Jakie drzewo zrzuca igły na zimę oprócz modrzewia, drzew iglastych liściastych

Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie wszystkie drzewa iglaste są roślinami wiecznie zielonymi. Niektóre z nich są liściaste i brany jest pod uwagę najczęstszy przedstawiciel modrzew.

Treść:

1. Drzewa iglaste, cechy ich zimowania
2. Które drzewo zrzuca igły na zimę?
3. Kiedy modrzew zrzuca igły, zimujące cechy rośliny
4. Czy jedyne drzewo iglaste zrzuca igły na zimę, inne są liściaste?

Drzewa iglaste, cechy ich zimowania

Pielęgnując drzewa iglaste, należy pamiętać, że młode okazy są wrażliwe na wahania temperatury. Wynika to z faktu, że korzenie rośliny znajdują się zbyt blisko powierzchni.

Dlatego podczas pielęgnacji zaleca się bezwzględne ściółkowanie obszarów korzeniowych. Zaleca się to robić tylko do czasu, aż roślina stanie się silniejsza.

Podczas zimowania igły nie opadają, zapewniając roślinie wodę i chroniąc ją przed zimnem. Woskowa powłoka igieł pomaga drzewom chronić się przed hipotermią i niepotrzebną utratą wody. Zatem wosk jest rodzajem filmu ochronnego.

Dorosłe drzewo zachowuje swój jasnozielony kolor nawet po nadejściu mrozu, gdy obszary korzeni są pokryte warstwą lodu. W tym okresie dodatkowo opieka sprowadza się do odcięcia zbędnych gałęzi.

Które drzewo zrzuca igły na zimę?

Chociaż brane są pod uwagę drzewa iglaste zimozielony, ale efekt uzyskuje się poprzez stopniową wymianę igieł - stare odpadają, na ich miejscu wyrastają nowe, i dzieje się to nie w konkretnej porze roku, ale przez cały rok. Jednak kilku przedstawicieli iglasty rośliny zachowują się podobnie jak rośliny liściaste, zrzucając jesienią liście igieł.

Modrzewie mają również tendencję do całkowitej zmiany zielonej pokrywy co roku, zrzucając igły jesienią i zdobywając nowe każdej wiosny. Nowe igły są bardzo delikatne i miękkie, mimo że drewno drzewa jest niezwykle twarde.

Modrzew to drzewo, które każdej jesieni zrzuca swoje zielone szaty. Pomimo tego, że igły tej rośliny są bardzo miękkie, drewno uważane jest za jedno z najsilniejszych na świecie.

Podobnie jak w przypadku przedstawicieli liściastych, igły Jesienią modrzewie zaczynają żółknąć i całkowicie opadają. Wiosną gałęzie ponownie porastają zielone igły w miarę intensyfikacji wzrostu.

Ta właściwość rozwinęła się w roślinie w wyniku przystosowania się rośliny do zimna klimat. W ten sposób modrzew minimalizuje straty energii w zimie.

Oprócz modrzewia istnieje kilka innych rodzajów roślin, które zrzucają liście, gdy robi się zimno. Jednak to drzewo jest najbardziej popularne i znane.

Kiedy modrzew zrzuca igły, zimujące cechy rośliny

Modrzew, który należy do nielicznych iglastyzrzucające igły na zimę, żyją średnio od 350 do 400 lat. Niektóre gatunki mogą dożyć nawet 500 lat.

W przeciwieństwie do innych drzew iglastych igły modrzewia nie są twarde i ostre. Miękkie w dotyku, łatwe do złamania, zewnętrznie przypominają zwykłe cienkie i płaskie liście.

Cechy zimujące rośliny obejmują:

• Zrzucanie liści rozpoczyna się pod koniec września. Ta cecha pozwala gatunkowi rozprzestrzeniać się dalej na północ niż inne duże drzewa;
• Upuszczanie igieł na zimę pomaga roślinie chronić się przed wysychaniem, które zagraża wielu drzewom iglastym w przypadku zamarznięcia gleby;
• Zimą drzewo zapada w rodzaj hibernacji, wszystkie procesy w nim zachodzą spowalniają i wracają do normy dopiero wiosną.

Funkcje zimowania pomagają roślinie przetrwać najbardziej silne przeziębienie. Jeśli drzewa iglaste mogą umrzeć w wyniku nadmiernego odparowania wody przez igły, modrzew toleruje zimną pogodę bez większych szkód dla siebie.

Czy jedyne drzewo iglaste zrzuca igły na zimę, inne są liściaste?

Pomimo tego, że modrzew jest uważany za najbardziej znane i rozpowszechnione drzewo, które zrzuca igły na zimę, istnieje kilka innych rodzajów drzew iglastych liściastych.

Metasekwoja

Pierwszą z nich jest Metasequoia, która jest rośliną iglastą, należącą do rodziny cyprysów.

Cechy tej rośliny obejmują:

• Większość przedstawicieli rozmieszczona jest na obszarze prowincji Hubei;
• Średnia wysokość drzewa wynosi 35-40 m, średnica cięcia 2 m;
• Gałęzie są umieszczone naprzeciwko, tworząc koronę o szerokim stożku;
• Może osiągnąć wiek ponad 600 lat;
• Ukazuje się na zboczach górskich, wzdłuż koryt rzek i na krawędziach zagłębień, gdzie tworzy lasy mieszane;
• Wyróżnia się łatwością rozmnażania i tempem wzrostu. Dzięki temu drugiemu rozwija się szybko, jak podczas reprodukcji sadzonkii nasiona;
• Jest bezpretensjonalny w stosunku do warunków glebowych i wahań temperatury, chociaż najlepiej rozwija się w wilgotnych krajach subtropikalnych.

Ten reliktowy rodzaj obejmuje kilka gatunków. Szyszki Matasequoia zwisają z drzewiastymi łuskami przypominającymi tarcze.

Cyprys Bagienny

Innym przedstawicielem drzew iglastych liściastych jest dwurzędowy Taxodium lub bagno cyprys.

Charakterystyczne cechy tych dużych drzew to:

• Szeroko rozpowszechniony w bagnistych regionach Stanów Zjednoczonych od Teksasu i Florydy po Delaware;
• Osiąga wysokość 35-45 m;
• Wąskie i długie liście ułożone są w kilku przeciwległych rzędach i osiągają długość 1,3-1,9 cm.

Ciekawą cechą Taxodium jest to, że regularne nadmierne podlewanie powoduje ekspansję dolnej części pnia. W konsekwencji rozwój pneumatoforów, wyrostków wznoszących się nad glebą i wodą.

Rozpowszechniony na obszarach podmokłych, zapewniając dodatkowe zakotwiczenie w glebie.

Charakterystyczną cechą niektórych rodzajów jest zrzucanie igieł na zimę. Jednym z najczęstszych przedstawicieli tej grupy jest modrzew.

Upuszczenie igieł pomaga modrzewowi przetrwać mroźną zimę tak bezboleśnie, jak to możliwe.

Bardziej szczegółowe informacje na temat modrzewia i jego uprawy można znaleźć w filmie: