Grzyby szafranowe, rodzaje, zdjęcia i opisy, przepisy na przygotowanie na zimę

Ryzhiki są uważane za najbardziej popularne i smaczne wśród swoich rodaków i wcale nie jest to zaskakujące, naprawdę mają doskonały smak, można je jeść zarówno smażone, jak i solone.

Na zdjęciach grzyby szafranowe wyglądają po prostu uroczo, przyciągają wzrok niesamowitymi odcieniami koloru, podkreślonego jasną zielenią otaczających je roślin. Faktem jest, że łowcy grzybów zbierają pierwsze zbiory nie jesienią, ale w lipcu.

Treść:

1. Grzyby lniankowe: zdjęcia i opis rośliny
2. Rodzaje grzybów szafranowych, gdzie rosną, w jakich lasach
3. Jak gotować grzyby szafranowe
4. Jak odróżnić prawdziwe nakrętki od mleka szafranowego od fałszywych

Grzyby lniankowe: zdjęcia i opis rośliny

Pod ogólną nazwą biolodzy mają na myśli przedstawicieli rodzaju Milky. Do cech spajających gatunki zalicza się kolor owocnika: od żółtawo-różowego do pomarańczowo-czerwonego, a także wydzielanie soku, również zabarwionego na odcienie pomarańczowe.

Smak tego produktu ceniony jest na całym świecie, w niektórych krajach Europy zaliczany jest do przysmaków.

Rozważając grzyby na zdjęciach czapeczki mleczka szafranowego, wyraźnie widać jasnopomarańczowy odcień, korpus grzyba uzyskuje taki kolor dzięki dużej zawartości w nim beta-karotenu - substancji, która przedostając się do układu pokarmowego zamienia się w witaminę A, co jest niezwykle przydatne dla ludzi.

Ponadto produkt jest źródłem witamin z grupy B:

• niacyna
• tiamina
• ryboflawina

Na tym nie kończy się użyteczność Milkies, zawierają one:

• składniki popiołu i włókno
• woda i cukry
• sole mineralne magnezu, żelaza, potasu, fosforu i wapnia

Oczywiście wszystkie te substancje są niezbędne dla organizmu, wpływają na stan skóry, paznokci i włosów. A także, dzięki obecności naturalnego antybiotyku laktriowioliny, Milklarks może hamować rozwój wielu rodzajów mikroorganizmów. Zaleca się je stosować w leczeniu stanów zapalnych pochodzenia bakteryjnego, a nawet gruźlicy.

Ponad 4% korpusu grzyba stanowią łatwostrawne aminokwasy, odmiana ta pod względem ilości białka porównywana jest z mięsem i uznawana jest za najlepsze źródło białka.

Wartość energetyczna produktu jest wyższa niż śledzia, jaj i wołowiny. Ze względu na swoje cenne właściwości, ten rodzaj Mleka polecany jest osobom na diecie, wegetarianom i osobom poszczącym.

Zanim zaczniesz zbierać grzyby szafranowe, zaleca się dokładne zapoznanie się z opisem i zdjęciami, na których są one przedstawione. Brak doświadczenia grzybiarzy czasami prowadzi do tego, że zamiast wartościowego grzyba zbierają warunkowo jadalny różowy grzyb.

Należy pamiętać o głównych różnicach, dzięki którym można dokładnie zidentyfikować falę:

• jego mleczny sok jest bezbarwny i nie ma różowo-pomarańczowego odcienia
• powierzchnia czapki ma krawędź

Zapraszamy do obejrzenia ciekawego filmu o cichym polowaniu:

Rodzaje szafranowych czapek mlecznych, gdzie rosną, w jakich lasach

Wśród najczęstszych typów wymieniamy następujące:

• Prawdziwy
• Czerwony
• Świerk
• Sosnowa czerwień
• Jodła lub japońska
• Alpejski lub Łososiowy

Najbardziej oryginalnymi przedstawicielami gatunku jest Lactarius indigo, rosnący w Azji i Ameryce, kolor jego ciała i mlecznego soku jest niebieski, indygo, jest całkiem jadalny.

Już po nazwie łatwo zgadnąć, w jakich lasach rosną czapki mleczne szafranowe. Sądząc po ich jasnym kolorze, z całą pewnością można powiedzieć, że preferują dobrze oświetlone polany.

Czapka mleczna szafranu świerkowego jest dość duża, kapelusz osiąga średnicę 5-8 cm. Siedlisko to lasy mieszane i iglaste, pod świerkami można spotkać ogromne rodziny tego gatunku Mleka. Owoce od lipca do września.

Czapka czerwona jest dość mięsista, ma średnicę około 10-12 cm.Grzyb ma tendencję do kojarzenia się z sosną, jego ulubionym miejscem są suche bory sosnowe. Wygląd mlecznoczerwony różni się od czerwonego jaśniejszym kolorem kapelusza i mniejszym rozmiarem. Na swoje siedlisko wybiera także suchy bór sosnowy i owocuje w okresie lipiec-wrzesień.

Jak gotować grzyby szafranowe

Wszystkie powyższe odmiany są jadalne i mają doskonały smak. Z reguły czapki z mleka szafranowego nie są suszone, przygotowuje się je na zimę poprzez marynowanie i solenie.

Prawdziwi szefowie kuchni komentując proces gotowania zauważają, że tego typu grzybów nie trzeba myć przed obróbką, wystarczy je dokładnie wytrzeć z kurzu i resztek leśnych.

Koneserzy zazwyczaj konserwują nakrętki szafranowe w pikantnej marynacie lub solią je w tubach. Z tego grzyba przygotowuje się również oszałamiająco pyszne sosy.

Podzielimy się z Wami prostym, ale smacznym przepisem na przygotowanie zakrętek z mlekiem szafranowym na zimę. Zostało zaczerpnięte ze starej książki kucharskiej.

Aby przygotować 1 kg produktu należy zaopatrzyć się w:

• 2 łyżki grubej soli
• 2 łyżki cukru
• łyżka czarnego pieprzu
• kilka gałązek koperku
• pięć liści porzeczki
• kilka liści laurowych
• 2 arkusze chrzanu
• 1 litr wody

Konieczne będzie odcięcie dolnej części łodygi grzyba; jeśli zostaną znalezione tunele czasoprzestrzenne, usuń je. Wybrany produkt wlać do miski, dodać słoną wodę, pozostawić na 5 minut i spłukać.Następnie zanurz grzyby w czystej wodzie.

Obrane grzyby wrzuca się do garnka z wrzącą wodą na 15 minut, następnie wodę spuszcza się, a grzyby dobrze myje się pod bieżącą wodą.

Grzyby wsypujemy do czystych, wysterylizowanych półlitrowych słoików, w takiej ilości, aby znajdowały się na poziomie wieszaka naczynia. Aby przygotować solankę, należy zagotować wodę, dodać do niej odmierzoną sól i cukier, dodać koperek i pieprz oraz liść laurowy.

Po ugotowaniu dodać liście chrzanu i porzeczki. Gotuj na wolnym ogniu przez 30 sekund i przelej do słoików. Trzymaj słoiki w kuchni, aż ostygną, a następnie zamknij je szczelnymi pokrywkami i włóż do lodówki.

Przydatne wskazówki dotyczące marynowania grzybów, obejrzyj wideo:

Jak odróżnić prawdziwe nakrętki od mleka szafranowego od fałszywych

Najpopularniejsze to świerk i sosna. Ale z powodu braku doświadczenia gatunki te można łatwo pomylić z różową trąbką, która jest warunkowo jadalna. Chociaż jeśli przyjrzysz się uważnie, istnieją dość znaczące różnice.

W szczególności:

• pęknięcie kapelusza lnicznika jest pomarańczowe, po wystawieniu na działanie powietrza nabiera zielonkawego odcienia.
• Miąższ grzyba jest gęsty, dobrze zachowuje swój pierwotny kolor i gęstość.
• Nie zaleca się ich mycia przed soleniem, są po prostu dokładnie oczyszczone z zanieczyszczeń.
• Solony produkt nabiera niebieskawo-zielonkawego odcienia, czasem brązowego.

Główna różnica jest taka, że ​​w przypadku pęknięcia nasadki mleka szafranowego wydziela się bezbarwny mleczny sok, a w przypadku uszkodzenia nakrętka mleka szafranowego zmienia kolor od różowo-pomarańczowego do czerwonawego.

Grzyby fałszywe są bardzo podobne do prawdziwych, rosną w lasach mieszanych i iglastych, takich grzybów nie ma co się szczególnie bać, są jadalne, mają dobry smak i nadają się do marynowania.

Kapsułki do mleka szafranowego były bardzo cenione już w starożytności.Na przykład na Uralu zbierano je w tonach, solono w beczkach cedrowych, bezpośrednio w lesie. Solone w butelkach eksportowano do Francji. Butelka grzyby kosztują więcej niż ten sam pojemnik wysokiej jakości szampana. Szczególnie wysoko ceniono okazy Mlechnikowa, których średnica kapelusza wynosiła cal.

Korzyści i szkody szafranowych czapek mlecznych, podobnie jak innych grzybów, zależą od przestrzegania technologii ich przygotowania i umiarkowanego spożycia jako produktu spożywczego. Podczas zbierania nie zapominajmy, że okazy niejadalne, a także wszystko, co do jakości budzi najmniejsze wątpliwości, nie powinno trafiać do kosza.

Jeszcze więcej przydatnych informacji na temat czapek z mlekiem szafranowym dowiesz się, oglądając wideo: