Krokosz barwierski - co to jest, jak się go uprawia, jak się go wykorzystuje

Krokosz to roślina oleista posiadająca wiele dobroczynnych właściwości. Starożytni Egipcjanie wiedzieli o tym 3,5 tysiąca lat przed naszą erą. Dawniej używano go do barwienia tkanin. Później odkryto lecznicze właściwości kwiatu i zaczęto z niego sporządzać mikstury.

Obecnie roślina jest uprawiana w niektórych regionach, pozostając nieznaną na innych terytoriach. Przyjrzyjmy się bliżej, co to jest zakład i jak się go używa.

Treść:

1. Opis szafranu
2. Przydatne składniki i zawartość kalorii w nasionach
3. Właściwości lecznicze, zastosowanie w medycynie
4. Rola w kosmetologii
5. Herbata szafranowa – dla kogo jest przydatna i jak ją przygotować
6. Funkcje zastosowania w gotowaniu
7. Uprawa rośliny na własnej działce i podstawowa pielęgnacja

Opis szafranu

Jest to jednoroczna roślina zielna należąca do rodziny monochromatycznych. Wysokość pędów wynosi około 35 cm, w rzadkich przypadkach osiąga 1-1,5 m. Posiada masywne łodygi i gęste postrzępione liście wyposażone w ciernie.

Czas rozkwit waha się od czerwca do września. Kwiatostany są puszyste, w kolorze pomarańczowożółtym lub ognistym, o średnicy 3,5 cm.Po przekwitnięciu rośliny w miejscu kwiatów tworzą się białe, podłużne nasiona. Owoce poddaje się obróbce i otrzymuje się olej, który jest bezwonny i ma lekko gorzki smak.

W Indiach szafran zyskał sławę jako afrodyzjak. W Europie do barwienia naczyń i tkanin używano kwiatów. Zrobiony z posiew olejek ma wiele dobroczynnych właściwości. W starożytności stosowano go jako impregnat dla mumii. Później zaczęto go wykorzystywać jako bazę do maści i leków. Leki stosowano w leczeniu chorób serca.

We współczesnym świecie ropa naftowa jest wykorzystywana w różnych gałęziach przemysłu. Jest aktywnie stosowany w medycynie i kuchni. Produkt wzbogacony jest dużą ilością kwasu linolowego, który korzystnie wpływa na serce, naczynia krwionośne, a także normalizuje poziom cholesterolu we krwi. Mogą go spożywać nawet diabetycy.

W naturalnych warunkach rośnie w Etiopii i Afganistanie. Kraje te są także jego ojczyzną. Uprawiany kwiat na południu Rosji i Ukrainy, na Kaukazie, w Chinach, USA, Indiach, Turkiestanie.

Istnieje wiele odmian roślin wyhodowanych przez hodowców. Takie okazy wyróżniają się mniej wyraźną „kolczastością” liści.

Przydatne składniki i zawartość kalorii w nasionach

krokosz barwierski, posiew bogate w przydatne substancje jest cennym produktem. Zawartość oleju w owocach sięga 40%, a zawartość białka wynosi około 12%. Kaloryczność nasion przekracza 500 kcal na 100 g produktu. Wartość energetyczna oleju jest jeszcze wyższa – ponad 800 kcal.

Nasiona wykorzystuje się na różne sposoby.

Aby leczyć choroby i promować zdrowie

Istnieje wiele przepisów wykorzystujących tę roślinę.

W kosmetologii

Olej uzyskany z owoców pomaga uporać się z wieloma problemami i chorobami skóry.

Jako pokarm dla drobiu

Roślina wykorzystywana jest do produkcji kiszonki, która posiada wysokie właściwości odżywcze.

Do barwienia tkanin

W tym celu weź płatki kwiatów. Istnieje możliwość barwienia wyrobów wełnianych, jedwabnych i bawełnianych na kolor czerwony, pomarańczowy lub żółty.

W gotowaniu

Szafran nadaje się jako barwnik spożywczy lub przyprawa.

Owoce zawierają wiele ważnych witamin i mikroelementów: witaminy A, K i E, żelazo, wapń, cynk, magnez, chrom. Zawartość kwasów wielonienasyconych sięga 75%. Szafran jest bardzo ceniony Miód, który zawiera maksymalne stężenie substancji leczniczych.

Właściwości lecznicze, zastosowanie w medycynie

Dzięki dobroczynnym składnikom szafran jest aktywnie wykorzystywany w medycynie ludowej i tradycyjnej. Jest używany jako składnik wielu kampanii farmaceutycznych. Zastosowanie jest szczególnie rozpowszechnione w Tybecie i Chinach.

Krokosz ma następujące właściwości lecznicze:

• ma działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe
• ma działanie żółciopędne i przeczyszczające
• przestaje krwawić
• poprawia pracę serca i naczyń krwionośnych
• działa przeciwutleniająco, obniża ciśnienie krwi
• zapobiega miażdżycy, normalizuje poziom cholesterolu

Zastosowanie krokosza i jego przetworów jest bardzo szerokie. Jest to doskonały środek antyseptyczny stosowany w przypadku skaleczeń, pęcherzycy i oparzeń. W niektórych krajach służy jako środek hemostatyczny w okresie poporodowym i leczy niektóre choroby ginekologiczne - zapalenie błony śluzowej macicy, długotrwały brak miesiączki, zapalenie szyjki macicy.

Olejek można wcierać w stawy, aby złagodzić ból. Zalecany do stosowania przez osoby starsze w celu normalizacji pracy serca. Jak wynika z badań, już po 6 tygodniach stosowania olejku większość badanych zauważyła obniżenie poziomu złego cholesterolu we krwi.

Nie zapomnij o tym leczeniu leki na bazie rośliny należy przeprowadzić za zgodą lekarza. Produkt ten ma swoje zastosowanie i przeciwwskazania. Ma to tę wadę, że krokosz nie łączy się dobrze z wieloma lekami.

Dlatego też, jeśli dana osoba stosuje inne farmaceutyki, należy zachować ostrożność.

Rola w kosmetologii

Olejek szafranowy ma szerokie zastosowanie w kosmetologii. Można go znaleźć w kosmetykach do skóry i włosów. Dzięki zawartym w składzie kwasom (linolowy, oleinowy, stearynowy) uzyskuje się działanie wygładzające i nawilżające. Olejek odżywia, zmiękcza i wygładza skórę. Pomaga pobudzić procesy metaboliczne i poprawić krążenie krwi, dlatego wchodzi w skład elitarnych kremów i maseczek na twarz i szyję.

Występuje w szamponach i odżywkach do włosów, można go dodawać samodzielnie do maseczek lub stosować w czystej postaci. Olejek dokładnie zmywa się z włosów zwykłym szamponem. Produkt poprawia kondycję włosów matowych i suchych, nadaje im elastyczność i połysk.

Dzięki wysokiej zawartości witamina A Kosmetyki E na bazie krokosza są odpowiednie dla skóry dojrzałej i suchej. Przeciwutleniacze leczą i regenerują uszkodzenia i mikropęknięcia naskórka. Przy regularnym stosowaniu właściwości skóry znacznie się poprawiają.

Olejek szafranowy nadaje się nawet do cery tłustej, nie wzmaga wydzielania sebum, ale je reguluje. Produkt pomaga także wyrównać koloryt skóry, wzmacnia naczynka i odświeża koloryt. Olej pełni funkcję przewodnika dla innych składników, wzmacniając ich działanie.

Herbata – dla kogo jest przydatna i jak ją przygotować

Bardzo powszechną praktyką jest gotowanie z krokosza barwierskiego. herbata. Napój cieszy się popularnością od wielu stuleci. Jego główną właściwością jest zauważalne działanie moczopędne. Od czasów starożytnych stosowano go w leczeniu i oczyszczaniu nerek.

Uważa się, że herbata jest również korzystna dla osób cierpiących na niewydolność serca lub anemię. Aby uzyskać rezultaty, należy pić napój przez 1-1,5 miesiąca.Herbatę przygotowuje się z płatków kwiatów w następujący sposób.

Metoda 1

Do przygotowania napoju 0,5 łyżeczki. surowce wlewa się szklanką wrzącej wody i pozostawia na pół godziny. Preparat oczyszcza i regeneruje ściany jelit, działa przeciwzapalnie i poprawia kondycję skóry. Herbata uspokaja i łagodzi stres po ciężkim dniu. Dlatego zaleca się pić go w nocy. Dopuszczalne jest picie kilku filiżanek dziennie.

Metoda 2

Wlać 1 łyżeczkę. surowce zalać 1 litrem gorącej wody i gotować przez kilka minut. Musisz pić 4 szklanki dziennie. Ten przepis jest zalecany dla osób z poważnymi chorobami skóry (na przykład łuszczycą). Gotowy produkt należy przechowywać w lodówce.

Należy pamiętać, że napoju tego nie należy łączyć z innymi naparami leczniczymi i herbatami. I musisz przechowywać go w chłodnym, ciemnym miejscu.

Funkcje zastosowania w gotowaniu

Krokosz jest używany w kuchni na różne sposoby. Nie bez powodu nazywany jest szafranem dzikim lub amerykańskim, gdyż z powodzeniem może zastąpić tę przyprawę.

Smażone owoce i płatki rośliny służą jako pokarm. Stosowana jako przyprawa do dań z wołowiny, wieprzowiny i ryb. Ze względu na tę jakość szafran jest szczególnie popularny w Gruzji. Dodawany do przekąsek na bazie warzyw, fasoli i orzechów włoskich. Dodaje niezapomnianego smaku do rożna z kurczakiem, pizzą, kurczakiem. W Ameryce Łacińskiej suszone liście kwiatu dodaje się do dań z ryżu i duszonych warzyw.

Do gotowania używa się różnych odmian. Do sałatek dodaje się liście krokosza imereckiego. Pędy wykorzystuje się także do przygotowywania marynat.

Z kwiatów uzyskuje się naturalny barwnik o barwie żółto-czerwonej lub szafranowej. Służy do nadawania ciekawego koloru deserom, sosom, wypiekom i galaretom.

Najpopularniejszym produktem kulinarnym jest olej, którego używają szefowie kuchni w różnych częściach świata. Nadaje się do smażenia i głębokiego smażenia potraw.

Olej bierze udział w produkcji wysokiej jakości margaryny. W czystej postaci służy do dressingu sałatek. Olej ten nie twardnieje nawet w niskich temperaturach.

Olej szafranowy nie ma wyraźnego smaku, ale ma lekki kwiatowy aromat. Może być stosowany w żywieniu dietetycznym.

Jedzenie tej rośliny pomoże urozmaicić dietę i ożywić ją. Oprócz poprawy smaku, zyskujemy korzyści dla organizmu.

Uprawa rośliny na własnej działce i podstawowa pielęgnacja

Krokosz barwierski jest bardzo łatwy w uprawie we własnym ogrodzie lub domku letniskowym. Roślina jest bezpretensjonalna, a opieka nad nią nie jest trudna.

Lądowanie

Reprodukcja następuje przez nasiona. Sadzenie w ziemi odbywa się wczesną wiosną. Nasiona mogą kiełkować już w temperaturze kilku stopni Celsjusza. Kiełki wytrzymują lekkie przymrozki do -6 C. Sadzenie można przełożyć na jesień, a nawet wczesną zimę.

Kiełki zaczynają wyłaniać się z ziemi 1,5 tygodnia po posadzeniu. W sprzyjających warunkach pogodowych kwitnienie rozpoczyna się za 2-2,5 miesiąca. Na dojrzałe nasiona można poczekać nie wcześniej niż 3,5 miesiąca.

Uprawiany szafran uwielbia światło i ciepło. Ciepłe lato jest stałym warunkiem kwitnienia. Chłód i deszcz nie sprzyjają jajnikom i tworzeniu się nasion.

Kwitnienie następuje nierównomiernie. Najpierw kwitną i zawiązują kwiatostany pośrodku, a później boczne. Dojrzałe nasiona ściśle przylegają do koszyczków i nie rozsypują się.

Podlewanie

Szafran najlepiej radzi sobie w łagodnych warunkach suszy. Dla niego nie ma nic gorszego niż nadmiar wilgoci i bagno w ogrodzie.Mocne korzenie i mięsiste liście dobrze zatrzymują wodę. Często można sobie poradzić z naturalnymi opadami atmosferycznymi. Podlewanie jest potrzebne tylko podczas tworzenia pąków i przed pojawieniem się nasion w przypadkach, gdy przez długi czas nie pada deszcz.

Gleba i nawóz

Roślina może dobrze rosnąć na prawie każdej glebie. W naturalnych warunkach rośnie na glebach słonych, niezbyt żyznych. Jeśli chcesz uzyskać naprawdę obfite zbiory, zaleca się sadzenie w czarnej glebie. Krokosz dobrze rośnie na glebach piaszczystych i gliniastych.

Kwiat należy nawozić raz w miesiącu gotowymi nawozami mineralnymi. Karmienie jest szczególnie konieczne w okresie sadzenia i kiełkowanie nasion. Należy pamiętać, że nawożone są tylko okazy uprawiane w celach dekoracyjnych. Jeśli planujesz używać kwiatu do spożycia i leczenia, pozwól mu rosnąć naturalnie.

Choroby i pasożyty

Najczęstszymi problemami są rdza, septoria i zgnilizna korzeni. Bardzo ważne jest, aby nie przesadzić z podlewaniem. W przypadku wykrycia infekcji grzybiczych należy zastosować środki grzybobójcze.

Wśród szkodników największe szkody wyrządza szafran. Widok z przodu, co uszkadza pączek i bezpośrednio składa jaja. Występują także mszyce i ryjkowce. Do zwalczania pasożytów kupowane są specjalne preparaty.

Pomimo wielu korzystnych właściwości i walorów smakowych, nie wszyscy hodowcy kwiatów wiedzą o krokoszu. Kwiat uprawiany jest nie tylko jako roślina ozdobna. Jest źródłem składników odżywczych, lekiem i przyprawą jednocześnie.

Służy do produkcji oleju, herbaty i stosowania go jako barwnika i przyprawy do żywności. Całkiem możliwe jest wyhodowanie kwiatu na własnej działce.Przy odrobinie wysiłku możesz uzyskać bogate zbiory jesienią.

Więcej informacji na temat oleju szafranowego można znaleźć oglądając film: