Rodzaje spirei, zasady rozmnażania, cechy sadzenia i pielęgnacji w otwartym terenie

Różnorodność świata roślin pozwala projektantom krajobrazu nie rozwodzić się nad istniejącymi schematami i nie stawiać żadnych ograniczeń w opracowywaniu nowych projektów.
Tak więc tylko różne rodzaje spirei wniosą szczególną radość do jednego ogrodu dzięki połączeniu delikatnych kwiatów i bujnych zielonych liści.

Treść:

• Opis spirei i zdjęcie
• Najpopularniejsze rodzaje spirei i odmiany: Dubravkolistnaya, Gray, Ivolistnaya, Billarda, Berezolistnaya, Thunberga, Vangutta
• Zasady sadzenia i pielęgnacji
• Rozmnażanie: nasiona, nawarstwianie, sadzonki
• Spirea w projektowaniu krajobrazu

Opis spirei i zdjęcie

Spiraea lub tawuła - Jest to pospolity krzew subalpejskiej strefy górskiej półkuli północnej, występujący w strefach leśno-stepowych i półpustynnych.

Charakterystycznymi cechami tego krzewu są:

• Może przekraczać kilka metrów wysokości;
• W zależności od rodzaju pąki całkowicie pokrywają cały pęd lub znajdują się tylko na jego górnej części;
• Kolor liści różni się w zależności od gatunku. Tak więc jesienią zielony kolor liści zmienia się w fioletowy lub pomarańczowy, zanim opadnie na zimę;
• W zależności od terminu kwitnienia wyróżnia się wiązówkę kwitnącą wiosną i kwitnącą zimą. Zatem wiosenne można rozpoznać po białych płatkach, a letnie po bogatym różowym, szkarłatnym lub karmazynowym kolorze.
• Kształt - piramidalny, kaskadowy, pełzający, półkulisty, płaczący, wyprostowany;
• Kwitnienie jest bujne i długotrwałe, pąki zebrane są w małe kwiatostany piramidalne, wiechowate lub kolczaste. Niektóre odmiany mogą mieć pojedyncze pąki. Kolor waha się od białego do szkarłatnego.

Spirea jest bezpretensjonalna, mrozoodporna i wytrzymuje warunki miejskie, dlatego często można ją spotkać w parkach.

Roślina ta łatwo się rozmnaża i szybko rośnie, zaczyna kwitnąć w trzecim roku po posadzeniu.

Najpopularniejsze rodzaje i odmiany spirei

Istnieje wiele różnych rodzajów i odmian wiązów łąkowych. Każda z nich różni się czasem trwania i początkiem kwitnienia, wysokością krzewu czy kolorem pąków.

Istnieją jednak również popularne typy, które są używane częściej niż inne w projektowaniu krajobrazu.

liść dębu

Występuje w naturze od wschodniej części Europy po Daleki Wschód. Jest to wyprostowany krzew osiągający dwa metry wysokości. Gałęzie są długie, lekko nachylone, tworzą gęstą, zaokrągloną koronę.

Liście są wydłużone, jajowate, dochodzą do 5 cm długości, umieszczone na cienkich ogonkach. Płytki są zielone powyżej i niebieskawe poniżej, jesienią zmieniają kolor na żółty. Kwitnie łącznie 25 dni, pąki zebrane są w białe kwiatostany i pojawiają się późną wiosną.

Dobrze znosi cień i wahania temperatury. Ceniona za bujne, pięknie kwitnące liście.

Szary

Wyróżnia się silnie rozgałęzionymi i prążkowanymi pędami filcowymi. Blaszki liściowe są spiczaste na krawędziach, szarozielone na górze i jaśniejsze na dole. Pąki są białe, pojawiają się w maju, rozmieszczone na całym pędzie (u góry w kwiatostanach siedzących, w kierunku części podstawnej - na małych gałązkach).

Ponieważ gatunek jest hybrydą, rozmnażanie przez nasiona jest niemożliwe.Jest bardzo dekoracyjna i zwarta, efektownie prezentuje się zarówno sadzona pojedynczo, jak i w grupach.

Wierzba

W swoim naturalnym środowisku występuje w północnych regionach Azji, Ameryki Północnej i Europy. Występuje w zaroślach nadjeziornych i torfowiskach.

Ten wyprostowany krzew można rozpoznać po szkarłatnożółtych pędach i lancetowatych, wydłużonych liściach. Płytki wyróżniają się ciemnozielonym kolorem w górnej części i jaśniejszym odcieniem w dolnej części.

Pąki są białe lub różowe, umieszczone na małych szypułkach, zebrane w cylindryczne lub piramidalne wiechy, które osiągają długość 20 cm.

Podobnie jak inne gatunki, ta wiązówka jest odporna na zimę i preferuje wilgotną glebę. Możliwe jest rozmnażanie przez sadzonki i nasiona, pierwszego kwitnienia należy spodziewać się w czwartym roku po posadzeniu.

Bilard

Gatunek hybrydowy, który wyróżnia się rozłożystymi gałęziami i szeroko lancetowatymi liśćmi, osiągającymi długość 10 cm.
Pąki mają intensywnie różowy kolor, zebrane w gęste kwiatostany piramidalne lub wąskie wiechowate, które pokrywają wiązówkę pod koniec lipca i utrzymują się do pierwszych przymrozków.

Pomimo tego, że krzew jest odporny na cień, lepiej czuje się w dobrze oświetlonych miejscach. Stosowany w projektowaniu do tworzenia żywopłotów, nasadzeń grupowych lub pojedynczych.

Liść brzozy

W swoim naturalnym środowisku występuje w północnej Azji i na Dalekim Wschodzie w lasach mieszanych i iglastych. Nazwa gatunku powstała w związku z tym, że jego liście przypominają liście brzozy - eliptyczne lub szeroko jajowate, z klinową podstawą.

Krzew ten jest niewielki (do 60 cm). Wyróżnia się gęstą kulistą koroną i żebrowanymi gałęziami. Liście są zielone, jesienią przebarwiają się na żółto.

Pąki są różowawe i pojawiają się w lipcu, zebrane w gęste wiechy. Preferuje gleby dobrze oświetlone, umiarkowanie wilgotne. Wczesną wiosną zaleca się przycinanie, usuwając wszystko poniżej rozwiniętego pąka.

W projektowaniu służy do tworzenia krawędzi grup wysokich krzewów i skalniaków.

Thunberg

W swoim naturalnym środowisku występuje na zboczach gór lub dolinach Japonii, Chin i Korei. W swojej ojczyźnie osiąga wysokość 1,5, w naszych szerokościach geograficznych wielkość krzewu jest znacznie skromniejsza. Wyróżnia się obfitym rozgałęzieniem i gęstymi liśćmi o długości 4 cm.

Liście mają intensywnie zielony kolor, który jesienią zmienia kolor na pomarańczowy. Pąki zbierane są w białe parasolki, pojawiają się w maju i utrzymują się do czerwca.

Krzew wcześnie kwitnący, dobrze rosnący na stanowiskach nasłonecznionych. Przy silnym spadku temperatury na pędach może wystąpić odmrożenie.

Wangutta

Dość duża roślina, wysokość i średnica korony może osiągnąć dwa metry. Różni się od innych przedstawicieli rozłożystymi gałęziami, które wyginają się w stronę ziemi, tworząc kaskadowy kształt korony. Liście ząbkowane, pięcioklapowe, osiągające długość 3,5 cm, blaszki od góry zielone, od dołu niebieskawe.

Pąki są białe, zebrane w gęste, półkuliste kwiatostany pokrywające całą gałąź i utrzymujące się przez kilka tygodni. Pierwsze kwiaty pojawiają się w trzecim roku po posadzeniu.

Wszystkie spirei są mrozoodporne, tylko czasami można zaobserwować lekkie zamarznięcie gałęzi. Krzew jest bezpretensjonalny i wytrzymały, najlepiej rozwija się na terenach osuszonych, dobrze oświetlonych.

Obejrzyjmy film o rodzajach spirei:

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Zanim zaczniesz schodzić na ląd, zaleca się zwrócenie uwagi na niektóre funkcje.Optymalnym miejscem dla tej rośliny będzie obszar słoneczny, nawet jeśli znajduje się on w południowych regionach.

Ponadto należy zwrócić uwagę na takie punkty, jak:

• Optymalną porą roku do sadzenia jest jesień, zwłaszcza przy pochmurnej, deszczowej pogodzie;
• Jeśli gleba jest bogata w próchnicę, można od razu przygotować dołki, które powinny przekraczać objętość korzenia krzewu o 15% i nie przekraczać pół metra głębokości. Jeśli gleba jest słaba, dołek powinien być trzykrotnie większy od kłącza i zaleca się wypełnienie go mieszanką piasku rzecznego, torfu i gleby torfowej w stosunku 1:1:2;
• Odległość między sąsiednimi dołkami powinna wynosić 40-70 cm, letnie są sadzone gęściej, a wiosenne są luźniejsze;
• Przed bezpośrednim posadzeniem zaleca się dokładne sprawdzenie korzeni i odcięcie suchych. Jeśli krzew posadzi się gliniastą bryłą, zaleca się natychmiastowe dokładne podlanie sadzonki. Podczas pogłębiania szyja korzeniowa nie powinna opadać poniżej poziomu gruntu.
• Należy wziąć pod uwagę, że pomimo tego, że wiązówka kocha wilgoć, nie zaleca się dopuszczania do gromadzenia się wody u korzenia. Dlatego jeśli sadzenie odbywa się w glebie z dużą zawartością gliny, na dnie otworu należy zainstalować dziesięciocentymetrową warstwę drenażową.

Nie mniej ważne niż sadzenie i pielęgnacja rośliny.

Bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na takie punkty jak:

• Ściółkowanie pozwala na utrzymanie luźnej i wilgotnej gleby przez długi czas. W przypadku wiązówki błotnej optymalna jest warstwa ściółki o grubości 6-8 cm (torf, łuska gryki, orzechy lub nasiona);
• Przycinanie odbywa się z uwzględnieniem pewnych niuansów, o których należy pamiętać. Przycinanie wiosenne sprowadza się więc do usuwania uszkodzonych gałęzi. Zaleca się przeprowadzać go od wczesnej do połowy wiosny.Okresowo konieczne jest również przycinanie zapobiegające starzeniu się, usuwając gałęzie starsze niż siedem lat. Przycinanie letnie należy wykonywać wczesną wiosną, usuwając uszkodzone pędy i skracając gałęzie do dobrze rozwiniętych pąków;
• Nawożenie - dla obfitego kwitnienia wczesną wiosną konieczne jest stosowanie nawozów zawierających fosfor, azot i potas. Letnie osobniki skorzystają z ponownego dokarmiania na początku lata;
• Podlewanie odbywa się w razie potrzeby w sezonie gorącym i w celu utrzymania młodych sadzonek;
• W przypadku młodych roślin odchwaszczanie jest konieczne, ponadto warto okresowo spulchniać glebę, aby uniknąć jej zagęszczenia.
• Ponieważ roślina jest bezpretensjonalna, nie ma nic specjalnego w opiece. Wystarczy prawidłowo posadzić, przyciąć w odpowiednim czasie i usunąć kwiatostany natychmiast po ich uschnięciu, aby nie wyczerpać rośliny tworzeniem się nasion.

Zobaczmy, jak prawidłowo dbać o spireę:

Reprodukcja

Spireę można rozmnażać na kilka sposobów, w zależności od umiejętności ogrodnika. Sadzenie z nasionami słusznie uważane jest za najbardziej pracochłonne, ale nie ma w tym nic strasznego.

Posiew

Ta metoda jest odpowiednia dla wszystkich gatunków z wyjątkiem hybryd.

Aby rosnąć potrzebujesz:

• Przygotuj wcześniej szerokie i niskie pojemniki, napełnij je mieszanką torfu wysokiego i gleby liściastej, potraktowanej roztworem nadmanganianu potasu;
• Posadź nasiona w glebie na głębokość centymetra;
• Pierwsze pędy spodziewane są dziesiątego dnia. Przeniesienie do łóżka ogrodowego odbywa się po 60-90 dniach, po uprzednim uszczypnięciu korzeni.

Przez pierwsze trzy lata zaleca się systematyczne podlewanie wiązówki błotnej i spulchnianie gleby. Należy pamiętać, że system korzeniowy młodych sadzonek jest delikatny i łatwo można go uszkodzić.

Przez nakładanie warstw

Dzięki tej metodzie rozmnażania na wiosnę konieczne jest przymocowanie dolnych gałęzi spirei blisko ziemi w dziurach. Koniec gałęzi jest odcięty i zasypany ziemią na całej długości. Zimą posyp sadzonki opadłymi liśćmi, a wiosną przyszłego roku pęd zapuści korzenie.

Sadzonki

Najprostsza metoda, która jest odpowiednia zarówno dla odmian dekoracyjnych, jak i mieszańców. Sadzonki należy przygotowywać bezpośrednio po zakończeniu aktywnego wzrostu: dla wiosennych - od początku czerwca, dla letnich - od połowy czerwca.

Cięte sadzonki przechowuje się w pojemnikach z mieszanką piasku rzecznego i torfu, które należy okresowo podlewać.

Przeżywalność sadzonek jest dość wysoka, a po dodaniu stymulatora tworzenia korzeni może być nawet absolutna.

Spirea w projektowaniu krajobrazu

Różnorodność rodzajów i form spirei pozwala projektantom krajobrazu nie ograniczać swojej wyobraźni. Odporne na mróz i bezpretensjonalne rośliny te nie tracą piękna od wiosny do mrozów.

Ze względu na różnorodność form wiązówki łąkowej można ją stosować w różnorodnych kompozycjach, zarówno pojedynczych, jak i grupowych.

Meadowsweet nie zacienia innych roślin, doskonale wpisuje się w symbiozę z roślinami iglastymi, dobrze znosi cień. Korzystnie wyglądają pojedyncze kompozycje wysokich gatunków spirei Vangutta.

Często praktykuje się wspólne sadzenie odmian wiosennych i letnich, aby zapewnić ciągłe kwitnienie od wiosny do pierwszych przymrozków.

Nie mniej ciekawie wyglądają zadbane krzewy w kwietnikach z bylinami.

Meadowsweet wygląda również imponująco jako żywopłot. W zależności od gatunku można uprawiać starannie przycięte płoty lub wolno rosnące, kwitnące ściany. Obie opcje wydają się równie korzystne.

Nisko rosnące krzewy nadają się do dekoracji skalniaków, a te pełzające po ziemi staną się oryginalną alternatywą dla trawnika.

Jeśli w okolicy znajdują się murki oporowe, można je skutecznie podkreślić odmianami o opadających pędach w duchu wiązówki leśnej.

Różnorodność form pozwala na zastosowanie tej rośliny w niemal każdym ogrodzie. Duże krzewy, średniej wielkości zgrabne rośliny i bardzo małe gatunki ozdobne, to wszystko można znaleźć wśród spirei.

Istnieje wiele różnych rodzajów spirei, które różnią się rozmiarem i cechami. Jednak wszystkie łączy ich niezwykłe piękno i bezpretensjonalność, dzięki czemu można je uprawiać w dowolnym regionie.