozią, może urosnąć do wysokości krzaklub drzewo, a jego wysokość może osiągnąć pięć metrów.

Korona takich roślin jest zwarta, prawie wszystkie pędy skierowane są w górę. Ale niektóre rodzaje wierzby koziej mają gałęzie płaczące.

Czym różni się wierzba?

Tym, którzy zastanawiają się, jak wygląda wierzba, odpowiadamy: to niewielki krzew lub drzewo, którego pędy mają lekko czerwonawy odcień i są pokryte puchem. Korona wierzby ma wyłącznie owalny kształt. Ma drugie imię ostrokrzew wierzba.

Jest gatunkiem bezpretensjonalnym w warunkach uprawy i utrzymania. Jak wygląda wierzba wiosną, możecie zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Chernotal ma bardzo podobny wygląd do wierzby, ale ma większy wzrost. Należy do gatunków mrozoodpornych. Liście mają bardziej zaokrąglony kształt. U przedstawicielek tego rodzaju kolczyki można obserwować przez cały okres zimowy.

Wskazówki dotyczące uprawy wierzby

Lepiej jest sadzić wierzbę w zacienionym miejscu, gdzie występuje wysoki procent wilgotności. W normalnych warunkach naturalnych wierzba rośnie najczęściej wzdłuż różnych zbiorników wodnych. Jak wygląda wierzba latem, możecie zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Na obszarze podmiejskim wierzbę można umieścić w pobliżu ogrodzenia. W razie potrzeby drzewa można przyciąć, symulując w ten sposób żywopłot różne formy. Właśnie dlatego wielu właścicieli działek osobistych zakochało się w wierzbie.

Ponadto drzewo o płaczących gałęziach chętnie wykorzystuje się do tworzenia ogrodów krajobrazowych, latem pełni funkcję dekoracyjną. Jeśli jednak zastanowić się, jak wierzba wygląda zimą, gdy jej gałęzie pokrywa gruba warstwa iskrzącego szronu, łatwo dojść do wniosku, że będzie godną ozdobą ogrodu czy parku o każdej porze roku.

Aby wyhodować wierzbę, będziesz potrzebować:

• dobry materiał do sadzenia zakupiony w specjalistycznym sklepie;
• odpowiednio przygotowane i nawożone gleba;
• bezpośrednio same nawozy o wymaganym składzie i wymaganej ilości;
• pewna ilość wody do zwilżenia gleby przed i po posadzeniu;
• narzędzia ogrodnicze do dekoracji miejsca lądowania, mianowicie łopata;
• konewka, która będzie używana do produkcji podlewanie.

Pierwszym krokiem jest przygotowanie miejsca lądowania. Przygotowanie miejsca, czyli dołu, należy wykonać co najmniej sześć miesięcy przed planowanym lądowaniem. Innymi słowy, jeśli sadzenie planowane jest na wiosnę, przygotowania przeprowadza się jesienią i odwrotnie, jeśli sadzenie planowane jest na jesień, to na wiosnę.

Taki rodzaj przygotowania uważa się za prawidłowy.Gleba w określonym czasie będzie miała czas na osiedlenie się, co z kolei będzie miało pozytywny wpływ na przeżywalność posadzonych sadzonek i ich pełny rozwój w przyszłości.

Przygotowany dół pod wierzbę musi mieć odpowiednią wielkość. Korzenie tego gatunku zarówno krzewów, jak i drzew są dość obszerne. Dlatego dół musi mieć powierzchnię co najmniej 1 metr sześcienny. M.

Po wykonaniu pierwszego kroku możesz przejść do drugiego. Połowa dołu przygotowanego do sadzenia jest wypełniona resztkami roślinnymi: nie dużymi, cienkimi gałęziami, trocinami lub wiórami wyłącznie z twardego drewna, siana i tym podobnych.

Następna warstwa powinna zawierać nawozy organiczne, gnijący obornik i kompost grunt. Następnie należy dodać ok. 30 g superfosfatu.Ostatnią, najwyższą warstwę wypełniającą dół powinna stanowić żyzna gleba usunięta wcześniej z powierzchni dołu.

Teraz możesz rozpocząć sadzenie. Lepiej będzie, jeśli proces sadzenia odbędzie się w deszczowy lub pochmurny dzień. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że to właśnie te warunki pogodowe mają najlepszy wpływ na przeżywalność sadzonek.

Sadzonkę należy umieścić w dołku z lekkim nachyleniem w stronę północną. W miarę wzrostu po południowej stronie wierzby wytworzy się więcej gałęzi. Dzięki temu początkowe nachylenie w kierunku północnym umożliwi drzewku uzyskanie prawidłowego kształtu.

W procesie wzrostu wierzba wymaga oszczędnego i terminowego podlewania oraz dokarmiania nawozami pochodzenia organicznego i mineralnego. Na przykład wiosną roślina jest lepsza karmić nawozy pochodzenia azotowego. W środku lata drzewo będzie wymagało nawożenia potasem.

Po pierwszym roku wzrostu wierzby agrotechniczną pielęgnację można sprowadzić do regularnego podlewania i przycinania gałęzi, przeprowadzanego wyłącznie wiosną, w celu prawidłowego uformowania korony.

Przesadzanie dorosłej wierzby

Dorosłą wierzbę lepiej przeszczepić, zanim roślina osiągnie wiek 4 lat. Przeszczep tego rodzaju przeprowadza się wyłącznie wiosną, przed kwietniem, to znaczy do czasu, gdy drzewo zacznie tworzyć pąki. Dopiero do kwietnia wierzba znajduje się w stanie hibernacji i przepływ soków jest minimalny.

Do przeszczepu potrzebne będą:

• bezpośrednio samo drzewo, które z jakiegoś powodu musi zostać przesadzone;
• wykopany i przygotowany dół;
• łopata;
• kawałek płótna o wymaganym rozmiarze;
• drewniane kołki;
• liny z włókien naturalnych;
• pewna ilość próchnicy i torf;
• kamyki lub duży czysty piasek rzeczny;
• osadzona woda do nawadniania.

Z góry roślina do przesadzenia jest wypełniona dużą ilością wody. Po kilku godzinach wilgoć wniknie głęboko w glebę i nasyci ziemię wokół systemu korzeniowego wierzby.

Teraz możesz zacząć kopać niezbyt szeroki rów wokół korzenia. Dość często obwód bryły korzeniowej i obwód korony pokrywają się.

Pit jest przygotowany z wyprzedzeniem. Dołek musi mieć odpowiednią wielkość i być wypełniony mieszanką torfu i mchu torfowego.

Decydując o parametrach dołu, należy polegać na wymiarach korony przesadzanego drzewa. Pierwszą warstwą, którą należy ułożyć na dnie, jest mieszanina kamyków i piasku, następną jest humus i torf.

Następnie będziesz musiał zrobić wzgórze w środkowej części wykopu.Gdy gleba opadnie, zapobiegnie to przedostawaniu się korzeni do wgłębień. Dołek do sadzenia jest dobrze wypełniony wodą. Kiedy kopiec się uspokoi, należy dodać wymaganą ilość gleby i ustawić ją na tej samej wysokości.

Musisz wykopać wierzbę z ziemią korzeniową. Lepiej nie wyrywać korzeni dłuższych niż 1 metr, ale odciąć je łopatą. Ale w każdym razie działania z system korzeniowy Lepiej zrobić to tak ostrożnie, jak to możliwe i starać się zachować środkową część korzenia bez żadnych specjalnych zmian. Część korzeniową drzewa wyjętą z ziemi owija się w płótno i dopiero potem przenosi na miejsce zbliżającego się sadzenia.

Drzewo umieszcza się w nowym miejscu bezpośrednio na kopcu, ostrożnie prostując kłącze. Podczas wypełniania otworu ziemią, ta ostatnia jest okresowo zagęszczana, aby uniknąć tworzenia się pustek.

Obejrzyjmy film o tym, jak wygląda wierzba i jej zastosowanie w projektowaniu krajobrazu: