Różanecznik na Uralu - jakie odmiany można uprawiać, cechy pielęgnacyjne

Jest to roślina szeroko rozpowszechniona ze względu na jasne i bujne kwiaty. Wiele osób uważa, że ​​na Uralu nie można uprawiać rododendronów ze względu na zimny klimat, ale nie jest to do końca prawdą. Do hodowli różowy Na średnich szerokościach geograficznych występują specjalne, odporne na zimno gatunki drzew.

Treść:

1. Charakterystyka rododendronów
2. Typowe rodzaje i odmiany mrozoodpornych rododendronów
3. Rozmnażanie rododendronów
4. Przygotowanie do sadzenia - jak wybrać sadzonki, gdzie sadzić
5. Cechy sadzenia rododendronów na Uralu
6. Agrotechnika uprawy

Charakterystyka rododendronów

Różaneczniki (róże) to wiecznie zielone krzewy liściaste. W rzadkich przypadkach mogą być reprezentowane przez gatunki małych drzew. Są częścią rodziny Wierieskow, dystrybuowany głównie na półkulach północnych w Stanach Zjednoczonych, Himalajach i Azji Wschodniej.

Na Uralu można spotkać przedstawicieli odmian rododendronów mrozoodporny. Pomimo powszechnego przekonania, że ​​nie są one przystosowane do zimnych warunków północy kraju, niektóre gatunki, przy odpowiedniej pielęgnacji, czują się na tych terenach całkiem komfortowo.

Jak każdy inny gatunek, krzewy te mają wiele cech:

• Reprezentowane głównie przez formy krzewiaste. Rododendron na Syberii rzadko rośnie szczególnie wysoko, chociaż ogólnie wysokość krzewu może wahać się od 10 cm do 10 m;
• Mają wyprostowane łodygi, w niektórych przypadkach mogą pełzać po ziemi;
• Korzeń jest powierzchowny, co jest szczególnie ważne podczas przeszczepu, ponieważ ryzyko jego uszkodzenia jest zminimalizowane;
• Liście są jajowate lub jajowate. Rozmiary wahają się od małych do dużych, które mogą niejasno przypominać liście figowca. W zależności od odmiany mogą odpadać co roku lub co kilka lat. Mogą być siedzące lub przyczepione do łodygi za pomocą ogonków;
• Owocem jest torebka wielonasienna. Posiew małe, nie osiągają średnicy większej niż 2 mm;
• Kwiaty wyróżniają się różnorodnością wszystkich odcieni. Kształt może być rurowy, w kształcie dzwonu lub w kształcie lejka. W zależności od rodzaju, niektóre mogą mieć również przyjemny zapach.

Wielu ogrodników uważa te rośliny za kapryśne, wymagające szczególnej pielęgnacji i nieprzeznaczone do trudnych warunków naturalnych. Jednak przy pewnej ostrożności rosną i rozwijają się nawet w środkowej strefie kraju.

Typowe rodzaje i odmiany mrozoodpornych rododendronów

Współczesna taksonomia obejmuje ponad osiemset różnych gatunków, które różnią się wieloma cechami. Wybierając krzewy, które można uprawiać w trudnych warunkach Uralu, zwykle skupiamy się na tych najbardziej odpornych na mróz. Należą do nich trzy gatunki: Daurian, Ledebur i Schlippenbach.

Rododendron Dahurian lub dziki rozmaryn to mrozoodporny krzew o rozłożystych gałęziach. Toleruje temperatury do -45°C. Wysokość nie przekracza dwóch metrów.

Inne funkcje obejmują:

• Naturalne środowisko - Syberia, Chinach i Korei, gdzie może rosnąć w lasach, zajmując drugi poziom. Znaleziono na obszarach skalistych;
• Rośnie zarówno w grupach, jak i jako pojedyncze krzewy;
• Łodygi są wzniesione, pokryte szarawą korą;
• Liście są małe, nie większe niż 2 cm, owalne, ze skórzastą osłoną. W okresie kwitnienia liście są zielone z brązowawą dolną częścią, a jesienią stają się czerwonawe. Nie odpadają całkowicie na zimę;
• Kwitnienie następuje pod koniec kwietnia - na początku maja, jeszcze przed pojawieniem się nowych liści na łodygach. Trwa trzy tygodnie;
• Kwiaty są różowe, z lekkim fioletowym odcieniem. Wyróżniają się lejkowatym kształtem, zebranym w kwiatostany.
• Od innych odmian różni się także tym, że może kwitnąć dwa razy w roku: wiosną i jesienią.

Rododendron Ledebura, czyli maral, to krzew o zwartym układzie gałęzi. Wysokość - do dwóch metrów. Na początku wiosny zrzuca stare liście, przygotowując się do okresu kwitnienia. Toleruje temperatury do -32 C.

Jeśli jednak mróz będzie utrzymywał się zbyt długo, procesy wzrostu mogą zostać zakłócone.

Inne funkcje obejmują:

• Naturalnym obszarem dystrybucji jest region Ałtaju i strefa subalpejska. Występuje wśród zarośli lasów iglastych;
• Pędy są cienkie, pokryte ciemną korą;
• Liście są owalne, ze skórzastą powłoką. Kolor blaszki liściowej jest ciemny na górze i nieco jaśniejszy na dole. Zimują na gałęziach i opadają przed kwitnieniem;
• Kwiaty są bogate w fioletowo-różowy kolor, zebrane w kwiatostany;
• Okres kwitnienia wynosi cztery tygodnie.

Krzew doskonale nadaje się dla ogrodników strefy środkowej. Przy odpowiedniej pielęgnacji zachwycą właściciela jasnym i długotrwałym kwitnieniem.

Rododendron Schlippenbach to roślina z Czerwonej Księgi, którą można nazwać drzewem. Osiąga wysokość dwóch metrów.Toleruje spadki temperatur do -32C.

Inne funkcje obejmują:

• Naturalny obszar dystrybucji: Primorye, Chiny, Japonia i Korea;
• Liście są owalne, średniej wielkości i mają bogaty zielony kolor. Spadają zimą;
• Kwiaty są duże i białe, z różowawym lub brzoskwiniowym odcieniem. Zebrane w kwiatostany po cztery dzwonki każdy. Mają lekki, przyjemny aromat;
• Kwitnienie rozpoczyna się w maju i może trwać miesiąc.
• Wbrew powszechnemu przekonaniu wśród rododendronów występują odmiany mrozoodporne, które mogą cieszyć oczy ogrodników na obszarach o zimnym klimacie. Różnorodność gatunkowa mrozoodporny odmiany nie ograniczają się tylko do tych trzech, ale są najbardziej znane.

Rozmnażanie rododendronów

Podobnie jak wiele innych roślin, istnieje kilka rodzajów rozmnażania palisandru: generatywne i wegetatywne. Każda z tych metod jest odpowiednia dla krzaków Uralu.

Różnice w sadzeniu dotyczą głównie niuansów pielęgnacji sadzonek i różnorodności kwiatu matecznego.

Więc na przykład rododendron Schlippenbach można uprawiać z nasion. Jest to metoda trudna, wymaga dużej siły.

Więc to jest konieczne:

• Kupuj nasiona - najlepiej nadają się do tego wyspecjalizowane kwiaciarnie;
• Przygotować doniczkę do sadzenia nasion oraz mieszankę suchego torfu i drobnego piasku w stosunku 3/1 do podłoża, które należy obficie podlać;
• Po wysianiu nasion posyp wszystko drobnym piaskiem i przykryj doniczkę szklanką. Umieść w jasnym, ciepłym pomieszczeniu. Codziennie wentyluj uprawy, usuwaj skroploną wodę i nawilżaj glebę;
• Pierwszych pędów można się spodziewać już po miesiącu od siewu;
• Po uformowaniu się pierwszych liści na sadzonkach należy je przesadzić do szklarni, zachowując odległość między sadzonkami co najmniej dwa centymetry;
• Po dwóch latach można go sadzić w otwartej glebie.

Zanim wyhodowane w ten sposób krzewy zakwitną, minie co najmniej siedem lat.

Inną metodą sadzenia są sadzonki. Ledum dobrze rozmnaża się tą metodą.

Podobnie jak poprzedni, jest to dość pracochłonny i czasochłonny proces, do którego potrzebujesz:

• Zrywaj zdrewniałe pędy o długości 8-10 cm, najlepiej robić to wiosną, zanim pąki się rozwiną;
• Dolna część Czerenkow należy oczyścić i umieścić w specjalnym roztworze na jeden dzień, aby uformowały się korzenie. Rozwiązanie możesz kupić w dowolnej kwiaciarni;
• Aby przygotować podłoże, możesz użyć tej samej mieszanki, co w przypadku nasion;
• Po ukorzenieniu sadzonek w podłożu przykryj górę słoikiem lub innym przezroczystym pojemnikiem, tworząc kopułę;
• Szybkość procesu ukorzeniania może zależeć od rodzaju drzewa różanego i trwać od miesiąca w przypadku drzew liściastych do czterech w przypadku drzew zimozielonych;
• Po zakorzenieniu się sadzonek zaleca się przesadzić je do szerszego pojemnika wstępnie wypełnionego mieszanką. torf i igły sosnowe. Powinny pozostać w pojemnikach do nadejścia wiosny. Na zimę lepiej umieścić je w chłodnym pomieszczeniu.

Po tym wszystkim sadzonki przenosi się do szklarni i dopiero po dwóch latach można je sadzić w zewnętrznym grządce ogrodowej.

Ostatnią i najłatwiejszą metodą rozmnażania jest nakładanie warstw. Najlepiej uprawiać go wiosną, po ustąpieniu pierwszych przymrozków.

Aby to zrobić, potrzebujesz:

• Na roślinie matecznej wybierz młode i elastyczne gałęzie, przygnij je do ziemi, wykonując na każdej korze małe nacięcie;
• Przymocuj gałęzie do gleby i wkop je tak, aby na powierzchni pozostała tylko górna część;
• Posypane części należy podlać.
• Po zrootowaniu warstwy, najlepiej wiosną oddzielić je od krzaka, gdyż zimą młode kwiaty będą miały czas na wzmocnienie się.
• Wszystkie trzy typy są skuteczne. Powinieneś dokonać wyboru kierując się swoim doświadczeniem, dostępnością czasu i miejsca.

Przygotowanie do sadzenia - jak wybrać sadzonki, gdzie sadzić

Wybierając sadzonkę, warto wziąć pod uwagę szereg cech. Odporny na zimę rododendron lepiej kupować w specjalnych sklepach lub firmach rolniczych, które się tym zajmują reprodukcja te rośliny. Oprócz pewności co do jakości produktów, kupujący może otrzymać tutaj zalecenia dotyczące zasad przeszczepiania i pielęgnacji.

Przy wyborze należy zwrócić uwagę na:

• Poziom mrozoodporności, który jest szczególnie ważny dla przetrwania w regionie;
• Zamknięty system korzeniowy, ponieważ może wyschnąć;
• Państwo sadzonki - integralność powłoki, brak uszkodzeń, pasożytów i chorób;
• Poziom czystości i wilgotności w pojemniku.

Po wybraniu rośliny warto zwrócić uwagę na wybór miejsca do sadzenia.

Należy pamiętać, że krzewy:

• Dobrze rosną na niższym poziomie, pod drzewami, w rozproszonym świetle;
• Nie tolerują całkowitego ciemnienia - spowalnia to, a następnie całkowicie zatrzymuje proces kwitnienia;
• Rosną lepiej w północnych obszarach klombów;
• Uwielbiają wilgotne powietrze, dlatego dobrze rosną w pobliżu zbiorników wodnych. Warto jednak wziąć pod uwagę, że woda nie powinna gromadzić się u korzeni, może to prowadzić do gnicia;
• Nie tolerują wietrznych kwietników i źle znoszą przeciągi.

Nie zapominaj, że te kwiaty nie tolerują dobrze nieodpowiedniej gleby.

Zatem podłoże musi mieć:

• Wysoka wydajność kwasowość. Można go zwiększyć dodając torf wysoki lub specjalne środki chemiczne;
• Odpływ nadmiaru wilgoci, bez jej gromadzenia;
• Luźna, lekka konstrukcja;
• Przykrycie igieł sosnowych, które zapobiegnie wysychaniu gleby.

Jeśli weźmiesz pod uwagę wszystkie zasady wyboru i sadzenia drzewa różanego, w nadchodzących latach zachwyci ono swoich właścicieli szybkim wzrostem i obfitym kwitnieniem.

Cechy sadzenia rododendronów na Uralu

Różanecznik na Uralu najlepiej sadzić wiosną na otwartej glebie. W ten sposób kwiat będzie miał czas na przygotowanie się na pierwsze przymrozki.

Do sadzenia zaleca się:

• Przygotuj otwory o głębokości 35-40 cm i szerokości do pół metra;
• Wypełnij otwory mieszanką torfu i igieł sosnowych, które należy dobrze zdeptać, aby otwór odpowiadał objętości systemu korzeniowego krzewu;
• Na dnie otworu należy umieścić specjalną warstwę drenażową, która zapobiegnie gromadzeniu się nadmiaru wilgoci. Możesz do tego użyć żwiru lub kawałków cegły;
• Ostrożnie usuń sadzonki i opuść je do dołków. Przykryć podłożem tak, aby szyja korzeniowa znalazła się na tym samym poziomie co podłoże.

Po posadzeniu kwiat należy dobrze podlać i chochoł w pobliżu pędu w celu zabezpieczenia przed nadmiernym przesuszeniem. W tym celu zaleca się użycie igieł sosnowych lub suszonego torfu, który również ochroni przed hipotermią.

Agrotechnika uprawy

Podczas pielęgnacji warto wziąć pod uwagę, że na Uralu rośliny należy przykryć na zimę.

Ponadto roślina potrzebuje:

• Regularne podlewanie - każdy kwiat wymaga dwukrotnego podlewania co siedem dni w okresie spoczynku i więcej niż trzech w okresie kwitnienia. Oprócz podlewania u nasady należy spryskać liście, w tym celu lepiej jest wziąć wodę deszczową z dodatkiem kwasu szczawiowego;
• Systematyczne spulchnianie - ponieważ korzeń jest powierzchowny, spulchnianie gleby w pobliżu pędu jest zabronione, ponieważ istnieje duże ryzyko uszkodzenia;
• Ściółkowanie - systematyczne zraszanie podłoża igłami sosnowymi lub suchym torfem utrzymuje pulchność gleby i spowalnia rozwój chwastów;
• Nawożenie - pierwsze zastosowanie nawozów azotowych wiosną, drugie w okresie kwitnienia. Może używać superfosfatu lub amonu.

Oprócz standardowej pielęgnacji rośliny warto monitorować jej stan, gdyż roślina może zachorować lub zostać uszkodzona przez szkodniki:

• Gąsienice lub ślimaki - należy usunąć ręcznie;
• Ryjkowce lub roztocza - do ich wyeliminowania lepiej zastosować diazoninę. Powinni spryskać samą roślinę i otaczającą ją glebę;
• Mszyce lub owady łuskowate - karbofos jest odpowiedni do wyeliminowania problemu;
• Rdza jest chorobą, która rozwija się w wyniku awarii systemu nawadniania. Aby go wyeliminować, warto zastosować środki grzybobójcze;
• Zgnilizna występuje w łagodnych postaciach, zaleca się eliminowanie uszkodzonych pędów i traktowanie krzewu środkami grzybobójczymi. Jeśli roślina jest poważnie uszkodzona, należy ją usunąć.

Ostatnim punktem, o którym nie należy zapominać, jest schronienie na zimę. Lepiej zacząć po pierwszym mrozie.

Aby to zrobić, potrzebujesz:

• Przykryj część korzeniową gałęziami torfowymi i świerkowymi;
• Zegnij gałęzie krzewu do ziemi, a także przykryj je gałęziami świerkowymi;
• Izolację należy usuwać dopiero po ustąpieniu mrozów.

Technologia uprawy rolniczej obejmuje szereg cech. Jeśli jednak przestrzegane będą wszystkie zasady, drzewo różane wkrótce zachwyci swoich właścicieli obfitym kwitnieniem.

Różaneczniki, wbrew powszechnemu przekonaniu, dobrze przystosowują się do zimnego klimatu Uralu.Nie powinniśmy jednak zapominać, że są to rośliny wymagające, wymagające specjalnego oświetlenia i warunków wilgotnościowych.

Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak rododendrony tolerują niskie temperatury, oglądając wideo: