Łubin: uprawa z nasion i cechy pielęgnacyjne

Łubin to piękna roślina ozdobna z rodziny roślin strączkowych. Te kwiaty idealnie pasują do projektowania krajobrazu. Ponadto roślina wzbogaca glebę w azot i poprawia jej strukturę, co jest bardzo ważne dla dobrego wzrostu i rozwoju innych roślin uprawnych.

Treść:

• Łubin: opis rośliny
• Zbiór materiału do sadzenia
• Przygotowanie nasion do sadzenia
• Technologia sadzenia w glebie
• Cechy pielęgnacji roślin

Łubin: opis rośliny

Ten bylina roślina popularnie zwana „fasolą wilczą”. Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny jednoroczne. Łubin może osiągnąć wysokość 50 cm, łodyga jest wyprostowana i rozgałęziona. Istnieje wiele odmian różniących się dekoracyjnością.

Najpopularniejsze odmiany to: Minaret, Fireworks, Lulu, Russell, Apricot. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu z jasnymi gronami.

Kolor kwiatostanów może być inny: słoneczny żółty, różowy, liliowy, fioletowy, niebieski. Łubin wieloletni kwitnie dopiero w drugim roku. Liście rośliny są złożone palmowo i na przemian zielone. Łubin wieloletni posiada mocny system korzeniowy, dzięki czemu roślina jest odporna na suszę i mróz.

Zbiór materiału do sadzenia

Pod koniec kwitnienia nie należy usuwać kilku suchych kwiatostanów. Od nich możesz dostać siew materiał. Strąk powinien być ciemnego koloru i suchy. Zaleca się zbieranie nasion przy słonecznej pogodzie. Jeśli materiał siewny zostanie zebrany w wilgotną pogodę, zaczną gnić.

Nasiona wyjmuje się ze strąka, układa na papierze i pozostawia do wyschnięcia w ciepłym miejscu. Należy unikać bezpośredniego światła słonecznego. Następnie przelać do szklanego pojemnika i przechowywać do czasu siewu. Oprócz szklanego słoika możesz użyć toreb materiałowych lub papierowych.

Przygotowanie nasion do sadzenia

Przed wysiewem nasion do gleby należy je przygotować. W tym celu przeprowadza się skaryfikację. Proces ten polega na zerwaniu integralności łupiny nasiennej. Procedura sprzyja szybkiemu kiełkowaniu i zwiększonemu kiełkowaniu. Istnieje kilka metod skaryfikacji.

Mechaniczna skaryfikacja. Polega na obróbce mechanicznej przy użyciu papieru ściernego, piasku rzecznego, ostrza itp. Weź garść posiew i przeszlifować grubym piaskiem rzecznym lub przetrzeć pomiędzy arkuszami papieru ściernego. Podczas zabiegu ważne jest, aby nie uszkodzić zarodka. Po zakończeniu skaryfikacji materiał siewny moczy się.

Wertykulacja termiczna. Nasiona ułóż w gazie, włóż do lodówki na kilka minut, a następnie zalej wrzącą wodą. Możesz najpierw włożyć torebkę z gazy z nasionami do wrzącej wody, a następnie do zimnej wody. Ekspozycja na wysokie i niskie temperatury daje pozytywne rezultaty. Zabieg należy wykonać 2-3 razy. Nasiona, których łupina pękła, są wyjmowane z worka, a reszta jest dalej przetwarzana.

Skaryfikacja chemiczna. Zabieg polega na namoczeniu nasion w specjalnych roztworach chemicznych. W tym celu użyj roztworu chloru lub nadmanganianu potasu. Na 200 ml wody potrzebne będą 2-3 krople roztworu. W takim przypadku materiał siewny umieszcza się w roztworze chloru na 10 godzin i roztworze nadmanganianu potasu na 15 minut.

Metody te dotyczą nasion zbieranych samodzielnie.Sklepy zazwyczaj sprzedają gotowe wertykulatory posiew.

Technologia sadzenia w glebie

Wysiew nasion w ziemię odbywa się po stopieniu śniegu. Optymalny czas na to to kwiecień. Wielu ogrodników sadzi nasiona na zimę. Zwykle odbywa się to pod koniec października. Są to najbardziej odpowiednie warunki dla rośliny. Zanim nadejdzie wiosna, nasiona szybko dojrzeją i wykiełkują. Materiał siewny zagłębia się w glebę o kilka centymetrów i lekko posypuje torfem. Podczas sadzenia należy zachować odległość między sadzonkami 5-10 cm.

Film o prawidłowym sadzeniu łubinu:

Jesienią należy przygotować teren do siewu nasion. Łubin uwielbia gleby piaszczyste lub gliniaste. Jeśli gleba jest kwaśna, należy dodać mąkę wapienną lub dolomitową. Na metr kwadratowy potrzebne będzie 5 kg określonej substancji. Łubin nie lubi gleb zasadowych. Aby gleba była lekko zasadowa, stosuje się torf.

W regionach o zimnym klimacie wysiew nasion sadzonek odbywa się w domu. Procedurę przeprowadza się na początku wiosny, aby mieć czas na sadzenie sadzonek wraz z nadejściem ciepłych dni. Kiedy rośnie sadzonki konieczne jest przygotowanie skrzynek i wykonanie w nich otworów drenażowych. Następnie umieść mieszaninę gleby, która będzie składać się z 2 części darni i torfu oraz 1 części piasku. Lekko pogłębiamy nasiona i przykrywamy folią. Możesz sadzić sadzonki na otwartym terenie pod koniec kwietnia, jeśli pogoda się ociepli.

Cechy pielęgnacji roślin

Zaleca się uprawę łubinu w słonecznym miejscu. Na początku roślinę należy regularnie odchwaszczać, spulchniać glebę i usuwać chwasty. Następnie dorosłe rośliny są pagórkowate. W przypadku łubinów w miarę ich wzrostu konieczne jest ustawienie podpór, ponieważ wiatr może je złamać.

Konieczne jest również regularne usuwanie wyblakłych pąków i suszonych liści. Ta procedura wydłuży czas kwitnienia łubinu. Dodatkowo zabezpiecza to przed samosiewem. Tę ozdobną roślinę należy podlewać często, ale umiarkowanie. Wraz z nadejściem ciepłych letnich dni należy obficie podlewać.

Przed przygotowaniami do zimy usuwa się łodygi kwiatowe i uszkodzone liście, a glebę wokół rośliny ściółkuje się. Jeżeli odmiany łubinu mają słabą mrozoodporność, zaleca się przykrycie roślin. Po 5-6 latach łubin należy usunąć, ponieważ roślina się starzeje i należy go wymienić zakład młode sadzonki.

Łubin nie wymaga opieki. Stosując się do wszystkich wskazanych zaleceń dotyczących uprawy i pielęgnacji rośliny, możesz przez długi czas podziwiać te piękne ozdobne kwiaty.