Łąkowe lumbago w medycynie ludowej
bylina lumbago łąkowe - roślina o długiej, wyprostowanej, owłosionej łodydze, która wydłuża się w czasie owocowania i okrywa trzema liśćmi.
Liście u nasady zebrane są w rozetę, pojedyncze duże kwiaty kwitną jeszcze przed pojawieniem się liści. Płatki są gęsto pokryte włoskami na zewnątrz. Owoc wieloorzechowy z owłosioną kolumną, która nadaje roślinie szczególny dekoracyjny wygląd podczas owocowania.
Kwitnie łąka lumbago w kwietniu-maju.
Łąkowe lumbago występuje częściej w europejskiej części Rosji w lasach sosnowych, na otwartych piaszczystych wzgórzach i na obrzeżach lasów. Do celów leczniczych wykorzystuje się liście lumbago łąkowego, które zbiera się w kwietniu-maju.
W medycynie ludowej lumbago łąkowe znane jest jako uspokajająco, nasennie. Lumbago łąkowe ma działanie bakteriobójcze, wykrztuśne, grzybobójcze i przeciwzapalne. Tradycyjna medycyna zaleca napary na choroby kobiece, zapalenie oskrzeli, astmę oskrzelową, krztusiec i reumatyzm stawowy.
W celach homeopatycznych Nadziemną część lumbago stosuje się przy odrze, zapaleniu żołądka, chorobach nerwowych, braku miesiączki, nieregularnych miesiączkach, zapaleniu trąbki Eustachiusza, zapaleniu spojówek i chorobach dróg moczowych. Wodny ekstrakt pomaga w szybkim gojeniu grzybiczych zmian skórnych.
Łąkowe lumbago należy stosować jako środek wewnętrzny z zachowaniem szczególnej ostrożności, ponieważ jest to roślina wysoce trujący. Preparaty z lumbago są przeciwwskazane w przypadku zapalenia nerek, zapalenia żołądka i innych zaburzeń żołądkowo-jelitowych.
